غرق‌شدگی یکی از عوامل مهم فوت در فصل‌های گرم سال محسوب می‌شود که  قابل پیشگیری است و برای کاهش فوتی‌های ناشی از آن، نیازمند برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری دقیق و همچنین فرهنگ‌سازی مناسب میباشیم.

 

همه ساله با گرم شدن هوا و حضور زودهنگام  مسافران در مازندران ،استقرار ناجیان غریق از ابتدای خرداد در نقاط حادثه خیز و ممنوعه شنا در سواحل استان صورت میگرفت .

 

 بر اساس آمار هیئت نجات غریق و غواصی استان ،در مهرماه سال گذشته و پایان کار ناجیان غریق ،۱۰ نفر از اول مهرماه تا ۲۰ مهرماه در استان مازندران به علت غرق شدگی جان خود را از دست دادند.

 

نقی کریمیان رییس هیئت نجات غریق و غواصی استان مازندران در این رابطه گفت: مازندران با دارا بودن ۴۷۳ کیلومتر نوار ساحلی و حجم بالای مسافران، هرساله  از دی ماه ، دوره های آمادگی، بصورت تخصصی آموزش داده میشود و تمام نیروهای هیئت نجات غریق و غواصی استان  با گذراندن این دوره ها و دارا بودن کارت و مدارک لازم ،پس از اعلام به استقرار توسط وزارت و استانداری ، رؤسای هیئت و ناجیان ،که برای عملیات بزگ نجات غریق مهیا شده اند،  شروع به کار میکنند .

 

با تمام تدابیر و آمادگی هیئت نجات غریق و غواصی استان و هماهنگی با فرمانداری  شهرستانهای استان ،تا این لحظه  هیچ دستوری برای استقرار ناجیان ابلاغ نشده و به همین دلیل در اواخر اردیبهشت و روزهای آغازین خرداد  شاهد مرگ در اثر غرق شدگی بودیم  که قابل پیشگیری بود.

 

ملک تبار رییس اداره ورزش بابلسر نیز در جلسه ساماندهی سواحل در این خصوص گفت: با در پیش بودن فصل گرما و فعالیت‌های ساحلی استقرار و شروع به کار ناجیان غریق در سواحل ،پس از تایید نهایی استانداری در تعداد ناجیان و محل اسقرار و امکانات لازم ،  با برنامه ریزی نقی کریمیان رییس هیات نجات غریق و غواصی استان و همکاری فرماندار شهرستان ، از اول خردادماه آغاز می‌شود.

 

اکنون سوال اینجاست؛ در جلسات متعددی که با عنوان ستاد ساماندهی سواحل برگزار میشود چه میگذرد که هنوز فصل گرما و شنا نرسیده شاهد مرگ ناشی از غرق شدگی هستیم؟و طبق اخبار واصله از ۱۰ خرداد دستور اسقرار ناجیان صادر خواهد شد.

 

آیا آن مسئولی که باید  دستور لازم را در زمان مناسب بدهد ، تجربه ای در موضوعات و چالش های دریا ندارد؟

 

با اینکه هرساله آمار مرگ ناشی از غرق شدگی کاهش میابد اما همچنان شاهد خبرهای تلخ اینچنینی هستیم.

 

نجات جان همه آنهایی که برای گذراندن تعطیلات با شور و شادی به سواحل استان سفر میکنند برای ناجیان غریق یک وظیفه انسانی تلقی میشود  که با مرگ حتی یکی از آنها،ناجیان غریق و مردم، تا مدتها از لحاظ روحی دچار بحران میشوند.

 

گفتنی است که تاریخ استقرار ناجیان در سال جاری از یکم خرداد به ۱۰ خرداد انتقال یافت در حالی که به دلیل پس روی دریا و آزاد سازی سواحل و مسافرانی که زودتر از فصل شنا برای گذراندن ایام تعطیل آخر هفته به نوار ساحلی مازندران سفر می کنند و با توجه به آشنا نبودن آنها به محل شنا و نداشتن مهارت شنا و رفتارهای پر خطر ناشی از هیجانات ،مستقر بودن ناجیان از الزامات برای جلوگیری از حوادث ناگوار است که ممکن است در همین چندروز بدلیل عدم حضور ناجیان  وقایع تلخ جبران ناپذیر رقم بخورد.

 

در حال حاضر متصدیانی که لب ساحل جت‌ و قایق کرایه میدهند وظیفه انسانی خود میدانند که بجای ناجیان غریق از جان تعداد محدودی که در تیررس نگاهشان مشغول به شنا هستند محافظت کنند.

 

که این امر در باقی نوار ساحلی که شنا ممنوع است و کسی هم برای نجات نیست اتفاق نمی افتد و خطر در این نواحی در کمین جان  مسافرانی است که  به محیط آشنا نیستند.

 

اگر در سال گذشته ۱۳ غریق در استان داشتیم و مدعی کاهش غریق در استان هستیم، نشانه همکاری همه نهادها هست.

 

اما چنانچه در این چند روز باقی مانده به تاریخ استقرار ناجیان ، جانی از دست برود و مرگی ناشی از غرق شدن رخ بدهد ، کدام مسئول پاسخگو است؟