به گزارش مشرق، مرتضی سیمیاری طی یادداشتی در روزنامه جوان نوشت:
الجولانی قبل از سفر به ریاض بار دیگر کت‌وشلوار پوشید، کراوات زد و در برابر چند دوربین تلاش کرد یک توپ بسکتبال را داخل سبد بیندازد. گفته شده است که تصویربرداری از این صحنه چندین ساعت طول کشیده و رئیس تحریری‌ها و همچنین ابوعاشیه، وزیر خارجه سوریه صدها بار تلاش کرده‌اند حداقل یک‌بار توپ‌شان به هدف بنشیند. این تصویر خاص یک کارگردان ویژه در طبقه ششم کاخ ریاست جمهوری سوریه دارد.
برخی گزارش‌ها حکایت از آن دارد که یک مأمور انگلیسی این روزها مسئول برندسازی از الجولانی بوده و تمامی سناریوهای مرتبط با ضبط و پخش این ویدئو را بر عهده داشته است، همچنین تغییر چهره، لباس و حتی مدل راه رفتن الجولانی و تبدیل یک تروریست به چهره‌ای سیاسی با نام و نسب احمد الشرع از سوی همین گروه انگلیسی صورت گرفته است.
در واقع از نگاه تحلیلی، الجولانی در آزمایشگاهی انگلیسی در حال جهش ژنتیکی بوده است تا بهبود عملکرد پیدا کند، این تغییر باعث می‌شود تروریست‌ها به‌سرعت دچار به‌روزرسانی شوند و قابلیت تطبیقی پیدا کنند، اما سؤال مهم این است، مخاطب آخرین فیلم ساخته‌شده از الجولانی در حال بازی بسکتبال چه کسی است؟
پاسخ به این سؤال دارای چند نکته خاص و ظریف است؛ بسکتبال برای مردم سوریه دارای یک نماد خاص است. سال ۲۰۱۳ و همزمان با فعال‌شدن هسته‌های تروریستی جبهه النصره اعضای گروهک الجولانی در کانال تلگرامی خود اعلام کردند ویلیام ماگار، بازیکن تیم بسکتبال نادی الجلاء را به دلیل عضویت در ارتش کشته‌اند، بعدها مشخص شد ویلیام ماگار با شروع هجوم تروریست‌ها به سوریه ورزش را کنار گذاشته و از شهر ادلب به صف رزمندگان مقاومت پیوسته است. نیروهای الجولانی این جوان ورزشکار را در منطقه ملیحه در غوطه شرقی دمشق به شهادت رساندند. از زاویه جنگ ادراکی تصویربرداری شده از طریق دوربین انگلیسی، تروریست‌های مستقر در دمشق حالا باید جای خالی ویلیام ماگار را در زمین برای سوری‌ها پر کنند!
اما از زاویه عامل بیرونی نیز فیلم انگلیسی پخش‌شده از الجولانی قابل تفسیر است، به‌ویژه آنکه این تصویر شب قبل از سفر رئیس‌جمهور امریکا ضبط و پخش‌شده است، البته ترامپ عاشق ورزش گلف بوده و قبل از سفر به منطقه پیغام فرستاده است که حاضر نیست آینده سوریه را تمام و کمال تحویل الجولانی بدهد، برای همین تا لحظه آخر نیز برنامه‌ریزی برای دیدار الجولانی با ترامپ طول کشیده و عدم‌ترسیم نقشه راه همکاری میان صهیونیست‌ها و رژیم الجولانی به حالت بلاتکلیف و در فرم «تعارض کامل» باقی ماند، البته بسکتبال قوانینی دارد که برخی از آنها را امریکایی‌ها نوشته‌اند از جمله آنکه توپی که از بیرون وارد زمین شده باشد، برای پرتاب آن به‌سوی سبد تنها پنج ثانیه زمان فرصت وجود دارد.
تیم امنیتی ترامپ به خوبی می‌داند که الجولانی آن‌قدر دستش کند است که برای هر پرتاب موفق به سمت سبد به بیش از چند ساعت زمان نیاز دارد، برای همین سوریه فرصت خوبی برای امریکایی‌هاست که از سبدش منافع امریکا را تضمین کند، نمونه آن بستن قراردادهایی است که تمام ظرفیت‌های دمشق را در اختیار واشینگتن قرار خواهد داد، اما همچنان سوریه را در حالت تعلیق حفظ می‌کند.
در حالی ترامپ خبر از لغو برخی تحریم‌های سوریه داده که سخت‌ترین تحریم‌ها علیه مردم سوریه طی قانون قیصر از سوی کنگره امریکا تدوین‌شده و برداشته شدن آن تنها به صورت موقت امکانپذیر است. در واقع ترامپ بازی موقتی را با الجولانی آغاز کرد که هم تضادها را در بالاترین سطح همچنان حفظ کند و هم به تروریست‌ها فرصت بازسازی و شکل‌دهی شخصیتی و تشکیلاتی در کوتاه‌مدت را بدهد. ترامپ در تلاش است در پرونده سوریه الجولانی را از آزمایشگاه انگلیسی به محل رشد و نمو سازمان سیا منتقل کند.
نکته قابل توجه درباره آینده سوریه آن است که باوجود فعال شدن نیروی محرکه خارجی، همچنان هیچ مؤلفه‌ای در اتاق فرمان امریکایی- صهیونی عامل سواره نبوده و همه تحلیل‌ها و اقدامات در مرحله ارزیابی قرار دارد.
واقعیت آن است که در دمشق الجولانی با بحران مشروعیت و شکاف عمیق میان اقدامات پراگماتیسمی و تحرکات پراکسیسی دست‌به‌گریبان است و به‌زودی وارد مرحله رشد خشونت‌ها خواهد شد. در این فاز الجولانی بازهم رو به دوربین لباس خود را عوض خواهد کرد، کارگردان این مرحله فقط امریکایی‌ها نیستند!
