به گزارش "ورزش سه"، وویچک شزنی با پیراهن سبز دروازه‌بانی‌اش در رختکن استادیوم اسپانیول سیگار برگ پیروزی را می‌کشید. شبی پر از جشن و پایکوبی در رختکن بارسلونا که قرار نبود تا رژه رسمی امروز برای جشن گرفتن بیست و هشتمین قهرمانی لالیگا در تاریخ باشگاه صبر کند. ساعتی پس از اتمام دربی، بازیکنان مستقیم به مجموعه ورزشی خوان گامپر در سن خوان دسپی رفتند. آنجا قرار بود نقطه شروع شب باشد.

بالده، بیدون پیراهن، با کاسادو و جرارد مارتین می‌خندید: «چی می‌گفتن، ۱۵ امتیاز اختلاف در دسامبر؟ بکشم خودمو!» او با طعنه به پیش‌بینی‌هایی اشاره می‌کرد که در ابتدای فصل بارسا را خیلی عقب‌تر از رئال مادرید می‌دیدند. این مدافع کناری، حسابی سرخوش، سقف یک شاسی‌بلند را باز کرد و شروع به فریاد زدن کرد. او کنار آرائوخو از پرشورترین‌ها در ورودی مجموعه ورزشی بود، جایی که بیش از ۵۰۰ نفر همراه بازیکنان جشن می‌گرفتند.

گروه دیگری از هواداران بارسا هم در کانالِتِس مشغول جشن بودند. همه نبودند. فران تورس که روز قبل به دلیل آپاندیسیت اورژانسی عمل شده بود، نتوانست هم‌تیمی‌هایش را در آغوش بکشد. اما اینیگو، یکی از رهبران رختکن، با یک تماس تصویری او را هم در شادی‌ها شریک کرد.

شب به دو ماجرا تقسیم شد. هیئت مدیره، که با حضور خوان لاپورتا جز این انتظار نمی‌رفت، مستقیم به لوث دی گاس رفت، کلوبی کلاسیک در شب‌های بارسلونا و مورد علاقه رئیس، جایی که در فضایی خصوصی قهرمانی را جشن گرفتند.

برای بازیکنان، محدودیتی نبود. فلیک احتمالاً به آنها گفته که کافی است یکشنبه، دو ساعت قبل از بازی با ویارئال، خودشان را برسانند. بعد از ال‌کلاسیکو، جاکلین و سوهو مقصد بازیکنان برای جشن بودند.

شب طولانی به نظر می‌رسید و لامین یامال یکی از گردانندگان اصلی مراسم بود. اسپیکر غول‌پیکرش تمام شب صدا می‌داد و صحنه‌های باورنکردنی بیشتری خلق شد. کاسادو در کانالتس پیدایش شد و مثل یک هوادار واقعی بارسا جشن گرفت. پدری، اینیگو، اولمو و اریک هم با دوچرخه در خیابان دیاگونال دیده شدند که از بیمارستان بارسلونا، جایی که برای دیدار حضوری با فران تورس رفته بودند، به سمت لوث دی گاس می‌رفتند.