به گزارش خبرگزاری مهر، کاظم غریب‌آبادی معاون حقوقی و بین‌الملل وزیر امور خارجه امروز سه‌شنبه ۳۰ اردیبهشت در همایش «تحریم‌های یکجانبه، دسترسی به عدالت در سطوح ملی، منطقه‌ای و بین‌المللی» گفت: تحریم‌ها باعث محروم شدن انسان‌ها از حق زندگی و حق حیات کامل می‌شود. جمهوری اسلامی ایران نمونه کامل کشوری است که مردم آن دهه‌های متوالی تحت رژیم تحریمی زندگی کردند. این تحریم‌ها در راستای سیاست موسوم به فشار حداکثری علیه ایران اعمال و باعث شدند که دسترسی مردم به تجهیزات پزشکی و بهداشتی محدود شود و افرادی که به بیماری سرطان یا سایر بیماری‌های مزمن مبتلا می‌شوند؛ نمی‌توانند درمان‌های مورد نیاز را دریافت کنند.
وی با بیان اینکه دلیل این امر خودداری بانک‌های بین‌المللی از انجام معاملات بانکی با ایران است، گفت: این یک تخریب جمعی است.
معاون حقوقی و بین‌الملل وزیر امور خارجه با اشاره به اینکه ایران به صلح و چندجانبه گرایی متعهد بوده و بر آن تاکید دارد، گفت: معتقدیم که اقدامات تنبیهی یک جانبه که اغلب به عنوان اقداماتی دیپلماتیک در نظر گرفته می‌شود به نتیجه مورد نظر نمی‌رسد. تحریم‌های یکجانبه برخلاف منشور حقوق و هنجارهای بین‌المللی است. این قبیل اقدامات ادعا می‌کنند که درپی اهداف و مقاصد سیاسی و امنیتی می‌باشند اما در واقع باعث تخریب اقتصادهای ملی شده و به اقتصاد مردم و کشورها ضرر و زیان وارد می‌کنند.
غریب‌آبادی تصریح کرد: این اقدام مجازات عمومی علیه مردم یک کشور و کشتار به شکل تدریجی و کوتاه است. اقدامات و تحریم‌های یکجانبه به بخش بهداشت عمومی هم ضربه زده و موجب محروم شدن و تخریب دسترسی مردم به عدالت در سطح بین‌الملل می‌شود. افراد و شرکت‌هایی که هدف تحریم‌ها قرار می‌گیرند، اطلاع قبلی دریافت نمی‌کنند و این قبیل تحریم‌ها بر پایه اتهامات بسیار مبهمی اعمال می‌شود. حتی حق وکالت و نمایندگی حقوقی نیز از این کشور، افراد و شرکت‌ها گرفته می‌شود. این قبیل اقدامات به شکل غیر منطقی و غیر مجاز استفاده می‌شود، این نوع تحریم‌ها با ضربه زدن به بخش بهداشت و اقتصاد موجب محروم شدن انسان‌ها از حق زندگی و حیات کامل می‌شود.
وی با اشاره به اینکه این قبیل تحریم‌ها به شکل فرامرزی کشور اعمال کننده تحریم‌ها و در سطح جهان اعمال می‌شود، توضیح داد: در سطح جهان شرکت‌ها و افرادی که با کشور تحریم شده روابط دارند در معرض تحریم‌های مضاعف قرار می‌گیرند و این اقدام حق حاکمیت کشورها را نقض می‌کند و بر خلاف اصل عدم مداخله در امور کشورهای دیگر می‌باشد و به منزله اعمال و دیکته یکجانبه خواسته‌های یک کشور بر کشورهای دیگر می‌باشد. این رفتار باعث می‌شود که سیستم ارائه کمک‌های انسانی دچار نقص شده و کشورها و سازمان‌های این قبیل کمک‌ها از ارائه خدمات خود محروم می‌شوند.
معاون حقوقی و بین‌الملل وزیر امور خارجه با اشاره به اینکه استثنا شدن سازمان امدادرسان نادرست است و سکوت سازمان‌های بین‌المللی باید پایان یابد، گفت: جامعه جهانی باید از صرف محکومیت، به سمت اقدامات عملی حرکت کنند و تحریم‌های یکجانبه به عنوان نقض حقوق بین‌الملل باید محکوم شود. این قبیل اقدامات به مثابه نقض حقوق افراد است و باید سازوکارهایی برای افراد یا شرکت‌هایی که تحت تأثیر قرار می‌گیرند، طراحی و مسئولان این قبیل رفتارها محاکمه شوند.
غریب‌آبادی همچنین با بیان اینکه باید سازوکارهایی برای پرداخت غرامت در جاهایی که حقوق بشر و انسان نقض می‌شود، طراحی شود، گفت: ما باید مأموریت مخبر ویژه سازمان ملل را در این زمینه تقویت کنیم. سکوت به منزله دست‌داشتن و شراکت در این جرم است، و در این موارد، قدرت جای عدالت را می‌گیرد و عدالت به یک ویژگی و امتیاز تبدیل می‌شود نه حق جهانی.
وی با تاکید بر اینکه باید همه مکانیزم‌هایی که این اقدامات را فراهم می‌کند از بین برود، ادامه داد: در سطح جهانی این قبیل اقدامات کمتر از آنچه که به نظر می‌رسد اهمیت داده می‌شود، ما نباید فاجعه‌ای که این قبیل تحریم‌ها برای زندگی افراد و عزت بشر ایجاد کرده است، نادیده بگیریم. کشورهایی که تحریم اعمال می‌کنند باید به این نتیجه برسند که این اقدامات ابراز دیپلماسی نیست، اصول اساسی سازمان بین‌المللی بسیار مشخص است، حق حاکمیت، استقلال و عزت بشری.
غریب‌آبادی گفت: ما در شرایطی که در آستانه هجدهمین سالگرد تأسیس این نهاد بین‌المللی هستیم باید به برخی ایده‌ها توجه کنیم و این انتخاب ماست، یا طرفدار عدالت هستیم یا اجازه می‌دهیم اقدامات یکجانبه عدالت را از بین ببرد، بیایید در کنار هم طرفدار عدالت و آزادی بشری باشیم.
