خانواده‌ای از تبریز، پایان خدمت سربازی فرزندشان را نه با بزم و ضیافت، که با نذر آزادی یک زندانی جرائم غیرعمد جشن گرفتند.

 

به گزارش نصر، در روزگاری که بسیاری شادی‌ها را در بزم و سفره‌های رنگین می‌جویند، هنوز دل‌هایی هستند که شادی را در نجات جان انسانی دیگر می‌بینند.

 

خانواده‌ای از تبریز، با نگاهی لبریز از ایمان و انسان‌دوستی، به‌جای برپایی جشن پایان خدمت سربازی فرزندشان، تصمیم گرفتند شیرینی این اتفاق را با آزادی یک زندانی جرائم غیرعمد قسمت کنند؛ اقدامی که رنگی از آسمان داشت و بوی ناب انسانیت می‌داد.

 

پدر خانواده با صدایی آرام اما سرشار از عشق گفت: «ما باور داریم که زیباترین نوع شکرگزاری، شاد کردن دلِ دردمندی است. پایان خدمت پسرم برای ما یک عید بود؛ اما خواستیم این عید فقط در خانه ما نماند. خواستیم یک نفر دیگر هم نفس راحتی بکشد، فرزندی به آغوش پدر بازگردد، مادری شب را با دل آسوده سر بر بالش بگذارد.»

 

با این نذر زیبا، مردی از پشت میله‌ها آزاد شد. دل خانواده‌ای شکسته، مرمت شد. لبخند، دوباره به خانه‌ای برگشت که مدت‌ها رنگ خوشی ندیده بود. و این، هدیه‌ای بود که این خانواده به جامعه تقدیم کردند؛ هدیه‌ای از جنس نور و آرامش.

 

رسول تقی‌پور، مدیر ستاد دیه آذربایجان شرقی، با چشم‌هایی پر از تحسین، بیان داشت: «تبریز، شهری است که مردمش بارها و بارها نشان داده‌اند، شادی را نه فقط برای خود، بلکه برای دیگران هم می‌خواهند.

 

از نذر عروسی و تولد گرفته تا قهرمانی ورزشی و نخستین حقوق، همشهریان ما همواره مهربانی را به بهترین شکل معنا کرده‌اند.»فانوس‌هایی که راه انسانیت را روشن می‌کننداقدام این خانواده، فقط آزادی یک انسان نبود؛ تلنگری بود به قلب‌هایی که شاید هنوز منتظر جرقه‌ای برای خیر هستند.

 

پیامی بود به جامعه که می‌توان شادی را جور دیگری جشن گرفت؛ می‌توان اشک شوق را از چشم دیگری جاری کرد، نه فقط از لبخند خود.باشد که این نذرهای روشن، فانوس راه کسانی شود که دل در گرو مهر و انسانیت دارند؛ و هر شادی، بهانه‌ای باشد برای جان‌بخشی دوباره به دل‌های در بند.