به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، حسام الدین آشنا، مشاور حسن روحانی در دوران ریاست جمهوری در مراسم رونمایی و نشست کتاب «در معیت پرزیدنت» در نمایشگاه کتاب گفت: حرف آخر را اول می‌زنم. یک اینکه کتاب را بخرید و بخوانید و به این نشست اکتفا نکنید. دوم اگر رئیس‌جمهور شدید حتما امثال عبدالجواد موسوی را همراه خودتان ببرید که هم بفهمند هم توان نوشتن داشته باشند و هم جرات انتقاد. سوم این‌که این‌گونه سفرها یک رو پرده دارد، یک پرده، یک زیرپرده و یک پشت پرده. رو پرده همانی است که از آن سفر در رسانه‌های عمومی منعکس می‌شود.

آشنا گفت: پرده آن چیزی از سفر است که افراد حاضر در آن محل و همراهان درک می‌کنند. راجع به زیرپرده خیلی حرفی نمی‌زنم، بیشتر همراهان درک می‌کنند. پشت پرده را نیز شاید تا سال‌ها خود آن رئیس‌جمهور هم نفهمد چه بود.

این تحلیلگر سیاسی و استاد علوم ارتباطات گفت: این کتاب ژانر خاصی از سفرنامه‌نویسی است. این نوع سفرنامه دگرنوشته‌ای است که اتفاقا درباره خود کسی که سفر کرده نیست. غایب بزرگ در این کتاب خود رئیس‌جمهور است. ایشان (موسوی) سفرنامه خودش را نوشته است. ایشان سلوک درونی خودش را برای ما نوشته و آن‌چه با خود واگویه کرده است.

آشنا گفت: او کلا منتقدی است در این سفر که به نمایندگی از مردم عادی، روشن‌فکران و محققان اجتماعی یک سفر را بازخوانی می‌کند به همین دلیل این کتاب قابل چاپ در دوران روحانی نبوده باید از آن دوره فاصله می‌گرفتیم و آشنایی‌زدایی صورت می‌گرفت. این کتاب در دوره رئیسی هم قابل چاپ نبود.

وی گفت: کار موسوی در مقدمه در قالب گف‌توگو با میرفتاح همه حرف‌های کتاب را همان‌جا زده و گفته چرا این کتاب را نوشته و می‌تواند یکی از درخشان‌تربن نثرهای فارسی تلقی شود.

حسام الدین آشنا گفت: سه نفر از سال ۱۴۰۰ تا الان درحال ضبط خاطرات آقای روحانی هستند. تا کنون ۱۷۶ جلسه خاطرات ایشان ضبط شده و به سال ۱۳۹۴ رسیده است.

وی گفت: مساله این است که اگر طرف حق داشته باشد و اجازه داشته باشد و امکان داشته باشد که پشت پرده را تعریف کند آن وقت نگاه ما به آدم ها تغییر می کند. من نمی گویم ۱۰۰ درصد یا ۱۸۰ درجه عوض می شود ولی می توانید خود را جای طرف قرار دهید که وقتی اجازه پیدا نمی کند که امام جماعت مسجد مکی زاهدان که خیر مقدم بگوید چرا نمی تواند بگوید، رئیس جمهور برای این موضوع چه کرده است و چه اقدام جبرانی انجام شده است.

آشنا گفت: گاهی فکرمان این است که رئیس جمهور می گوید حرف نزنید مهم نیست، گاهی مقاومت می کند، گاهی امر داده می شود که نماینده ولی فقیه در استان که - امروز به شهادت رسیدند- در آن زمان می گوید اگر ایشان صحبت کند من جلسه را ترک می کنم، این یک تصمیم است که رئیس جمهور باید بگیرد، می تواند بگوید ترک کنید اگر این را بگوید تبعات این ترک برای کشور نه استان چقدر است. ممکن است بگوید اگر ایشان خیرمقدم نمی تواند بگوید شما هم خیرمقدم نگویید . یا می تواند بگوید در جلسه علمای سیستان و بلوچستان که تشکیل شد هم شما حرف بزنید هم ایشان . اگر امروز این ها را بدانید نوع دیگری برخورد می کنید. اگر بدانیم که چرا ...

وی جمله خود را ناقص گذاشت و گفت: می ترسم دوباره احضار شوم.... چراها در سفرها و تصمیمات مهم است...و وقتی طرف اجازه پیدا می کند که با فاصله گرفتن تعریف کند ممکن است حق دیگری به او بدهیم نمی گویم به او حق دهیم ولی بفهیمم که ریاست جمهوری در ایران بسیار دشوارتر در همه جای دنیاست.

وی گفت: اینکه از مردم رای بگیری، در مقام عمل باید نفر دوم باشی ولی در عین حال ملاحظات به حدی است که فکر می کنی من اندازه یک پدر خانواده اختیار دارم یا ندارم، به اندازه دایی و عمو و پسرخاله اختیار دارم یا ندارم...ایشان به ظاهر سفرنامه نوشته ولی باطن آن فهم جدیدی است که رئیس جمهور چگونه می تواند کشور داری کند و چه ملاحظاتی دارد.

2727