تهران در دهه ۴۰ زمستان‌های سرد زیاد داشت. سال ۱۳۴۳ میان تهرانی‌ها به «سال برف» مشهور شد و «برفی‌ترین زمستان تهران» لقب گرفت و فقط در آذرماه ۷ بار برف سنگین و نیمه‌سنگین بارید و مردم برای تردد در کوچه‌ها در میان برف تونل کنده بودند. دمای هوا نیز در دی و آذر تقریبا هر شب صفر درجه یا منفی بود. سال بعد اما خبری نبود و زیاد برف نیامد و سال ۱۳۴۵ نیز زیاد خبری نبود جز آنکه یک شب در بهمن‌ماه دمای هوا به منفی ۱۰ درجه رسید.
سال بعدش دوباره یک شب دمای هوا به منفی ۱۰ درجه رسید تا اینکه زمستان ۱۳۴۷ از راه رسید و اینطوری شد: «سال ۱۳۴۷ را باید پُربارش‌ترین سال آبی در تهران دانست. آن سال زمستانی عجیب با انواع و اقسام رکوردها داشت؛ رکورد سردترین روز یا بهتر بگوییم سردترین شب تهران با دمای منفی ۱۵ درجه در ۱۸ دی ماه، رکورد بیشترین بارش در یک بازه زمانی زمستانی، رکورد بیشترین بارش در فصل زمستان، رکورد ۶۴ روز بارش باران و برف در زمستان و… که بی‌نظیر و تکرارنشدنی بوده است. مردم تهران در آن سال ۵۳ روز دمای صفر و منفی را تجربه کردند.» / فارس
