به گزارش همشهری آنلاین، سیدمحمدحسینی، معاون پارلمانی دولت شهید رئیسی: دولت شهید آیت‌الله رئیسی را، بی‌هیچ اغراق، می‌توان دولت مردم نامید. این نام‌گذاری، نه از سر تعارف، بلکه برآمده از حقیقتی روشن است؛ چراکه شهید رئیسی، با روحیه‌ای سراسر خدمت‌گزاری، همّ و غمّ خویش را معطوف به رفع مشکلات مردم و گشودن گره‌هایی کرده بود که سال‌ها بر زندگی آنان سایه افکنده بود. او خدمت به مردم را نه تنها وظیفه‌ای شرعی و اخلاقی، بلکه شاه‌راهی بنیادین برای پیشرفت و تعالی کشور می‌دانست.

در همان سال نخست ریاست جمهوری، با تک‌تک نمایندگان ملت در مجلس شورای اسلامی دیدار کرد و کوشید نظرات، نقدها و مطالبات آنان را در خصوص حوزه‌های انتخابیه‌شان بشنود و در مسیر رفع دغدغه‌های موکلان‌شان گام بردارد. در سفرهای استانی نیز، چنان‌که بسیاری از نمایندگان تصریح کرده‌اند، گزارش‌ها را با دقت دریافت کرده و شخصاً پیگیر تحقق وعده‌ها و حل معضلات بود.

شهید رئیسی افزون بر ارتباط سازمان‌یافته با مسئولان، با خود مردم نیز رابطه‌ای مستقیم، بی‌واسطه و صمیمانه داشت. باور قلبی او بر این اصل استوار بود که وزرا و مدیران دولتی باید نه‌تنها شنونده، که پاسخ‌گوی مردم و نخبگان باشند. او صراحتاً بر این نکته تأکید می‌کرد که این گفت‌وگوها باید حتی با منتقدان و مخالفان دولت نیز انجام گیرد، چراکه از رهگذر همین ارتباط است که می‌توان بر کاستی‌ها واقف شد و راه اصلاح را هموار ساخت.

ابرپروژه دولت سیزدهم به زعامت شهید رئیسی، چیزی نبود جز تقویت سرمایه اجتماعی. ایشان پیوسته بر ارتباط بی‌تکلف با اقشار مختلف جامعه، حتی در دورافتاده‌ترین نقاط کشور، پای می‌فشردند و بر این نکته تأکید داشتند که سرمایه اجتماعی تنها در سایه رضایت مردمی حاصل می‌شود؛ رضایتی که با گره‌گشایی از مشکلات و پاسخ‌گویی به مطالبات برحق مردم به دست می‌آید.

شهید رئیسی مسائلی چون بهداشت، اشتغال، و معیشت را در شمار اولویت‌های بی‌چون‌وچرای دولت خود قرار داد و با رویکردی واقع‌گرایانه و مسئولانه، در مسیر حل آنها گام‌های موثری برداشت. از جمله، در همان سال نخست ریاست جمهوری، با واردات میلیون‌ها دُز واکسن کرونا، امنیت سلامت جامعه را به‌طرز محسوسی ارتقاء بخشید و آرامش را به خانواده‌ها بازگرداند.

افزون بر این، نگاه مردم‌محور او تنها به سیاست داخلی محدود نبود؛ در عرصه سیاست خارجی نیز همواره می‌کوشید منافع ملت و آثار ملموس تصمیمات دیپلماتیک بر زندگی روزمره مردم را در نظر گیرد. این نگاه خردمندانه، با استقبال کم‌نظیر مردم در سفرهای استانی و دیدارهای مردمی پاسخ داده می‌شد؛ صحنه‌هایی که عشق مردم به خادمی صادق را به نمایش می‌گذاشت.

شهید رئیسی بارها وزرای خود را متذکر می‌شد که آنگاه که مردم این‌چنین در میدان تلاش می‌کنند، ما نیز باید با تمام وجود در خدمتشان باشیم. او در یک کلام، برای آسایش مردم، بی‌قراری می‌کرد و آرام نمی‌گرفت؛ آرامشی که سرانجام با پرکشیدنش، از دل‌ها رخت بربست و خاطره‌اش تا همیشه در حافظه ملت جاودانه شد.