به گزارش "ورزش سه"، این اتفاق تصادفی نیست که بارسا در عرض تنها یک ماه توانسته چهار بار از نتیجه ۰-۲ عقب افتاده و بازی را برگرداند: مقابل سلتا، دو بار مقابل اینتر (هرچند در بازی برگشت دوباره برتری را از دست داد) و دیروز مقابل رئال مادرید.
در حال حاضر هیچ تیمی در دنیای فوتبال وجود ندارد که این‌قدر زیاد موقعیت گل از دست بدهد و در عین حال این‌قدر هم شانس گل خلق کند، هیچ تیمی مثل بارسا با این سخاوت به حمله نمی‌رود و شادی و لذت بازی را بر هر چیز دیگری مقدم نمی‌داند.
کرویفی‌تر از یوهان کرویف
بدون شک با سرگرم‌کننده‌ترین بارسلونای تاریخ طرف هستیم: شاید این تیم نه پایدارترین باشد، نه قابل اعتمادترین، و حتی نه رقابتی‌ترین، اما بی‌تردید دیوانه‌وارترین و شگفت‌انگیزترین تیمی است که چشمان ما دیده‌اند.
حتی یوهان کرویف هم تا این حد کرویفی نبود و هرگز فلسفه‌اش را که می‌گفت فقط باید یک گل بیشتر از حریف زد، بدون توجه به تعداد گل‌های دریافتی، این‌قدر روشمند اجرا نکرد.
ترکیب جادویی
این طغیان فوتبالی که هم ساده‌لوحانه است و هم کشنده، چیزی که یک سال پیش، وقتی باشگاه هنوز در افسردگی پسا مسی غرق بود، غیرقابل‌تصور به نظر می‌رسید، شاید به دلیل ترکیبی جادویی ممکن شده است: رئیس باشگاهی که درست وقتی در تنگنا بود به غریزه خود اعتماد کرد، مربی خالصی که مثل یک چترباز بدون هیچ پیش‌داوری قبلی وارد شد، و نسلی درخشان از بازیکنان نوجوان که جز حمله کردن از ابتدا تا انتها چیزی نمی‌شناسند.
با این حال، هیچ‌چیز بدون جادوی لامینه یامال، نماد رنسانس بارسلونا، قابل فهم نیست. او، مثل رونالدینیو در زمان خود، با استعداد و لبخندش، باشگاه را از پرتگاهی که در آن گرفتار بود نجات داد.
هت‌تریک امباپه در حاشیه
رنسانس غیرقابل‌مقاومت بارسلونا در این خلاصه می‌شود که چگونه هت‌تریک کیلیان امباپه، کسی که قرار بود ستاره بزرگ لالیگا باشد، را به حاشیه راند. این بچه‌ها که آمده‌اند تا دنیا را فتح کنند، طوفانی به پا کرده‌اند.
امباپه می‌تواند هر تعداد گلی که می‌خواهد بزند، اما هیچ‌کس شک ندارد که در حال حاضر بهترین بازیکن دنیا در بارسلونا با شماره ۱۹ بازی می‌کند. آنچه در پرده آخر این لالیگا مشخص شد، این بود که رئال مادرید از نظر فوتبالی بسیار پایین‌تر از بارساست و از نظر ایمان و اشتیاقی که لامین و یارانش با آن به مصاف بازی‌ها می‌روند و از هر ضربه بلند می‌شوند، سال‌ها با بارسا فاصله دارد.
بارسلونا شادی فوتبال را از آن خود کرده است، و هرچند گاهی قلب هواداران را به تپش می‌اندازد، هیچ‌چیز نمی‌تواند با تیمی که تنها می‌خواهد سرگرم کند و سرگرم شود، برابری کند.
