تصویر روز ناسا نمایی خیره‌کننده از کهکشان مارپیچی NGC 2566 را نمایش می‌دهد. این تصویر با ابزار فروسرخ میانی MIRI تلسکوپ فضایی جیمز وب ثبت شده است. در مرکز NGC 2566 چه می‌گذرد؟
۸ پرتو نوری که به نظر می‌رسد از مرکز کهکشان NGC 2566 بیرون زده‌اند، واقعی نیستند. این پرتوها پراش‌های نور هستند که به‌دلیل ساختار مکانیکی آینه‌های جیمز وب ایجاد شده‌اند.
اگرچه مرکز کهکشان NGC 2566 بسیار درخشان است، رفتاری غیرمعمول از خود نشان نمی‌دهد. احتمالاً سیاه‌چاله ابرپرجرمی در مرکز کهکشان وجود دارد که درحال‌حاضر چندان فعال نیست.
NGC 2566 حدود ۷۶ میلیون سال نوری با زمین فاصله دارد؛ در واقع نوری که امروزه از این کهکشان به ما می‌رسد، زمانی از آن خارج شده که هنوز دایناسورها روی زمین زندگی می‌کردند.
این کهکشان زیبا آن‌قدر به ما نزدیک است که تلسکوپ‌هایی مانند جیمز وب و هابل می‌توانند جزئیات ابرهای آشفته گاز و غبار در آن را به‌وضوح ثبت کنند. این ابرها محل تولد ستارگان هستند و مطالعه آنها به اخترشناسان کمک می‌کند فرایند تکامل ستاره‌ها را بهتر درک کنند.
NGC 2566 از نظر اندازه به کهکشان ما شبیه است و مشابه راه شیری ویژگی‌های مانند میله مرکزی درخشان و بازوهای مارپیچی مشخص دارد. میله مرکزی نقش مهمی در انتقال گاز و مواد به‌سمت مرکز کهکشان دارد و به تغذیه سیاه‌چاله مرکزی یا تشکیل ستارگان جدید کمک می‌کند.
