به گزارش "ورزش سه"، در ورزشگاه یادگار امام تبریز، روزی تاریخی رقم خورد؛ روزی که شلوغی بیسابقه و ازدحامی عجیب، فضای استادیوم را به صحنهای از شور، هیجان، هرجومرج و البته تاریخسازی تبدیل کرد. این شلوغی اما قابل پیشبینی بود؛ چرا که تراکتور برای نخستین بار در تاریخ باشگاهش موفق شد قهرمان لیگ برتر فوتبال ایران شود و هواداران، بیصبرانه منتظر جشن این افتخار بزرگ بودند. تیمی که سالها در حسرت بالا بردن جام مانده بود، حالا قرار بود قهرمانیاش را در خانه و در کنار مردمش جشن بگیرد.
با وجود اینکه مسئولان باشگاه تراکتور تلاش زیادی کردند تا بازی پایانی مقابل استقلال خوزستان به جای اهواز در تبریز برگزار شود، اما سازمان لیگ با این درخواست مخالفت کرد و در نهایت، آخرین بازی تراکتور در ورزشگاه غدیر اهواز و در مقابل صندلیهای خالی برگزار شد. اتفاقی که برای هواداران این تیم خوشایند نبود. آنها نمیخواستند قهرمانی تاریخیشان در سکوت رقم بخورد. همین موضوع باعث شد که باشگاه تراکتور تصمیم بگیرد جشن قهرمانی را در ورزشگاه یادگار امام تبریز برگزار کند؛ جشنی که از همان ابتدا مشخص بود قرار است با استقبال بینظیری همراه شود.
هواداران تراکتور، از مدتها قبل برای حضور در این جشن برنامهریزی کرده بودند. از خود تبریز گرفته تا شهرهای اطراف، همه بسیج شده بودند تا این افتخار تاریخی را از نزدیک تجربه کنند. از همان ساعات ابتدایی بعدازظهر، سیل هواداران به سمت ورزشگاه روانه شد و از ساعت ۱۴، سکوها و تمام فضای استادیوم یادگار امام از جمعیت پر شد. ظرفیت ورزشگاه تکمیل شد، اما هزاران نفر دیگر همچنان در تلاش بودند که خود را به داخل برسانند. این استقبال شگفتانگیز، یکی از پرجمعیتترین روزهای تاریخ فوتبال ایران را رقم زد.
جشن قهرمانی از ساعت ۱۶ آغاز شد. نخستین چهره مهمی که در ورزشگاه حاضر شد، محمدرضا زنوزی، مالک باشگاه تراکتور بود. او که سالها برای این لحظه تلاش کرده بود، نتوانست احساسات خود را کنترل کند. زنوزی با بغض و اشک دور افتخار زد و به مردم دست تکان داد؛ لحظهای که احساسات هواداران را نیز برانگیخت. گفته میشود حدود ۲۰۰ هزار نفر برای شرکت در این جشن به اطراف و داخل ورزشگاه آمده بودند، عددی شگفتانگیز که با احتساب تپهها، خیابانها و فضای اطراف استادیوم، به یکی از عظیمترین گردهماییهای فوتبالی تاریخ ایران تبدیل شد.
حدود ساعت ۱۸، بازیکنان تیم تراکتور با اتوبوس مخصوص تیم وارد ورزشگاه شدند و در میان تشویقهای خروشان و بیپایان هواداران، وارد محوطه برگزاری مراسم شدند. جام قهرمانی توسط دو مهماندار زن شرکت هواپیمایی که متعلق به زنوزی بود، به استیج منتقل شد تا در جای خود قرار گیرد. این صحنه نیز با استقبال و هیاهوی زیاد تماشاگران همراه بود. در حالی که برگزارکنندگان تلاش داشتند نظم مراسم را حفظ کنند، اما ازدحام درون زمین بیش از حد تصور بود.
در این میان، ناگهان حدود دو تا سه هزار نفر به داخل زمین ورزشگاه یادگار امام هجوم آوردند. این شلوغی باعث شد که در برگزاری مراسم وقفهای طولانی ایجاد شود. حدود ۳۰ دقیقه طول کشید تا شرایط تا حدودی تحت کنترل قرار بگیرد و بازیکنان بتوانند به استیج رسیده و جام قهرمانی را بالای سر ببرند. لحظهای که ورزشگاه را به لرزه درآورد و انفجار شادی در چمن ورزشگاه شکل گرفت. پس از آن، اعضای تیم وارد رختکن شدند و محمدرضا زنوزی نیز با سختی فراوان از میان جمعیت عبور کرد و محل مراسم را ترک کرد.
با وجود پایان یافتن جشن، هواداران همچنان در زمین باقی مانده بودند. چیزی حدود ۲ تا ۳ هزار هوادار (مرد و زن) روی چمن ورزشگاه یادگار امام نشسته بودند، عکس میگرفتند و تلاش میکردند این لحظات تاریخی را برای همیشه ثبت کنند. برای آنها، این اولین قهرمانی در تاریخ لیگ برتر بود و نمیخواستند به این زودی ورزشگاه را ترک کنند. حضور گسترده زنان در ورزشگاه نیز یکی از نکات قابل توجه این جشن بود. تصاویر و ویدیوهای منتشرشده نشان میداد که زنان زیادی در کنار مردان در حال شادی و ثبت لحظات قهرمانی بودند.
با این حال، همه هواداران موفق به ورود به ورزشگاه نشدند. برخی از آنها که با شلوغی بیسابقه و ازدحام غیرقابل کنترل مواجه شده بودند، ترجیح دادند به خانه بازگردند. در اطراف ورزشگاه، شرایط بهگونهای بود که برخی خانوادهها، علیرغم اشتیاق فراوان، به دلیل حضور هزاران نفر در خیابانها و کوچهها، تصمیم گرفتند جشن را از خانه دنبال کنند. این حجم از جمعیت، حتی بسیاری از برنامهریزیهای اولیه را هم تحتالشعاع قرار داده بود.
مسئولان برگزاری این مراسم، از جمله حیدر بهاروند و محمدرضا کشوریفرد، به همراه استاندار آذربایجان شرقی، در محل برگزاری جشن حاضر بودند. یکی از حاشیههای جالب این مراسم، پرچم کرواسی بود که دراگان اسکوچیچ به ورزشگاه آورده بود، اما بهدلیل شلوغی زیاد، از دست سرمربی خارج شد. همچنین استیجی که برای برگزاری مراسم تدارک دیده شده بود، بهدلیل ازدحام مردم درون زمین، تقریباً نابود شد. صحنهای که از کنترل خارج شده بود و نشان میداد شلوغی یادگار امام فراتر از ظرفیت بود.
بهرغم همه این بینظمیها، این روز به عنوان یکی از باشکوهترین روزهای تاریخ تراکتور ثبت شد. هوادارانی که سالها برای چنین لحظهای صبر کرده بودند، بالاخره توانستند قهرمانی تیم محبوبشان را جشن بگیرند. ورزشگاه یادگار امام تبریز، در آن روز، بزرگترین صحنه غرور، اشک، شادی و هیجان فوتبال ایران شد؛ صحنهای که تا سالها در خاطرهها خواهد ماند.