به گزارش رکنا، از خواب که بلند میشین صبح چشات باز میشه. این تو حرف میزنه یکی. من میرم دست و صورتم رو می‌شورم. میرم دوش می‌گیرم، اصلاح می‌کنم، حرف حرف داره میزنه. این حرف میزنه، همه حرف میزنن. صبحونم رو آماده می‌کنم. برنامه روزانم رو چک می‌کنم. صبحونم رو می‌خورم. لباسا رو عوض می‌کنم. می‌خوام برم سر کار. کیفم رو برمی‌دارم. از پله‌ها دارم میرم پایین تو پارکینگ حرف میزنه، حرف میزنه، حرف میزنه، سوار ماشین میشم، دنده عقب می‌گیرم، مثل همیشه میام اینجا، میام بیرون، دکمه رو میزنم در بسته میشه و میرم، تو ترافیکم مسیر رو تا میرسم محیط کارم، تو اون چراغ ترافیک که دارم رانندگی می کنم این حرف میزنه، نمیزنه؟ زیادم حرف میزنه؛ بعضی وقتا یکی اینجا حرف میزنه، بعضی وقتا ۳۰۰ نفر این تو دارن حرف میزنن، غیر از اینه که تا آخر شب خانواده جمع شیم دور هم، یه شام دور هم بخوریم، حرف میزنه، بعد از شام حرف میزنه، ۱۲ شبه دارم بیهوش میشم، جنازم؛ دارم نابود میشم؛ حرف میزنه این هنوز.

به خواب میرم حرف میزنه، خواب می بینم وسط خواب یهو چشمام رو وا می کنم، از خواب می‌پرم، حرف میزنه هنوز. من دارم اینو توضیح میدم به من گوش میکنین دیگه درسته گوش نمی‌کنین شما. شما دارین به اون گوش میکنین. الان همین الان شما ظاهراً به من گوش میکنین.

واقعیت اینه که شما به من گوش نمی‌کنید. شما دارین به اون گوش میکنین. تحلیل در آن واحد؛ تحلیل میکنه میگه راست میگه آره آره راست میگه. اینجوری بعد یه جاهایی میگه نه دیگه اینجوری هم که این میگه نیست، نه اینجوری هم نیست، دو نفر آدم سر یه موضوع ساده میخوان حرف بزنن، با هم ارتباط برقرار کنن نمیشه.

بعد حالا می‌خوایم با ذات هستی ارتباط برقرار کنیم. نمیشه؛ چی مانعه؟ بخشی از ذهن که از کنترل خارج شده و اختلال ایجاد میکنه. بهش میگیم نفس تحتانی، بعد وقتی ما خیلی خفته باشه آگاهیمون یه اتفاق بدتری هم میفته؛ همذات پنداری می‌کنیم و خود را با این صدا یکسان می انگاریم. بعد این اغلب حرف هایی که میزنه منفیه، ایراد میگیره، سرزنش میکنه، بد و بیراه میگه، تنبیه میکنه، تو خوب نیستی، تو جالب نیستی، اونجا نباید این کار رو می کردی. اینجا نباید این حرف رو می‌زدی، تو اصلاً موفق نیستی، تو آدم خوشبختی نیستی، تو خوشگل نیستی، تو فلان نیستی، تو خوب نیستی.

بمباران میکنه دائم. اگر من به اندازه کافی بیدار نباشم و خفته باشم همه رو باور می‌کنم. به سادگی میتونه منجر به خودکشی بشه. آمار خودکشی ها رو نگاه کنید. خیلی از این خودکشی ها به دلیل گفتگوهای ذهنی ناآگاهانه انجام شده؛ بسه دیگه! خسته شدم از این زندگی. نمیخوام نمیخوام؛ از طبقه هجدهم شیرجه میزنه پایین. ذهن این قدرت رو داره که آگاهی رو به تسخیر در بیاره.