علی‌رضا محرمی - انتخابات پر حاشیه فدراسیون فوتبال که اسفندماه ۱۴۰۳ برگزار شد و در نهایت مهدی تاج بار دیگر به عنوان رئیس این فدراسیون انتخاب شد، یک حاشیه سؤال برانگیز داشت. رد صلاحیت علی کفاشیان و شهاب‌الدین عزیزی‌خادم که دو رقیب اصلی تاج در انتخابات محسوب می‌شدند.

به گزارش سرویس ورزشی تابناک، موضوع فوتبال و حواشی آن، همیشه جذاب است. بی شک نمی‌توان در اتفاقات پیرامون فوتبال، نقش نفر اول آن را نادیده گرفت. علی کفاشیان نیز به عنوان فردی که ۸ سال و نیم رئیس فدراسیون فوتبال بوده و یک دوره هم نایب رئیسی فدراسیون را تجربه کرده است، از جمله افرادی محسوب می‌شود که صحبت‌های جالبی می‌تواند در خصوص فوتبال ایران داشته باشد.

حواشی انتخابات اخیر فدراسیون فوتبال که حالا کمی از آن فاصله گرفته‌ایم و البته دوران حضور کفاشیان در فوتبال که با حواشی ریز و درشت زیادی همراه بود، بهانه‌ای شد تا سراغ رئیس همیشه خندان فدراسیون فوتبال برویم و گفت‌وگویی مفصل را با او داشته باشیم. گفت‌وگوی اختصاصی علی کفاشیان با تابناک که به صورت تصویری و مکتوب تهیه شده است، در دو بخش منتشر می‌شود.

• خوشحالم در این مجمع شرکت نکردم
• یک سری امتیازها در مجمع تبدیل به رأی شد
• کمیته اخلاق می‌تواند انتخابات را باطل کند
• صلاحیت رئیس فدراسیون شدن و بالاترش را ندارم
• دوربین‌ها را راه ندادم و تهدید شدم
• دستگاه حاکمیتی سمت صداوسیماست نه فوتبال
• برای سران تصمیم‌گیرنده مسائل امنیتی مهم‌تر از فوتبال است
• پرداخت حق پخش به فوتبال به سود صداوسیماست
• در تصمیم‌گیری های سیاسی و امنیتی دخیل بودم

بخش اول این مصاحبه پرحاشیه و جنجالی را ببینید و بخوانید: (نسخه کامل مصاحبه تصویری علی کفاشیان را در یوتیوب تابناک تماشا کنید)

تابناک: نامزد ریاست فدراسیون فوتبال بودید و رد صلاحیت شدید. زمانی که برای انتخابات ثبت‌نام کردید، آنهایی که با فضای فوتبال و ورزش آشنایی داشتند، گفتند کفاشیان آنقدر از حضور در انتخابات و مجمع اطمینان دارد که در انتخابات ثبت‌نام کرده است. چه اتفاقی افتاد و خودتان چه فکر می‌کنید، در حالی که شکایت‌های شما هم به جایی نرسید.

من سعی می‌کنم آنچه گذشت را بگویم؛ برای اینکه بخواهم دوباره بیایم در فدراسیون کار کنم و مشغول شوم، تصمیم و انگیزه‌ای نداشتم. مدتی بعد صحبت‌هایی شد که شاید در فضای فدراسیون فوتبال، آقای تاج کنار برود یا حضور نداشته باشد و به من گفتند با سابقه و فعالیتی که داشتی، شما کاندیدا شوید که فعالیت را جلو ببرید و کار پیش برود. وقتی که برای انتخابات ثبت‌نام کردم، اولین نفری که از تصمیم من شوکه شد و تعجب کرد، خود آقای تاج بود. پس از این اتفاقات یک جلسه‌ای باهم داشتیم و به او گفتم که «آقای تاج با توجه به اینکه شما در فدراسیون فوتبال هستید و با اعضای مجمع بودید، رأی خواهی داشت. بنابراین اگر من ببینم که فضا برای شما فراهم است، کنار می‌روم، اما ممکن است فضا برای شما فراهم نباشد یا کنار بروید که آن موقع من باشم و کار را جلو ببرم. باتوجه به اینکه کمتر رقیبی داشته باشیم.» آن موقع هنوز قرار نبود آقای عابدینی ثبت‌نام کند، اما به هر حال صحبت‌هایی با هم داشتیم که من بیایم یا آقای عابدینی باشد و حتی آقای میرشاد ماجدی از من خواسته بود که کاندیدا شوم. با این حال من به آقای ماجدی گفتم اگر بخواهی بیایی من هم کمک می‌کنم، اما در هر صورت روال به این صورت شد که من کاندیدا شوم. آن زمان آقای تاج این را قبول نکرد که من کاندیدا شوم و بعد کنار بروم و گفته بود من جدی می‌آیم، در حالی که خودش رأی مجمع را داشت.

در نهایت کمیته بدوی و استیناف انتخابات که به آنها رأی داده بودند، جدید آمده بودند و نمی‌دانم چقدر روی موضوع اساسنامه فدراسیون فوتبال و آیین‌نامه انتخابات اشراف داشتند! چون جدید آمده بودند و خیلی روی مسائل مسلط نبودند و من افراد حقوقی آنها را هم نمی‌شناختم. با این حال می‌دانم که از فضاهایی در داخل فدراسیون فوتبال به آنها گفته بودند که می‌توانید چه موانعی را بهانه کنید. من هم تابع قانون بودم و اگر مانعی بود که طبق این مقررات نمی‌توانید بیایید، من قبول می‌کردم، اما ما هر چقدر نگاه کردیم و با دست اندرکاران فدراسیون بحث کردیم، دیدم منعی ندارم که بخواهم کنار بروم. با این حال کمیته بدوی رأی داد و ما هم یک استدلال سه صفحه‌ای نوشتیم که رأی شما درست نبوده و این مباحث نمی‌تواند مانع حضور من شود، اما کمیته استیناف انتخابات هم رأی را تأیید کرد.

همان موقع نه برای خودم، برای اینکه این کار بدعت نشود، با این موضوع که عنوان کردند که چون در کمیته اخلاق یک بار پرونده داشتم، نمی‌توانم رئیس فدراسیون یا بالاتر شوم. حالا نمی‌دانم بالاترش رئیس AFC بود، فیفا بود یا وزیر ورزش! در نهایت ما همه استدلال‌ها را آوردیم و نوشتیم و برای فیفا و AFC ارسال کردیم. حتی توضیح دادم که بحث شکایت ندارم و فقط می‌خواهم بدانم که از نظر قانونی درست می‌گویند یا نه. تماس‌هایی هم با دوستانی در AFC داشتم و دبیرکل فیفا هم از دوستان ما بود. زمانی که اینفانتینو به ایران آمد و فضا را فراهم کردیم و به انتخابات رفت، آقای ماتیاس [دبیرکل فعلی فیفا] معاون او بود. من نامه‌ها را برای او هم فرستادم که جوابی نداد. با این حال با دوستان AFC که تماس گرفتم، گفتند آنها قبول کردند که از فدراسیون فوتبال سؤال کنند و این نامه باید با دو امضا ارسال شود که فیفا و AFC آن را امضا کنند؛ AFC نامه را به فیفا ارسال کرده بود، که آنها نامه را نگه داشتند. ما هم دیدیم که نامه ارسال کرده‌ایم، سؤال هم کرده‌ایم و لزومی ندارد پیگیری کنیم، وقتی قرار نیست جوابی بدهند و قبول کنند؛ تا حالا هم پاسخ ندادند. یک سری دوستان گفتند به CAS شکایت کنید و من لزومی ندیدم؛ در حالی که هماهنگ بودم تا به فدراسیون کمک کنم و جلو برویم، اما وقتی این موانع را ایجاد کردند که موانع نادرستی بود و کار اشتباهی انجام دادند. در نهایت هم مجمع رأی داد و من خوشحالم که در آن مجمعی که آن رأی‌ها را داده، من اصلاً شرکت نکردم. با آن فضا و افرادی که آمدند و انتخاب‌شان به جهت‌هایی رفت، خوشحالم اصلاً به فضای انتخابات و فدراسیون فوتبال نرفتم.

تابناک: فکر می‌کنید چه مسائلی مانع شد؟ آیا مشکلی بین شما و آقای تاج بود، آیا موضوع شما با آقای شیخ سلمان بود، چون بابت انتخابات فیفا که شما شرایط را برای اینفانتینو فراهم کردید و همان زمان هم خبرهایی آمد که رأی شما در انتخابات فیفا به او بوده و به شیخ سلمان رأی ندادید. شاید اینها موجب ناراحتی شیخ سلمان شد که پشت شما را خالی کرد که از نایب رئیسی کنار آمدید و تاج نایب رئیس شد. خود شما فکر می‌کنید پشت صحنه چه اتفاقی افتاد؟

ببیند، من هیچ اختلافی با آقای تاج نداشتم، دوست هم بودیم و رفت و آمد هم داشتیم. اگر کاری داشت زنگ می‌زد و من هم با او تماس داشتم. حتی بعد از این ماجراها هم دیگر را دیدیم و برخوردها خوب بود. اینجا مجموعه‌ای نیست که بخواهم بگویم برای بنده است، در هر صورت مجمع رأی داده و به هر کسی هم رأی داد، دست‌شان درد نکند و آن فرد هم باید برود و خدمت کند. اینکه جواب نامه را ندادند، فکر نمی‌کنم دلیلش این باشد که آقای شیخ سلمان از من ناراحتی داشته باشد، اما شاید آنها از آقای تاج خیلی راضی‌تر بوده‌اند تا من! گفتند او هست، بوده، حمایت هم می‌کنیم و شاید آنها این موضوع را صلاح دیده‌اند. شاید آنها از جمله اینفتانیتو و شیخ سلمان با هم مشاوره داشته‌اند و در این باره با هم صحبت کرده‌اند. چون اگر قرار بود بر اساس مقررات عمل کنند، به هر حال باید نامه ما را بررسی می‌کردند و می‌گفتند یا تصمیم درست بوده و من درست نمی‌گویم یا باید از فدراسیون سؤال می‌کردند. من حتی صورتجلسه داخلی کمیته بدوی را که نوشته بودند به چه علت رد صلاحیت شده‌ام را گرفته بودم و به آنها داده بودم. بالاخره باید می‌گفتند درست است یا نه و اگر نه، باید به فدراسیون می‌گفتند کار شما درست نبوده. وقتی هیچکدام از اینها را نگفتند به نظر من یک نقطه ضعف بزرگ برای فیفا و AFC است و این نشان می‌دهد آنها بیشتر از اینکه تابع قوانین و مقررات باشند، تابع روابط شخصی هستند.

تابناک: در صحبت‌هایی که داشتید یک جمله کلیدی گفتید؛ اینکه وقتی مجمعی که اینگونه رأی داده را دیدید، خوشحال شدید که اصلاً در این انتخابات حضور نداشتید. به هر حال همه از این صحبت باید متوجه شوند که چه چیزی در انتهای این صحبت است و یک تلخی در آن دیده می‌شود. با این شرایط شما وضعیت فوتبال را چطور می‌بینید. به عنوان کسی که سال‌ها در این فوتبال کار کردید و در روزهای نخست می‌گفتید حتی اجازه جابه‌جا کردن یک لیوان را هم ندارید، اما بعدها به ساختار فوتبال ورود پیدا کردید، مدیریت کردید و یک موفقیت‌هایی هم کسب کردید و دوباره خواستید برگردید. چون آقای عابدینی پیش از انتخابات می‌گفت برای فوتبال احساس خطر کرد که وارد انتخابات شد، آیا شما هم احساس خطر داشتید؟

من یک سابقه‌ای را در فدراسیون فوتبال گذرانده بودم و هشت سال و نیم رئیس فدراسیون بودم و تجربه یک دوره چهار ساله نایب رئیسی را هم داشتم. به هر حال تجربه‌ای داشتم و نیاز نبود از نو چیزی را تجربه کنم. هیچ وقت هم نمی‌توانم ادعا کنم اگر می‌آمدم از تاج بهتر بودم، اما در زمان خودمان که خود تاج هم نایب رئیس بود، کارهایی کردیم و اثراتی گذاشتیم که آن اثرات مثبت بود. جمع متحدی که داشتیم در آن هیئت رئیسه کارهایی انجام دادیم و یک فضای خوبی به وجود آمد. نمی‌گویم احساس خطر کردم، من آمدم که اگر تاج نیامد یا مجمع نخواست به او رأی بدهد، باشم. چون فضای مردمی و رسانه‌ای از نظر عملکردی خیلی ضد آقای تاج بود و شاید نیازی بود تغییری در مدیریت فدراسیون داده شود. ضمن اینکه اگر آن تغییرات حاصل می‌شد، خیلی بلند نمی‌شدم مثل یک رئیس قبلی دیگر علیه تاج صحبت کنم، به هر حال می‌رفتیم و در یک روالی کار را جلو می‌بردیم. من این احساس خطر را نکردم و فقط آمدم به مجموعه فدراسیون کمک کنم که اگر مجمع نخواست به تاج رأی بدهد، من باشم و به من رأی بدهند. این اتفاق هم رخ نداد، اما شاید یک سری رأی‌ها داده شد و به افرادی رأی داده شده که شاید خیلی سابقه‌ای هم در فوتبال نداشتند و احساس کردم بالاخره یک سری مذاکراتی و رفاقت‌هایی یا هر چیزی صورت گرفته تا این فضا در مجمع حاکم شده است. ضمن اینکه یک سری مستندات هم به ما نشان می‌دادند فدراسیون یا سازمان لیگ این امتیازات را برای یک سری هیئت‌ها در نظر گرفته و بخش کمی از آن را اجرا کرده و وعده داده بخش دیگر را هم اجرا کند. وقتی اینها بشود رأی...

تابناک: از جمله یک سری بودجه‌هایی که برای یک سری هیئت‌ها در نظر گرفته شد یا واریز جرایم نقدی برخی آرای انضباطی که به چند هیئت اختصاص دادند.

بله، اینها را خصوصاً قبل از انتخابات ابلاغ کردند. این اتفاقات رخ می‌دهد و یک سری هم در مجامع هستند که به افراد خاصی رأی می‌دهد. یک سری در انتخابات کاندیدا بودند که سوابق زیادی داشتند. من به یک سری می‌گفتم حتماً به آقای صوفی که رئیس هیئت فوتبال است و در مجلس شورای اسلامی هم حضور دارد حتماً رأی بدهید، چون او در مجلس است و نقطه قوت فدراسیون فوتبال و هیئت رئیسه می‌شود و در مجلس ضربه‌گیر فدراسیون فوتبال می‌شود. به اینها توجه نشد، اما وقتی آنهایی که لابی‌هایی کردند و بده بستان‌هایی شاید کرده باشند که من نمی‌دانم، رأی آوردند می‌گویم خوب شد که من در آن مجمع نبودم.

تابناک: به هر حال اتفاقاتی در مجمع رخ داده که اشاره‌هایی هم به آن شده است. از جمله آقای رسول خطیبی که مدیرعامل پیکان بود و بعد مدیرعامل سایپا شد و در انتخابات هم کاندیدا بود، صحبت‌هایی کرد که پول‌هایی رد و بدل شده، رأی‌ها خریداری شده و کمیته اخلاق هم اعلام کرد به این موضوع ورود می‌کند و حتی گفته شده بود فیش‌های بانکی واریز شده به حساب برخی افراد وجود دارد. آیا منظور شما هم به این موارد است و شما هم چیزی شنیدید؟

بله، من هم شنیدم و صحبت‌های آقای خطیبی را هم گوش کردم و یک سری افراد دیگر هم گفتند. با این حال نمی‌توانم بگویم که پولی رد و بدل شده، اما این را می‌توانم بگویم یک سری افرادی به یک باره آمدند و در مجمع ظاهر شدند، در حالی که افراد قوی‌تر با سابقه فوتبالی و توانمندتر در انتخابات حضور داشتند. اینهایی که به یک باره آمدند، ورود کردند و به اصطلاح فی البداهه وارد فدراسیون فوتبال شدند، یه کارهایی کرده‌اند! بالاخره یا لابی کرده‌اند یا توانمندی‌هایی خودشان را مطرح کرده‌اند که من دیگر ورود نکردم.

تابناک: لابی که در هر انتخاباتی و در هر کشوری وجود دارد؛ از یک انتخابات ساده دانش‌آموزی در مدرسه تا انتخابات ریاست جمهوری. اما وقتی این صحبت‌ها مطرح می‌شود، چیزی فراتر از لابی است و اگر پولی رد و بدل شده باشد، فساد است.

بله، قطعاً اگر پولی رد و بدل شده باشد یا وعده امتیازهایی داده شده باشد، فساد می‌شود و عاقبت آن برای فوتبال خوب نیست. چون در هر صورت این افراد دنبال امتیازهای خود هستند یا آنهایی که آمدند دنبال چیزهای دیگری می‌گردند و یواش یواش درگیری‌هایی پیدا می‌کنند. به هر حال یا مشکل‌ساز می‌شود و باید امکانات را بدهید یا اگر ندهی، مسائلی رو می‌شود. اعتقاد من این است و همیشه در سیستمی کار کرده‌ام که می‌گویم اگر فردی به کسی رأی می‌دهد، بر اساس توانمندی‌ها باشد، ببیند آن فرد چه کاری می‌تواند برای فوتبال انجام دهد. حالا ما امیدوار هستیم آنهایی که آمدند تمام تلاش‌شان را انجام بدهد، برای فوتبال کار کنند و دنبال منافع شخصی خودشان نباشند.

تابناک: به هر حال باید این موضوع را توجه داشت که چه کسی درباره فساد صحبت می‌کند. فردی که صحبت کرده و گفته است فیش‌های بانکی را دارد یا دیده است، خودش عضو مجمع بوده، کاندیدای هیئت رئیسه بوده و ادعایی کرده که با وجود گذشت چند ماه هنوز هیچ صحبتی در این زمینه نشده است؛ له یا علیه این موضوع. در هر صورت حتی اگر ادعای فساد در انتخابات درست هم نباشد، موضوع آنقدر مهم بوده که کمیته اخلاق رأیی را به سرعت بدهد. وقتی اتفاقی رخ نداده و همه چیز مسکوت می‌ماند، نمی‌توان استنباط کرد که احتمالاً چیزی بوده؟

خود من نسبت به کمیته اخلاق و کمیته انضباطی و آنهایی که می‌شناسم، اطمینان دارم و می‌دانم آدم‌هایی سلامت و در هر صورت قاضی هستند. حتماً وقتی مطلبی گفته می‌شود، سریعاً باید کسی که چنین صحبت یا ادعایی را کرده، سریعاً بخواهند و از او مدارک بگیرند یا اگر ادعای نادرستی داشته، خودش محکوم شود. باید این موضوع را بررسی کنند و تصمیم بگیرند که حتماً این تصمیم را خواهند گرفت. وقتی کسی صحبت می‌کند یا تهمتی می‌زند، حتماً باید با مدارک و مستندات حرف خود را ثابت کند.

تابناک: یعنی باید به زودی شاهد یک رأی مهم باشیم؟ اینکه فسادی رخ داده یا نه؟

به نظرم باید منتظر باشیم. باید باشید. یک نفر حرفی زده که حرف سنگینی است. حتی چند روز پیش صحبتی را شنیدم که یک نماینده مجلس صحبتی را کرده بود که خود مجلس پاسخ داد این فرد اگر مدارکی دارد باید توضیح بدهد و اگر درست نمی‌گوید، از او شکایت می‌کنیم. در فدراسیون فوتبال هم باید این اتفاق رخ بدهد، در هر صورت این فرد آمده و ادعایی را مطرح کرده که در فدراسیون باید خیلی سریع در کمیته اخلاق بخواهند، بگویند شما این صحبت را کردی و تهمت بزرگی زدی و اگر اسناد و مدارکی دارند آن را بگیرند و حتی انتخابات را ابطال کنند و اگر هم نادرست گفته، خودش را محکوم و مجازات کنند تا دیگر کسی ادعای نادرست نکند.

تابناک: می‌توان گفت که هر کسی می‌تواند ادعای نادرستی کند، اما رسول خطیبی که این صحبت‌ها را انجام داد، فرد عادی نبود. هم اینکه خودش بازیکن سابق فوتبال بوده و از خانواده فوتبال است و هم این موضوع عیان است که او در تیم انتخاباتی آقای پزشکیان بود و در میتینگ‌های انتخاباتی او سخنرانی می‌کرد. یعنی او به تیم دولت و آقای دبیری که معاون رئیس جمهور شد، نزدیک بود. بعد از انتخابات هم او مدیرعامل باشگاه پیکان و بعد از آن سایپا شد که هر دو دولتی و صنعتی هستند. یعنی آقای خطیبی احتمالاً به یک ارگان‌هایی نزدیک شده بود و چیزهایی دیده بود که این صحبت‌ها را کرد. بنابراین می‌توان گفت ساده گذشتن از کنار این صحبت، شائبه‌هایی را ایجاد می‌کند.

قطعاً همینطور است و به نظر من نباید ساده بگذرند. این قضیه حتماً باید پیگیری شود. او هم فرد محترمی هست و حالا تیمش هم نباخته بوده که بگویید از سر عصبانیت چیزی را بیان کرده است. حتماً وقتی این صحبت را زده، استناداتی داشته یا مطالبی شنیده و شاید هم پرونده در جریان است و روی آن کار کنند؛ من نمی‌دانم.

تابناک: اگر واقعاً پرونده‌ای در جریان باشد، فسادی رخ داده باشد که منجر به ابطال انتخابات شود، آیا خود شما بازهم قصدی دارید تا در انتخابات شرکت کنید؟

نه، دیگر اشباع شدم و صلاحیتم هم رد شده است. دیگر صلاحیتی ندارم که بخواهم دوباره رئیس فدراسیون یا بالاترش شوم. از رئیس فدراسیون شدن یا بالاترش چشم‌پوشی کردم و حالا نمی‌دانم بالاترش چیست، شاید منظورشان فیفا یا AFC بوده.

تابناک: این جمله در نامه رد صلاحیت شما که نمی‌توانید رئیس فدراسیون یا بالاترش شوید، انگار خیلی برای شما سنگین آمده است.

سنگین نیامده، بالاخره وقتی کسی رأیی صادر می‌کند، باید به قوانین و مقررات تسلط داشته باشد و به اصول استناد کند. بگوید طبق این بخش از قانون این تصمیم گرفته شده است. ضمن اینکه با این ترکیبی که در مجمع بود، به احتمال ۹۵ درصد من رأی هم نمی‌آوردم، خب دیگر ادعایی هم نداشتم. اما وقتی اینگونه افرادی در کمیته بدوی و استیناف قرار می‌گیرند که نمی‌دانم به قوانین و مقررات تسلط داشتند یا نه و تصمیمی می‌گیرند که به ما هم می‌گویند، می‌بینم که هیچ استدلالی در تصمیم‌شان نیست. خب این بد است و بدعت می‌شود و در ادامه گریبانگیر یک سری افراد خودشان هم می‌شود.

تابناک: برگردیم به دوران حضور شما در فدراسیون فوتبال که ۸ سال و نیم رئیس فدراسیون بودید. یکی از تصمیمات مهمی که گرفتید و البته خیلی هم پایدار نبود و اثرات منفی آن را می‌بینیم، موضوعی در رابطه با حق پخش تلویزیونی بود. تصمیم گرفته شد که اگر اشتباه نکنم، سه هفته دوربین‌های تلویزیونی به ورزشگاه‌ها راه داده نشد تا بتوانید از این طریق حق فوتبال را از تلویزیون بگیرید. آن سه هفته چه چیزی به شما گذشت؟

حق پخش یکی از مسائل اصلی و حیاتی بود. حتی وقتی در دور دوم کاندیدا شدم گفتم سفت پای موضوع حق پخش می‌ایستم، چون پرداخت نشدن حق پخش واقعاً به فوتبال ما ضربه می‌زند. وقتی آمارها را با کشورهایی که توسعه پیدا کرده‌اند و حق پخش می‌گیرند، مقایسه می‌کنیم کاملاً ملموس است. ضمن اینکه گاهی منابعی به فوتبال تزریق می‌شود که راه غیر اصولی است، اما حق پخش می‌تواند یک راه اصولی برای کمک به فدراسیون فوتبال باشد. در این باره ما خیلی صحبت کردیم. اوایل که اصلاً حق پخشی نبود و ما با آقای بن‌همام که آن زمان رئیس کنفدراسیون فوتبال آسیا بود، صحبت کردیم و با او هماهنگ بودیم. به او گفتیم که حق پخش ما را نمی‌دهند و خواستیم تهدید کند که اگر حق پخش داده نشود، اینها هم دوربین‌ها را راه نمی‌دهند. آقای بن‌همام به مجمع ما آمد و صحبت کرد. آن زمان آقای علی‌آبادی ریاست سازمان تربیت بدنی را به عهده داشت و جلسه‌ای هم با آقای ضرغامی گذاشتیم که او همیشه شخص مثبتی در خصوص مسائل فوتبال بود؛ آقای احمدی‌نژاد هم رئیس جمهور بودند. آن زمان حق پخش را برقرار کردند و ما چند سالی هم حق پخش می‌گرفتیم.

تابناک: فکر می‌کنم آن زمان [بیش از ۱۰ سال پیش] تا ۲۵ میلیارد هم از تلویزیون گرفتید.

بله، ۲۵ میلیارد هم گرفتیم و بعد که آمدیم بیشترش کنیم، مدیر دیگری به صداوسیما آمد و حتی همان رقم را هم حذف کرد و ما دیگر تصمیم گرفتیم مقابله کنیم. ما تصمیم گرفتیم دوربین‌ها را راه ندهیم و به محض این اتفاق چند جلسه تشکیل شد، به ویژه جلسه شورای امنیت استان تهران بود که آمدند از تلویزیون ما را خواستند و مدیران جاهای دیگر هم بودند. گفتند باید تفاهم کنیم و این موضوع درست شود که ما طرح و پیشنهادهای مختلفی دادیم. حتی خواستیم یک کانالی به ما بدهند یا اصلاً ما یک صندوقی درست کنیم که پول‌ها به آن صندوق برود که ما حق خودمان را برداریم و صداوسیما هم حق خودش را بردارد. درآمدهای فوتبال همه تقسیم شود یا اینکه صداوسیما مبلغی را مشخص کند و آنها در نهایت گفتند ما می‌توانیم این کار را انجام دهیم و قول‌های زیادی دادند و بعد از سه هفته گفتند شما پخش بازی‌ها را برقرار کنید و ما این شرایط را فراهم می‌کنیم.

تابناک: فقط قول بود یا تهدید هم شدید!

قطعاً تهدید هم بود! بله، تهدید بود. اگر فقط قول بود که ما می‌گفتیم اول انجام شود تا ما شروع کنیم، اما آنها بحث‌های امنیت ملی و مملکت را مطرح کردند و گفتند وعده قول را قبول کنید و ما انجام می‌دهیم وگرنه مشکلاتی پیش می‌آید.

تابناک: گونی به شما نشان دادند؟!

گونی نشان ندادند، اما در هر صورت تعریف گونی دیگران را برای ما کردند! در هر صورت به این شکل شد و ما قبول کردیم که روی قول و وعده آنها که عمل می‌کنند، پخش بازی‌ها را راه بیاندازیم. دوباره راه انداختیم و بعد تبعات بعدی آمد که به وعده و قول عمل نکردند، حق پخش را ندادند و ما هم یک مثالی داشتیم که زیر بار حرف زور نمی‌رویم، مگر اینکه پر زور باشد! در هر صورت زورشان زیاد بود و دستگاه حاکمیتی سمت آنها بود و ما فهمیدیم زورمان نمی‌رسد. بعدها هم مشکلاتی برای ما به وجود آمد که در هر صورت آن مشکلات را از سر گذراندیم.

تابناک: در هر صورت خود شما در جاهای مختلفی مسئولیت داشتید و این سیستم حاکمیتی که از آن نام بردید که سمت آنها بوده را هم می‌شناختید. در هر صورت شما زمان جنگ مدیرکل ارزی بانک مرکزی بودید و به هر حال جلساتی در جماران با سران قوا هم داشتید. شما تا چنین جایگاه‌هایی رفته بودید و سیستم را می‌شناختید. اصلاً چه شد که با این شناخت تصمیم گرفتید مقابل دوربین‌ها را بگیرید و آیا تبعات این تصمیم را نمی‌دانستید؟

قطعاً من تجارب زیادی داشتم؛ در سیستم بانک مرکزی بودم که مسئولیت مقابله با فسادهای ارزی را هم داشتم. اینکه در بحران‌های ارزی چگونه عمل کنیم و چه جلساتی با مسئولان می‌گذاشتیم که تصمیم گرفته می‌شد چه اقدامات امنیتی، سیاسی و... گرفته شود و ما در این تصمیمات دخیل بودیم. در فدراسیون فوتبال هم تبعات را می‌دانستم، اما مسئولان سازمان مدیران بالا دستی همیشه به ما می‌گفتند سفت بایستید و باید حق‌تان را بگیرد و بعد که ما جلو می‌رفتیم، خودشان را کنار می‌کشیدند و می‌گفتند ما تابع هستیم! اگر آنها هم می‌آمدند و می‌ایستادند مثل ما جرأت می‌کردند یک اتفاقاتی می‌افتاد! در هر صورت یا خودشان روی هوا می‌رفتند یا در نهایت این کار اجرا می‌شد. قطعاُ برای مملکت و برای سرانی که در هر رده‌ای در مسائل اطلاعاتی، امنیتی و... تصمیم گیرنده هستند، مسائل مملکتی و امنیتی و صداوسیما خیلی مهم‌تر از ما در فوتبال بوده و هیچ‌وقت طرف ما را نمی‌گرفتند و طرف آنها را بچسبند. صداوسیما هم لجبازی خودش را می‌کرد و بازی خودش را انجام می‌داد، همانطور که الان می‌کند. هنوز هم حق پخش را به فوتبال نمی‌دهد و این موضوع به فوتبال ضربه می‌زند و کسی هم نیست که بگوید، چرا این کار را انجام می‌دهید. از کانال‌های دیگر و از مسیرهای غیرقانونی به ناحق پول به فوتبال ریخته می‌شود، اما از آنجایی که باید این پول پرداخت شود، نمی‌شود. اینها مسائلی بود که اتفاق می‌افتاد و ما هم فهیمیدم که نباید خیلی روی این موضوع فشار بیاوریم و دخالت کنیم!

تابناک: به هر حال با اعداد و ارقامی که دیده شده یا شنیده می‌شود که برای نهادها و ارگان‌های مختلف در نظر گرفته می‌شود، شاید عدد حق پخش فوتبال عدد آنچنان بزرگی هم نباشد. به هر حال این عدد در کنار بودجه‌هایی که دیده می‌شود یا اختلاس‌هایی که انجام شده یا فقط در چند فقره اعداد و ارقامی که برای واردات و صادرات برخی اقلام در نظر می‌گیرند، پولی که باید به فوتبال داده شود، پول بزرگی هم نیست. چه می‌شود که در چنین فضایی حاکمیت حق فوتبال را نادیده می‌گیرد و به قول شما آن مسائل حاکمیتی ارجحیت پیدا می‌کند؟

آنها هنوز به عنوان یک باور و یک اصل، حقوق فوتبال را قبول نکردند و شاید هم فکر می‌کنند زورشان می‌رسد. من برای شما یک مثالی می‌زنم که همین صداوسیما می‌آید و سریال‌های ۲۰-۳۰ قسمتی می‌سازد و هزینه‌های بسیار زیادی روی سریال‌ها می‌کند و پخش می‌شود. اما یک سریال که لیگ فوتبال است و یک سال کامل پخش می‌شود، شاید بیننده آن ده برابر سریال‌ها باشد که خود صداوسیما برای آن وقت می‌گذارد و بهترین زمانش را هم برای فوتبال در نظر می‌گیرد، چرا؟! چون برای همه جذابیت دارد و مردم در حال تماشای آن هستند. تلویزیون از امتیازهای تبلیغاتی فوتبال استفاده می‌کند و ضمن اینکه هزینه سریال‌سازی هم به این شکل کم می‌شود. ببینید چه منافع بزرگی برای صداوسیما به وجود می‌آید، اما حاضر نیست که بخشی از آن منافع را به فدراسیون فوتبال بدهد.

اگر [مسئولان صداوسیما] اصولی فکر کنند و حق پخش را بدهند، کیفیت فوتبال ما بالاتر می‌رود، بازیکنان خوب خارجی می‌آیند. یک برنامه‌ای اخیراً در صداوسیما بود که کارشناس برنامه آماری را می‌گفت که شاید کل لیگ ما ۱۳۰-۱۲۰ میلیون دلار ارزش دارد، اما یک لیگ عربستان یک میلیارد و ۲۰۰ ارزش دارد یا لیگ‌هایی مثل کره‌جنوبی و ژاپن، ۶۰۰-۵۰۰ میلیون دلار هزینه دارند. وقتی چنین پول‌هایی به فوتبال تزریق می‌شود، کیفیت بالا می‌رود و چهار بازیکن خوب به فوتبال ما می‌آیند. می‌بینید که مردم ما ۸۰-۷۰ هزار نفر ۱۰۰ هزار می‌روند که بازی رونالدو را نگاه کنند و اگر لیگ ما فقط یک بازیکن به این شکل داشته باشد، خواهید دید که چقدر کیفیت فوتبال ما بالا می‌رود. اگر این پول را ندهند هم کیفیت فوتبال ما پایین می‌آید، یواش یواش درآمدهای صداوسیما هم کمتر می‌شود و فوتبال‌مان از بین می‌رود. اگر درخواست حق پخش وجود دارد، به نفع فوتبال کشور و باشگاه‌های فوتبال ماست.

تابناک: به نوعی یک اتفاق دو سر برد است...

بله، دو سر برد می‌شود، از طرفی بیخودی یک بنگاه اقتصادی دولتی می‌آید و به صورت غیر اصولی پول‌های الکی در فوتبال خرج می‌کند و می‌رود، اما این مسیر درست [حق پخش تلویزیونی] طی نمی‌شود. باید این مسیر زور را در مسیر درستی قرار دهند و منحرفش نشود تا فوتبال ما پیشرفت کند.

تابناک: به هر حال این مسائلی است که روی فوتبال هم اثراتی می‌گذارد. همان نهادهای حاکمیتی که گفتید حق فوتبال را نادیده می‌گیرند، به خوبی به مسائل اشراف دارند. به هر حال اینکه فوتبال چه اثراتی می‌تواند روی جامعه بگذارد را می‌دانند. زمان خود شما تیم ملی فوتبال به جام جهانی ۲۰۱۴ رفت و اثرات آن را در خیابان‌ها دیدیم و در زمان صعود به جام جهانی ۲۰۱۸ هم همینطور. اما در ادامه هم با اتفاقاتی که رخ داد، زمانی که تیم ملی قصد داشت به جام جهانی ۲۰۲۲ برود، به هر حال اثرات جامعه را دیدیم که در شرایط فوتبال را پس زدند و از این سمت می‌دیدیم که حاکمیت چقدر تلاش داشت تا دوباره مردم به فوتبال علاقه‌مند شوند و موضوع فوتبال برای آنها پررنگ شود. چرا با همین کارهای کوچک از جمله پرداخت حق پخش، این علاقه‌مندی ایجاد نمی‌شود که یک جایی در فشار سعی کنند مردم را سمت فوتبال ببرند.

سؤال خیلی خوبی کردید و این چرایی برای من هم هست، اما همانطور که عرض کردم، شاید آنها در رأس کار، فوتبال را خیلی کوچک و پیش پا افتاده می‌بینند. ولی این را نمی‌بینند که دولت چقدر باید خرج کند و کجا سرمایه‌گذاری داشته باشد که به یک باره این همه مردم با افکار مختلف بیایند و به خیابان بریزند و شادی کنند. شما یادتان می‌آيد که بعد از بازی استرالیا مردم چه کار کردند. بعد از بازی کره جنوبی و حتی بعد از بازی با آرژانتین در جام جهانی که باختیم، اما بازهم مردم با غرور ملی به خیابان ریختند و شادی کردند. یعنی دولت این غرور ملی مردم را با هر شرایط و به هر شکلی، نمی‌تواند هزینه کند تا آن را ایجاد کند، اما با فوتبال می‌تواند. من زمانی که در دوومیدانی بودم، هیچ وقت با فوتبال خوب نبودم و معتقد بودم که فوتبال حق ما را می‌خورد. بعد که آمدم معاون وزارت ورزش [سازمان تربیت بدنی] شدم، دیدم که ۹۵ درصد مردم فقط در فوتبال هستند و آن را دنبال می‌کنند. شاید خیلی‌ها به رشته‌های دیگر هم علاقه دارند و آن را دنبال می‌کنند، اما در کنار ۶ نفری که دوومیدانی را دوست دارند، ۱۰ نفری که به ژیمناستیک علاقه دارند، فوتبال را هم دنبال می‌کنند. دیدم که واقعاً فوتبال رشته اصلی است و اگر دولت به صورت جدی به فوتبال بپردازد و فوتبال را تقویت کند، به غرور ملی مردم و نشاط اجتماعی مردم کمک کرده و در راستای مسئولیت اجتماعی خود کار بزرگی کرده است. ضمن اینکه حق فوتبال هم هست و همانطور که گفتم، این همه در صداوسیما فوتبال و برنامه‌هایش پخش می‌شود، برنامه‌های دیگر اثر گذار نیستند.

این گفت‌وگو ادامه دارد...