منطقه ۱۰ تهران که از دیرباز به دلیل دسترسی مناسب به حمل‌ونقل عمومی، بافت پرجمعیت، وجود واحدهای متراژ پایین و قیمت‌های نسبتاً مقرون‌به‌صرفه‌تر نسبت به شمال شهر شناخته می‌شود، در سال‌های اخیر و به‌ویژه از زمان جهش‌های پیاپی قیمت مسکن، به یکی از کانون‌های اصلی تقاضای خرید تبدیل شده است. این منطقه حالا دیگر فقط پناهگاه خانه‌اولی‌ها نیست؛ بلکه مقصدی برای سرمایه‌گذاران و متقاضیان مصرفی با بودجه محدود نیز شده است.
افزایش مداوم قیمت‌ها در منطقه ۱۰، هم‌راستا با روند عمومی تورم مسکن در تهران، زنگ خطر تازه‌ای برای سیاست‌گذاران حوزه مسکن به‌صدا درآورده است. در شرایطی که بازار همچنان با رکود معاملاتی مواجه است، بالا ماندن سطح قیمت‌های پیشنهادی نشان می‌دهد فاصله میان قدرت خرید متقاضیان و انتظارات فروشندگان در حال عمیق‌تر شدن است؛ موضوعی که اگر چاره‌جویی نشود، می‌تواند رکود را مزمن‌تر کرده و بحران دسترسی به مسکن را تشدید کند.
یکی از مهم‌ترین دلایل این افزایش تقاضا، افزایش بیش از حد قیمت مسکن و کاهش قدرت خرید بود، در نتیجه چه تقاضا از نوع سرمایه‌گذاری و چه مصرف‌کننده، از خرید در مناطق بالاتر صرف نظر کرده‌اند و به سوی منطقه ۱۰ که به مرکز شهر دسترسی آسان‌تری دارد، حرکت کردند.
نبض امروز بازار در منطقه ۱۰ براساس جدیدترین فایل‌های ارائه شده به بازار مسکن این منطقه، حداکثر تا یک هفته اخیر است که از فایل‌هایی با متراژ ۵۰تا ۱۵۰ متر مربع را شامل می‌شود و سن بنای آن از نوساز تا بالای ۲۰ سال را نیز دربرمی‌گیرد.
تحقیقات میدانی حاکی است، بیشترین میزان عرضه آپارتمان در محله‌هایی همچون سلسبیل، هاشمی و جیحون ارائه شده و آپارتمان‌های بالای ۱۰ سال بالاترین میزان فایل را به خود اختصاص داده‌اند. این موضوع می‌تواند حاکی از کاهش ساخت و ساز در این منطقه طی چند سال اخیر و کمبود ارائه آپارتمان‌های جدید به بازار این منطقه باشد.
