محققان در پژوهش جدیدی با آزمایش روی موش‌ها دریافتند سوکرالوز (Sucralose) با آسیب به اسپرم و تغییر هورمون‌ها می‌تواند باروری مردان را مختل کند. سوکرالوز شیرین‌کننده مصنوعی پرکاربردی است که معمولاً با نام تجاری Splenda فروخته می‌شود.
براساس گزارش Medical News، محققان دانشگاه پزشکی تایپه تایوان در پژوهش جدیدی تأثیر مصرف سوکرالوز بر باروری مردان را بررسی کردند. آنها دوزهای مختلف سوکرالوز را ۲ ماه به موش‌های نر دادند و دریافتند این شیرین‌کننده مصنوعی طول عمر اسپرم را کاهش می‌دهد، به بافت بیضه آسیب می‌زند و اختلالات هورمونی ایجاد می‌کند.
ناباروری مردان مسئله‌ای جهانی است و تقریباً نیمی از موارد ناباروری زوج‌ها در سراسر جهان را تشکیل می‌دهد. ناباروری مردان تحت‌تأثیر عوامل هورمونی، محیطی و ژنتیکی اتفاق می‌افتد که مانع اسپرم‌سازی و عملکرد تولیدمثلی می‌شود. رژیم غذایی و سبک زندگی، مانند افزایش مصرف شیرین‌کننده‌های غیرمغذی (NNS) و نوشیدنی‌های شیرین‌شده با شکر، از عواملی هستند که در شیوع روبه‌رشد ناباروری نقش دارند.
سوکرالوز NNS است که 30 درصد بازار شیرین‌کننده‌های آمریکا را تشکیل می‌دهد. اگرچه سوکرالوز خواص ضدباکتریایی و کالری کمتر دارد، به سلامتی آسیب می‌زند. در پژوهش حاضر، محققان اثرات سوکرالوز را بر باروری مردان ارزیابی کردند. آنها موش‌های نر با سن 6 هفته را تصادفی به یکی از 4 گروه آزمایشی تقسیم کردند. در این 4 گروه، دوزهای 1.5 میلی‌گرم، 15 میلی‌گرم، 45 میلی‌گرم و 90 میلی‌گرم سوکرالوز 2 ماه به رژیم غذایی موش‌ها اضافه شد.
در پایان مطالعه، نمونه‌های خون و اندام‌هایی مانند کبد، طحال، قلب، بیضه‌ها، اپیدیدیم و کلیه موش‌ها برای ارزیابی میزان آسیب برداشته شدند. محققان با آزمایش‌های مختلف روی اندام‌های جنسی موش‌های نر متوجه شدند تعداد اسپرم‌ها کاهش یافته و بافت بیضه‌ها آسیب دیده است. همچنین این موش‌ها دچار اختلالات هورمونی شدند. این آسیب‌ها با افزایش دوز سوکرالوز بیشتر شده بود.
تحقیقات مختلف نشان داده سطح تستوسترون و تعداد اسپرم مردان از دهه 1970 تقریباً 20 تا 25 درصد کاهش یافته است. تستوسترون نقش مهمی در تولید اسپرم دارد؛ بنابراین سطوح پایین‌تر آن می‌تواند منجر به کاهش کیفیت اسپرم و اختلال در باروری شود. اگرچه دلایل این کاهش کاملاً مشخص نیست، متخصصان از برخی عوامل مانند سیگارکشیدن، رژیم غذایی و چاقی نام می‌برند.
یافته‌های این پژوهش در ژورنال Environmental Health Perspectives منتشر شده است.
