به گزارش همشهری آنلاین، روستاهای تجریش، دارآباد، اوین، درکه و... همگی امروز به محله‌ای با همان نام‌های قدیمی تبدیل شده‌اند، به جز روستای کوچکی در شمال تجریش که دیگر نشانی و نامی از آن وجود ندارد و انگار ناپدید شده است. در بالادست آبادی تجریش، روستایی بسیار کوچک وجود داشت با انبوهی از باغ‌های میوه و زمین‌های کشاورزی فراوان. نامش روستای «جعفرآباد» بود؛ روستایی کوچک که البته در دوران قاجار پا گرفت و برخلاف دیگر آبادی‌های شمیران تاریخ کهنی نداشت.
با وجود این، زمین‌های کشاورزی جعفرآباد و باغ‌های میوه‌اش محل کسب‌وکار کشاورزان و باغدارانی بود که با کسب روزی در همین زمین‌ها روزگار می‌گذراندند. پس از تشکیل حکومت پهلوی و ساخته‌شدن کاخ سعدآباد در دوره رضا شاه، بخش اعظم زمین‌های روستای جعفرآباد در محدوده طرح کاخ سعدآباد قرار گرفت. هرچند بسیاری از چنارهای تنومندی که امروز در بخش‌های شرقی کاخ سعدآباد قرار دارند، آخرین بازماندگان و یادگاری‌های آن روستای قجری هستند.
برخلاف دیگر آبادی‌های شمیران، امروز کمتر کسی نام روستای جعفرآباد را شنیده است. با وجود این، هنوز ۲دروازه قدیمی شرق کاخ سعدآباد به نام جعفرآباد معروف است که نشانی دیگر از وجود یک روستای ناپدید شده در شمال تجریش به شمار می‌رود.
