به گزارش سرویس اجتماعی تابناک، در سال‌های اخیر، افزایش نگهداری از سگ‌های خانگی در شهرهای بزرگ ایران، به‌ویژه تهران، به یک پدیده اجتماعی تبدیل شده است. با این حال، این موضوع چالش‌های متعددی را به همراه داشته است، از جمله عدم رعایت حقوق دیگر شهروندان، ایجاد مزاحمت‌های عمومی، و حتی تهدید سلامت جسمی و روانی افراد، به‌ویژه کودکان. در بسیاری از کشورهای پیشرفته، قوانین سخت‌گیرانه‌ای برای سگ‌گردانی و نگهداری از حیوانات خانگی وجود دارد که در ایران یا وجود ندارد یا به‌درستی اجرا نمی‌شود. این گزارش به بررسی وضعیت فعلی سگ‌گردانی در ایران، مقایسه آن با قوانین کشورهای توسعه‌یافته، و تبعات منفی عدم مدیریت صحیح این پدیده می‌پردازد.  

 

 

یکی از معضلات جدی، حضور سگ‌ها در پارک‌ها و زمین‌های بازی کودکان است. حتی در بعضی پارکها استفاده از وسایل بازی کودکان توسط سگها مشاهده شده است. وسایل بازی کودکان باید در محیطی کاملاً بهداشتی و ایمن قرار داشته باشند، در حالی که تماس سگ‌ها با این وسایل یا مدفوع و ادرار آن‌ها در این محیط‌ها، خطر انتقال بیماری‌های انگلی و میکروبی را افزایش می‌دهد. علاوه بر این، کودکان ممکن است از پارس ناگهانی یا حرکات تهاجمی سگ‌ها بترسند و دچار آسیب‌های روانی بلندمدت شوند.  آیا برای صاحبان سگ ها فقط حقوق حیوانات اهمیت دارد؟ پس حقوق انسانها و شهروندان شهر چه می شود؟

 

 

 یک زن باردار در گفتگو با خبرنگار ما گفت: هر بار که با سگ‌های بدون قلاده در پارک مواجه می‌شوم، دچار استرس شدید می‌شوم. حتی یک بار سگی ناگهان به سمت من دوید و من از ترس زمین خوردم. متأسفانه هیچ نظارتی روی این رفتارها نیست.

 

گرچه بسیاری از سگ‌های خانگی آموزش‌دیده هستند، اما ذات برخی نژادها تهاجمی است و در صورت احساس خطر، ممکن است به افراد حمله کنند. موارد متعددی از گازگرفتن کودکان توسط سگ‌ها گزارش شده که در برخی موارد منجر به جراحات شدید یا حتی مرگ شده است. حتی اگر سگ‌ها حمله نکنند، پارس کردن ناگهانی آن‌ها می‌تواند باعث ترس شدید، به‌ویژه در کودکان و افراد مسن شود.  

 

مادری در گفتگو با خبرنگار ما بیان کرد: پسر ۵ ساله‌ام از زمانی که در پارک مورد پارس ناگهانی یک سگ بزرگ قرار گرفت، دچار شب‌ادراری و ترس از حیوانات شده است. به روانشناس مراجعه کردم و ایشان به ما گفتند این ترس ممکن است تا بزرگسالی با او بماند.

علاوه بر مشکلات و آثار روانی انتقال برخی بیماری ها هم در این بین از دیگر عوارض نبود قوانین اجرایی سگ گردانی ست.از دیگر موارد اذیت کننده شهروندان این است که متأسفانه اکثر صاحبان سگ‌ها، مسئولیت جمع‌آوری فضولات حیوان خود را جدی نمی‌گیرند. این موضوع باعث آلودگی معابر، پارک‌ها، و اماکن عمومی می‌شود و خطر ابتلا به بیماری‌های مشترک بین انسان و حیوان (مانند توکسوپلاسموز و کیست هیداتید) را افزایش می‌دهد در صورتی که این مورد در کشورهای دیگر شامل جریمه می شود.

 

 

در صورت عدم رعایت، صاحب سگ جریمه نقدی سنگین می‌شود و حتی ممکن است حیوان ضبط شود.  

 

در صورت مشاهده سگ در این مناطق، صاحب آن به سرعت جریمه می‌شود.  

 

در برخی شهرها حتی دوربین‌های نظارتی برای کنترل این رفتار نصب شده است.  

 

در انگلیس و استرالیا، برای نگهداری از نژادهای خطرناک سگ (مانند پیت‌بول)، مجوز ویژه و گواهی آموزش لازم است.