عصر ایران - بروتالیسم فراتر از بتن خام است. این یک جنبش معماری جسورانه با ریشه در صداقت و کارآمدی است. این اصطلاح از واژه فرانسوی «béton brut» (بتن خام) گرفته شده و برای اولین بار در سال 1949 برای توصیف ویلا گوت به کار رفت.
محبوبیت آن از طریق منتقد رینر بنهام افزایش یافت، کسی که آن را پاسخی به چالش های پس از جنگ جهانی دوم تعریف کرد. معماران بروتالیست با رد تزئینات، بر هدف اجتماعی و بیان ساختاری تمرکز کردند و طرح های یادمانی و بی پرده خلق نمودند. در حالی که برخی آن را سرد و خشن می بینند، دیگران زیبایی و یکپارچگی خام آن را تحسین می کنند.
بسیاری از ساختمان های اولیه بروتالیست برای مسکن عمومی، دانشگاه ها و نهادهای مدنی طراحی شدند و بر دسترسی و کاربردی بودن تاکید داشتند. این سبک به نمادی از آرمان های سوسیالیستی تبدیل شد، کارکرد را بر فرم اولویت بخشید و خود مصالح را تجلیل کرد. بروتالیسم، با وجود بحث برانگیز بودنش، همچنان فصل مهمی در تاریخ معماری باقی مانده است.