به گزارش "ورزش سه"، رئیس جدید فدراسیون فوتبال برزیل قصد دارد تعداد بازی‌های مسابقات ایالتی را از 16 به 11 کاهش دهد، تشکیل لیگ باشگاهی را ممکن سازد و داوری را حرفه‌ای کند.
تنها یک نفر در برزیل ممکن است از آمدن کارلو آنچلوتی به تیم ملی برزیل چندان هیجان‌زده نباشد: ادنالدو رودریگس. رئیس سابق پس از مذاکرات و انتظارهای طولانی، شاهد استقبال سمیر شاد، رئیس تازه منصوب‌شده فدراسیون فوتبال برزیل (CBF)، از آنچلوتی بود. اما بقیه یا از شادی دیوانه شده‌اند یا اجازه داده‌اند بدبینی بر آنها غلبه کند اگر از این انتخاب راضی نیستند.
آنچه در آغاز کار سمیر شاد جلب توجه می‌کند، وعده‌های غیرفنی اوست. او قول داده تعداد بازی‌های مسابقات ایالتی را از 16 به 11 کاهش دهد، تشکیل لیگ باشگاهی را تسهیل کند و داوری را حرفه‌ای سازد. این وعده‌ها با توجه به نبود جزئیات در برنامه‌ها و سابقه اجرایی، تردیدهایی ایجاد می‌کند، اما نشانه‌هایی از امید نیز دیده می‌شود.
آخر هفته گذشته را صرف بررسی گزارش‌های مالی فدراسیون‌های ایالتی شد و با اطمینان می‌توان گفت: تنها فدراسیون ایالتی که هنوز از ساختار فعلی مسابقات ایالتی سود می‌برد، فدراسیون سائوپائولو است. این فدراسیون در سال گذشته 116 میلیون رئال درآمد داشت که 77 میلیون آن از حقوق پخش و اسپانسرها بود. فدراسیون‌های ریودوژانیرو، میناس ژرایس و ریو گرانده دو سول روی هم کمتر از این مقدار درآمد دارند.
واقعیت تلخ این است که فدراسیون‌های ایالتی به طور متوسط سالانه حدود 5 میلیون رئال (واحد پول برزیل) درآمد دارند که بخش عمده آن (2 تا 3 میلیون رئال) از کمک‌های فدراسیون تأمین می‌شود. مابقی از هزینه‌های ثبت‌نام باشگاه‌ها و بازیکنان، جریمه‌ها و مقدار ناچیزی اسپانسر به دست می‌آید. حضور یک باشگاه ایالتی در سری A می‌تواند از طریق عوارض بلیت‌فروشی کمی کمک کند، اما تأثیر چندانی ندارد. برای مثال، فدراسیون سئارا در سال 2025 تنها 10 میلیون رئال درآمد داشت.
چرا درباره پول فدراسیون‌ها صحبت می‌کنیم؟ چون تغییر تقویم و اصلاح مسابقات ایالتی به این موضوع بستگی دارد. وقتی سمیر از کاهش تعداد بازی‌ها سخن می‌گوید، برای رینالدو کارنیرو باستوس، رئیس فدراسیون سائوپائولو، مشکل ایجاد می‌کند، زیرا این فدراسیون به درآمد حاصل از پخش، اسپانسرها و بلیت‌فروشی وابسته است که بخشی از آن به جیبش می‌رود. اما این وضعیت فقط در سائوپائولو صدق می‌کند.
سایر فدراسیون‌ها به مسابقات ایالتی وفادار مانده‌اند چون تنها چیزی است که برایشان باقی مانده و برای سه یا چهار ماه در سال به آنها جایگاه می‌دهد. حالا فرصتی برای بازنگری نقش این فدراسیون‌ها در اکوسیستم فوتبال فراهم شده است. این مسابقات می‌توانند به مسیری برای صعود به سری D تبدیل شوند، بدون حضور تیم‌های بزرگ یا با ورود آنها فقط در مراحل حذفی.
اگر مشکل پول است، خبر خوب این است که فدراسیون، 2.4 میلیارد رئال در خزانه دارد. سود حاصل از این سرمایه‌گذاری‌ها برای افزایش کمک به فدراسیون‌ها کافی است تا آنها نیز بتوانند به باشگاه‌هایشان یارانه بدهند. اگر مشکل سیاسی باشد، رینالدو در جبهه مخالف سمیر و متحدانش قرار دارد و از قدرت چندان نفعی نمی‌برد.
سمیر شاد، رئیس جدید، از روزهای خوش این مقام لذت می‌برد: استقبال از آنچلوتی، اعلام فهرست تیم ملی و وعده‌هایی برای فوتبال که تقریباً کسی با آنها مخالفت نمی‌کند. پول و حمایت سیاسی برای اجرای وعده‌هایش، از جمله تغییر تقویم، وجود دارد. حالا باید دید سمیر شاد تا سال 2029 در فدراسیون فوتبال برزیل چه خواهد کرد.
