به گزارش رکنا، بیماری التهاب روده یکی از مشکلات مزمن پزشکی به شمار می‌آید که می‌تواند تمام یا بخشی از سیستم گوارش انسان را تحت تأثیر قرار دهد. این بیماری معمولاً با علائمی مانند درد شدید و کاهش توانایی فرد همراه است که زندگی عادی را مختل می‌کند.

برای آگاهی‌بخشی و حمایت از افراد مبتلا، روز ۱۹ مه به‌عنوان روز جهانی التهاب روده شناخته شده است. در این روز، نماد روبان بنفش به کار گرفته می‌شود تا نقش جامعه در حمایت و توجه به افراد مبتلا پررنگ‌تر شود.

برجسته کردن پیام روز جهانی التهاب روده

یکی از اقدامات قابل توجه در سراسر جهان، چراغانی ساختمان‌ها به رنگ بنفش است. این حرکت نمادین نشان‌دهنده همبستگی با مبتلایان به التهاب روده و تاکید بر اهمیت اطلاع‌رسانی درباره این بیماری می‌باشد.

این بیماری همچنان نیازمند تحقیقات بیشتر و تلاش‌های جهانی برای دسترسی به درمان‌های موثرتر است. روز جهانی التهاب روده فرصتی است تا افراد در سراسر دنیا همدیگر را در مسیر مبارزه با این بیماری و افزایش آگاهی عمومی همراهی کنند.

التهاب روده (به انگلیسی: Inflammatory Bowel Disease یا IBD) به گروهی از بیماری‌های مزمن و التهابی گفته می‌شود که دستگاه گوارش، به‌ویژه روده‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد. دو نوع اصلی التهاب روده عبارت‌اند از:

۱. بیماری کرون (Crohn’s Disease)

    ناحیه درگیر: می‌تواند هر بخشی از دستگاه گوارش را از دهان تا مقعد درگیر کند، اما بیشتر در انتهای روده کوچک (ایلئوم) و ابتدای روده بزرگ دیده می‌شود.

    ویژگی: التهاب ممکن است تمام لایه‌های دیواره روده را درگیر کند و معمولاً به‌صورت تکه‌تکه (patchy) است.

۲. کولیت اولسراتیو (Ulcerative Colitis)

    ناحیه درگیر: فقط روده بزرگ (کولون) را درگیر می‌کند و التهاب از مقعد شروع شده و به‌صورت پیوسته به سمت بالا گسترش می‌یابد.

    ویژگی: فقط لایه داخلی (موکوز) روده را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

علائم شایع التهاب روده:

    اسهال (گاهی با خون)

    درد و گرفتگی شکم

    کاهش وزن

    خستگی مفرط

    تب

    بی‌اشتهایی

    خون در مدفوع

علل و عوامل خطر:

علت دقیق IBD ناشناخته است، اما عوامل زیر نقش دارند:

    عوامل ژنتیکی: سابقه خانوادگی بیماری

    اختلال در سیستم ایمنی: پاسخ غیرطبیعی سیستم ایمنی به باکتری‌های روده

    محیط: رژیم غذایی، استرس، مصرف دخانیات، مصرف برخی داروها (مثل NSAIDs)

روش‌های تشخیص:

    آزمایش خون و مدفوع

    کولونوسکوپی یا سیگموئیدوسکوپی

    سی‌تی اسکن یا ام‌آرآی شکم

    نمونه‌برداری (بیوپسی)

درمان:

التهاب روده قابل درمان کامل نیست، اما می‌توان آن را کنترل کرد:

    داروهای ضدالتهاب (مثل مزالازین، کورتیکواستروئیدها)

    داروهای سرکوب‌کننده ایمنی (مثل آزاتیوپرین، متوترکسات)

    بیولوژیک‌ها (مثل اینفلیکسی‌مب)

    رژیم غذایی خاص

    در برخی موارد شدید، جراحی برای برداشتن بخش‌های آسیب‌دیده روده