به گزارش اقتصادنیوز به نقل از ایسنا، موخیکا که بسیاری از مردم اروگوئه او را با نام مستعار «پپه» می‌شناختند از ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۵ رئیس جمهور دولت چپ گرای این کشور بود.
به نقل از خبرگزای رویترز، «یاماندو اورسی» رئیس جمهور اروگوئه در پیامی در ایکس (توئیتر) نوشت: «مایه تاسف بسیار است که باید اعلام کنیم پپه موخیکا درگذشت. از تو بابت همه چیزهایی که به ما دادی و عشق عمیقی که به مردم داشتی، سپاس‌گزاریم.»
درگذشت موخیکا را بسیاری از سران کشورهای آمریکای لاتین تسلیت گفتند؛ لوئیس ایناسیو لولا داسیلوا، رئیس جمهور برزیل گفت: «او از دموکراسی دفاع کرد. او هرگز از دفاع از عدالت اجتماعی دست نکشید و به تمام نابرابری‌ها پایان داد. بزرگی موخیکا از مرزهای اروگوئه و دوره ریاست جمهوری او فراتر رفت.»
موخیکا در دوران ریاست‌جمهوری خود از نقل مکان به اقامتگاه ریاست‌جمهوری امتناع کرد و ترجیح داد در خانه ساده خود که یک مزرعه گل کوچک در حومه مونته ویدئو، پایتخت بود، بماند و لقب «فقیرترین رئیس جمهور جهان» را به دست آورد.
موخیکا با اجتناب از پوشیدن کت و شلوار رسمی و کراوات، با خودروی قدیمی فولکس بیتل خود رانندگی می‌کرد یا در رستوران‌های مرکز شهر که کارکنان اداری ناهار می‌خوردند، غذا صرف می‌کرد.
رئیس جمهور درگذشته اروگوئه در مصاحبه‌ای که با رویترز در ماه مه سال ۲۰۲۴ در خانه‌ای با سقف حلبی با همسرش، لوسیا توپولانسکی، سناتور سابق انجام شد، گفت که خودروی بیتل قدیمی را نگه داشته و هنوز در وضعیت فوق‌العاده‌ای است.
منتقدان اما تمایل موخیکا به نادیده گرفتن پروتکل‌های ریاست جمهوری را زیر سوال می‌بردند با این حال، روش و شیوه زندگی او در تمام دوران ریاست جمهوری و پس آن بسیاری از اروگوئه‌ای‌ها را شیفته خود کرده بود.
موخیکا زمانی که رئیس جمهور شد ۷۴ سال داشت. او با وجود نگرانی برخی از رای دهندگان در مورد سن و گذشته‌اش به عنوان یکی از رهبران گروه شورشی «توپاماروس» در دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰، با ۵۲ درصد آرا انتخاب شد.
«طرح با هم» موخیکا بر بهبود شرایط مسکن برای فقیرترین خانواده‌ها متمرکز بود، در حالی که «طرح برابری» به حمایت مالی از خانواده‌های دارای فرزندان در موقعیت‌های آسیب‌پذیر ادامه داد.
رئیس جمهور فقید اروگوئه در سطح بین‌المللی به دنبال تعادل دیپلماتیک بود و گفت‌وگو را به عنوان ابزاری برای حل و فصل درگیری‌های ژئوپلیتیکی ترویج می‌کرد. تحت رهبری او، اروگوئه نقش خود را در سازمان‌های منطقه‌ای مانند بازار مشترک جنوبی (مرکوسور) و اتحادیه ملل آمریکای جنوبی (اوناسور) تقویت کرد.
موخیکا که به خاطر سبک زندگی سخت‌گیرانه‌اش و توجه به مسائل زیست‌محیطی شناخته می‌شد، بارها از رهبران جهان و شهروندان می‌خواست که طرز فکری انسانی‌تر و کمتر مصرف‌گرایانه‌تر را اتخاذ کنند؛ تفکری که هدف آن توسعه پایدار برای نسل‌های آینده است.
