خبرورزشی| لائوتارو مارتینس حالا به‌عنوان کاپیتان زندگی می‌کند، فکر می‌کند و عمل می‌کند. طبیعی‌ست که در استوری دیروزش در اینستاگرام، تصاویر سن‌سیرو در رنگ‌های سیاه و آبی نمایان باشد؛ یک تشکر و در عین حال یک فراخوان برای هوادارانی که «همچون کاپیتان» روی سکوها بازی کردند: آواز خواندند، شادی کردند و سپس با دستان‌شان چهره‌شان را پوشاندند برای آن توپ طلاییِ قهرمانی که به شکلی عجیب از دست رفت.

اما آن‌چه شبکه‌های اجتماعی نمی‌گویند این است که «تورو» در حال گرم‌ کردن است. مسیر شخصی‌اش به سوی مونیخ وارد مرحله‌ای جدی شده و در ۴۸ ساعت آینده، گام‌های مهم‌تری در پیش است.

تمرین گروهی

دیروز صبح، لائوتارو خبر خوش آپیانو بود. او تمرین جداگانه داشت، اما روی زمین تمرین کرد – که از بازگشت قریب‌الوقوعش خبر می‌دهد. بین امروز و فردا به تمرینات گروهی بازمی‌گردد و سپس شمارش معکوس برای حضور در میدان آغاز می‌شود: بازگشت جمعه شب در بازی مقابل کومو.

برنامه‌ی پروازی که اینزاگی و تیمش طراحی کرده‌اند روشن است، اما جزئیات شروع هنوز مشخص نیست. او قطعاً بخشی از بازی را انجام خواهد داد، اما اینکه از ابتدا در ترکیب باشد یا به‌عنوان یار تعویضی وارد شود، تصمیمی‌ست که به بازی نزدیک گرفته خواهد شد. مربی قصد دارد تمام بازیکنان تازه‌برگشته را در حالت مسابقه قرار دهد؛ با کاپیتان در صدر فهرست.

معجزه و بازگشت

«احتیاط» کلیدواژه‌ی لائوتارو پس از بازی بارسلونا بود. عضلات او که پیش‌تر در دیدار رفت نیمه‌نهایی در مونتجویچ آسیب دیده بودند، نیاز به مراقبت داشتند. اما او در بازگشتی خارق‌العاده به میدان برگشت و مقابل یامال و یارانش در سن‌سیرو حاضر شد – آن هم نه پس از ده روز، بلکه فقط پنج روز ریکاوری.

در میدان هم درخشید: گل اول را زد، شتاب گرفت و مدافع بارسلونا را به هم ریخت تا پنالتی دوم را برای چالهان‌اوغلو فراهم کند. هفتاد دقیقه کامل مقاومت کرد و سپس زمین را ترک کرد. از آن لحظه، هر حرکتش فقط یک هدف داشت: بازگشت صد درصدی برای فینال برابر PSG در ۳۱ مه. نه تورین، نه لاتزیو؛ فقط درمان، باشگاه، سالن بدنسازی و صبر زیاد – تا تمرین دیروز و بازگشت گروهی امروز یا فردا.

فینال در آلیانتس آرنا، دیداری‌ست که نه‌تنها این فصل، بلکه شاید مسیر حرفه‌ای اینتر و لائوتارو را رقم بزند. تصویر «تورو» در حالی که جام قهرمانان را در دست دارد، تنها عکسی‌ست که هنوز در آلبوم پرافتخار خانوادگی‌اش – از اسکودتوهای نراتزوری تا جام جهانی با آرژانتین – جا نیفتاده.

اما پیش از ملاقات با تاریخ، هنوز سری A ناتمام مانده و قهرمانی‌ای هست که باید تا آخرین نفس از آن دفاع کرد؛ حتی اگر تساوی ۲-۲ اخیر آن را از پیراهن اینتر جدا کرده باشد.

و حالا، برای این اینترِ خشمگین و ناامید که با قلبی طوفانی به سوی دریاچه کومو می‌نگرد، آیا تقویتی بهتر از ویتامین قدیمی و دوست‌داشتنیِ L وجود دارد؟