به گزارش رکنا، مطالعات جدید نشان دادهاند که علاوه بر تاثیرات مثبت ویتامین دی در تقویت سلامت استخوانها، قدرت عضلات و بهبود عملکرد سیستم ایمنی بدن، این ویتامین در کاهش خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ نیز نقش مهمی ایفا میکند.
براساس گزارش روزنامه نیویورکپست، پژوهشی گسترده که در مجله علمی «مواد مغذی» (Nutrients) منتشر شده است، تاثیرات ویتامین دی بر کاهش خطر سرطان با تحلیل نتایج ۵۰ مطالعه روی بیش از ۱.۳ میلیون نفر بررسی شده است. این مطالعات به بررسی اثرات احتمالی ویتامین دی بر سرطان، ایمنی بدن و التهاب پرداختهاند.
یانوش تاماش وارگا، استاد دانشگاه سملویس در بوداپست و نویسنده اصلی این تحقیق، اظهار داشت: «ما رابطه قوی میان سطح ۲۵ــهیدروکسی ویتامین دی و نتایج مرتبط با تشخیص، درمان و پیشرفت سرطان روده بزرگ یافتیم. این نتایج نشاندهنده اهمیت ویتامین دی در مبارزه با این نوع سرطان هستند.»
مطالعات نشان دادند بیماران مبتلا به سرطان که سطح ویتامین دی پایینی داشتند، پیشآگهیهای ضعیفتری ارائه کردند. پیشآگهی در سرطان به معنای پیشبینی وضعیت آینده بیماری است که شامل احتمال بهبودی، مدت زمان بیماری، میزان پاسخ به درمان و بازگشت مجدد بیماری است.
به گفته محققان، ویتامین دی قابلیت کاهش التهاب، تحریک مرگ سلولهای سرطانی، مهار رشد تومورها و تقویت سیستم ایمنی بدن را دارد. این روندها تأثیر قابل توجهی بر تشکیل و توسعه تومورهای سرطانی روده میگذارند.
مطالعات نشان دادهاند که مصرف مکملهای ویتامین دی میتواند علاوه بر پیشگیری، شانس زنده ماندن بیماران با سرطان روده بزرگ در مراحل پیشرفته را افزایش دهد. البته دوز مصرفی، وضعیت سلمانی فردی و دوره درمانی نیز در این امر موثر هستند.
یکی از چالشهای تحقیق این است که از دوزهای مختلف ویتامین در مطالعات استفاده شده و بیماران در مراحل مختلف سرطان تحت آزمایش قرار گرفتهاند. محققان تاکید کردند که بررسیهای بیشتری برای تعیین دوز مناسب و اثرات مطلوب این ویتامین ضروری است.
دکتر مونیکا فکته، دیگر نویسنده این تحقیق، توصیه کرد افراد در معرض خطر بالای سرطان روده بزرگ سطح ویتامین دی خود را کنترل کنند و در صورت کمبود، روزانه ۱۰۰۰ تا ۴۰۰۰ واحد بینالمللی از مکملهای ویتامین دی استفاده کنند. این مقدار بر اساس وضعیت سلامتی و میزان ویتامین دی موجود در بدن فرد باید تنظیم شود.
همچنین، محققان پیشنهاد دادند که پزشکان به طور منظم سطح ویتامین دی بیماران را بررسی کنند و برای پیشگیری موثرتر، مکملهای این ویتامین را تجویز نمایند.
دکتر فکته اعلام کرد که برای تعیین دوز مناسب و شناسایی عوامل تاثیرگذار مانند عوامل ژنتیکی، تحقیقات بیشتری لازم است. همچنین برای شناخت سازوکارهای مولکولی ویتامین دی و عملکرد آن در تنظیم ژنهای مرتبط با سرطان نیاز به مطالعات پیشرفتهتری داریم.
او تاکید کرد که توصیههای درمانی باید بر اساس شرایط خاص هر بیمار تعیین شوند.
عمده منابع ویتامین دی شامل قرار گرفتن در معرض نور خورشید، غذاهایی چون ماهیهای چرب و برخی قارچها و همچنین مواد غذایی غنیشده نظیر شیر، غلات و آبمیوهها هستند.
با توجه به این یافتهها، میتوان گفت که رعایت سطح کافی این ویتامین نه تنها برای سلامت عمومی بلکه برای جلوگیری از بیماریهای خطرناکی همچون سرطان حیاتی است.