مشرق - محمدرضا مهدوی بازیکن اسبق تیم پرسپولیس در گفتگو با مشرق، درباره مسائلی که باعث شد تا پرسپولیس در فصل بیست و چهارم لیگ برتر نتواند به روند سال‌های اخیر خود در کسب عنوان قهرمانی ادامه بدهد اظهاراتی را مطرح کرد.
ما فصل قبل با سرمربی برزیلی قهرمان شدیم که به خوبی از چم و خم کار مطلع بود و مدت‌ها کنار یحیی، تک تک بازیکنان پرسپولیس را می‌شناخت. ضمن اینکه فوتبالیستی (اورونوف) را برای او به خدمت گرفتند که سهم عمده‌ای در به ثمر رسیدن گلهای امتیازآور پرسپولیس در نیم فصل دوم و رسیدن به صدر جدول و در نهایت قهرمانی شد. طبیعتاً وقتی چنین مربی نخواهد در پرسپولیس بماند باشگاه هرگز التماسش را نمی‌کند و دیدیم که او هم رفت. البته خدش ضرر کرد ولی شاید اگر اوسمار می‌ماند شرایط فرق می‌کرد ولی به نظر من این دلیل اصلی افت پرسپولیس نبود.
یکی دیگر از مسائلی که باعث شد پرسپولیس در این فصل از مسابقات نتواند از توان همیشگی‌اش بهره لازم را ببرد جای خالی فشار تماشاگرانش بود. پرسپولیس در شرایطی که گفته می‌شد ورزشگاه آزادی در بدترین زمان ممکن در دست تعمیر است تا مدت‌ها نتوانست بازی‌های خانگی‌اش را آنجا برگزار کند و همین شرایط برای تیمی که نفسش به نفس هوادارانش بسته است در شهر قدس هرگز نتوانست توانایی همیشگی‌اش را نشان دهد و از حمایت همه جانبه یار دوازدهم استفاده کند. به طور کلی پرسپولیس اگر امروز قهرمان نشده و برای رسیدن به سهمیه آسیا کار سختی پیش پای خودش می‌بیند تا حد زیادی به خاطر بی‌خانمان شدنش در نیم فصل اول است.
از جمله مسائلی که باعث شد پرسپولیس این فصل از مسابقات به روند خوب سال‌های اخیرش در کسب عنوان قهرمانی ادامه ندهد تکیه کردن به بازیکنان پا به سن گذاشته قدیمی‌اش بود. قطعاً توانایی فوتبالیست‌های بزرگی همچون عالیشاه یا امیری یا نفراتی مثل سروش رفیعی بر کسی پوشیده نیست اما وقتی پرسپولیس در فصل نقل و انتقالات ستاره‌های جوان و آینده داری مثل ترابی و اسماعیلی‌فر یا بیرانوند با تجربه را از دست داد باید به جای آنها بازیکنان کم سن و سال و ستاره جذب می‌کرد که متأسفانه این اتفاق در نیم فصل اول با حضور ژوائو مسیری کاملاً برعکس را پیش پای پرسپولیس گذاشت و نداشتن یک مهاجم تمام کننده و مصدومیت برخی بازیکنان این مسأله را تشدید کرد تا پرسپولیس امتیازات حساسی را از دست بدهد.
گرچه هرگز نمی‌توان گفت که پرسپولیس وابسته به یک بازیکن است اما در نبود بازیکنی مثل اورونوف یا ژوائو گل نمی زدند یا آل کثیر روی فرم نبود و دیگر مهاجمان این تیم از جمله علیپور که در نیم فصل اول کاملا با فضای لیگ ایران احساس غربت و غریبگی داشت همگی باعث شدند تا پرسپولیس نتواند از توان تهاجمی همیشگی‌اش برخوردار باشد. اینطور بود که امتیازات یکی بعد از دیگری از دست رفت. متاسفانه موتور علیپور هم دیر راه افتاد و اگر او کمی زودتر به شرایط خوب نیم فصل دوم می‌رسید شاید نبود چند ماهه اورونوف آنقدرها هم که الان درباره‌اش صحبت می‌کنیم به چشم نمی‌آمد. به طور کلی همانقدر که گلهای او فصل قبل تاثیرگذار بود نبودنش در بخشی از بازی‌های پرسپولیس در این فصل هم تاثیر زیادی در دور شدن تیم از سکوی اول قهرمانی داش و ترمز تیم را در روزهای مهم مقابل تیم های پایین جدولی کشید!
بحث کمک داور ویدیویی و مسائلی که هنوز در فوتبال ما به شکل کاملاً آماتور با آن برخورد می‌شود هم از جمله مسائلی است که در خیلی از هفته‌ها باعث شد تا موقعیت‌هایی از دست پرسپولیس برود که شاید اگر مجموعه فوتبال کشورمان و استادیوم‌های ما به تجهیزات کمک داور ویدیویی روز دنیا مسلح بود الان وضعیت به شکل دیگری رقم می‌خورد. اینکه همه چیز را گردن بحث داوری بیندازیم قطعاً درست نیست چرا که پرسپولیس در این فصل مشکلات زیادی داشت اما قطعاً اگر کمک داور ویدیویی به شکل کامل و بین‌المللی در حد بالای استاندارد در اختیار تیم بود شاید امروز وضعیت اینگونه نمی‌شد. فقط در یک مورد باید گفت مطمئن هستم در آینده درباره قضاوت های صورت گرفته برای پرسپولیس مقابل سپاهان حرف های زیادی مطرح خواهد شد.
تغییر سرمربی هم چندان کارساز نبود
تغییر در کادر فنی پرسپولیس چه زمان حضور کریم باقری و چه بعد از ورود کارتال گرچه اتفاقات مثبتی را برای تیم رقم زد اما اهالی فوتبال و هوادارانی که این ورزش را لحظه به لحظه دنبال می‌کنند می‌دانند حتی حضور فردی مثل کارتال با سابقه سال‌ها حضور در فوتبال ترکیه هم نمی‌تواند تضمینی برای موفقیت یک تیم باشد. او خودش تیمش را نبسته و فرصت کمی برای کار کردن با پرسپولیس داشت. البته در اینکه گاریدو هم از توانایی‌های پایینی برای قهرمان کردن پرسپولیس برخوردار بود شکی نیست ولی حتی اگر در زمان او هم ما یک مهاجم خوب داشتیم و علیپور در فرم امروز بود شاید حتی نیازی به تعویض سرمربی هم به وجود نمی‌آمد.
یکی دیگر از مسایلی که در این فصل پرسپولیس را تا حد زیادی مورد آزار قرار داد موضوع فضای مجازی در بحث هواداری و حمایتی بود. ما امروز درباره پرسپولیسی صحبت می‌کنیم که با قرار گرفتن در رده سوم جدول هنوز شانس آسیایی شدن را دارد اما انتقادات زیاد نسبت به کادر مدیریتی طی ماه‌های گذشته باعث شد مدیرعامل باشگاه احساس ناامنی کند و بخواهد از این مجموعه جدا شود که البته بعید بود در آن برهه(اواخر فصل) این اتفاق کمک خاصی به پرسپولیس بکند. جو هواداری و برخوردهای احساسی با مسائل گاهی می‌تواند باعث لطمه خوردن به تیم شود که البته این اتفاق برای پرسپولیس نیفتاد و کادر هیئت مدیره درباره مدیرعامل باشگاه تصمیم احساسی نگرفت.
قطعاً با اخباری که درباره یارگیری برای فصل آینده به گوش می‌رسد می‌توانیم امیدوار باشیم که پرسپولیس در فصل آینده با حضور کارتال و یارگیری مطلوب از ابتدای فصل بدنسازی شرایط به مراتب بهتری را برای خودش رقم بزند. ضمن این که ما در فصل آینده همه مسابقات مان را در ورزشگاه آزادی برگزار می‌کنیم که این می‌تواند کمک بزرگی به تیم ما باشد. آنچنان که در بازی با تراکتور که امروز قهرمان شده توانستیم این تیم را ۱۰ نفره آن هم در یک نیمه کامل در تهران و با فشار شدید هواداران تراکتوری شکست بدهیم.
