سرویس ورزش مشرق - علی موسوی بازیکن اسبق تیم استقلال در گفتگو با مشرق، درباره دیدار فینال جام حذفی و قهرمانی هشتم استقلال در این دوره از مسابقات، موضوع تمدید قرارداد بازیکنان و یارگیری در فصل نقل و انتقالات همچنین بحث سرمربیگری فصل آینده استقلال اظهاراتی را مطرح کرد.
دیدار فینال جام حذفی را چطور دیدید؟
همانطور که پیش بینی می‌شد هیچ یک از دو سرمربی حاضر به ریسک کردن و دست زدن به بازی انتحاری نشدند. تقریبا هر دو تیم برای محک زدن حریف به میدان آمده بودند با این تفاوت که به نظر می‌رسید تیم ملوان قصد دارد در ابتدای کار به استقلال ضربه بزند و خودش را عقب بکشد تا بازی را ببندد.
چرا این اتفاق و این نقشه برای ملوان کارساز نشد؟
چون کادر فنی تیم استقلال کاملا حریفش را درست آنالیز کرده بود و می‌دانست که ملوان با چنین روشی در بازی‌های قبلی عمل کرده است. ملوان مقابل سپاهان هم با همین روش کار کرد و در نهایت توانست با بستن بازی و مسدود کردن مسیرهای نفوذ حریف این تیم را شکست بدهد. آنها آمده بودند تا در ۲۰ دقیقه اول یک گل به استقلال بزنند و کار را ببندند اما بازی منطقی و دور از احساس استقلال باعث شد تا این شرایط برای آنها برعکس جواب بدهد و البته در نقطه مقابل استقلال هم تا حدی آنها را به عقب راند. در کل نیمه اول به شدت کسل کننده و حوصله سربر بود که می‌شد انتظار چنین بازی را داشت.
اما این بازی تقریبا تا نیمه دوم وقتهای اضافه به همین شکل پیش رفت. علت چه بود؟
کاملا مشخص بود که هر دو تیم دست یکدیگر را خوانده بودند. در واقع هم گروه آنالیزور تیم ملوان استقلال را خوب بررسی کرده بودند و هم تیم آنالیزور استقلال ملوان را به دقت می‌شناختند. همین که دو تیم بدانند بازیکنان حریف چه توانایی‌هایی دارند باعث می‌شود تا مسیرهای خلق موقعیت در تیم‌های مقابل بسته شود و این مانع ایجاد صحنه‌های حساس و گل در طول یک مسابقه می‌شود. همین اتفاقات کمک کرد تا بازی در نیمه دوم هم بدون رد و بدل شدن گل به پایان برسد و در وقتهای اضافه هم شاهد چنین مسائلی بودیم.
چه شد که بازی در نهایت به سود استقلال تمام شد؟
تعویض‌های درست مجتبی جباری نشان داد که تفکر کادر فنی استقلال نسبت به تفکرات کادر فنی ملوان برتر بود. البته مهره‌هایی که استقلال داشت هم نسبت به مهره‌های تیم ملوان تجربه و توانایی‌های برتری داشتند که دیدیم وقتی اندونگ در دقایق پایانی مسابقه به میدان آمد چطور توانست با یک نفوذ و پاس کات بک رو به عقب آن موقعیت خوب را برای روزبه چشمی ایجاد کند و در نهایت استقلال با همان گل برنده و قهرمان شود.
برخوردی که با اندونگ صورت گرفت چقدر تاثیرگذار بود؟
این بازیکن نشان داد که یک فوتبالیست حرفه‌ای است. من صحبت‌های جباری بعد از بازی را گوش کردم و دیدم که خیلی خوشحال بود که اندونگ شبیه به برخی فوتبالیست‌ها نسبت به اتفاقات بازی قبل قهر نکرده بود. اگر قرار بود اندونگ مثلاً در این بازی هم قهر می‌کرد و بابت بازی نکردن در بازی قبلی نمی‌خواست بازی کند این می‌شد یک بازیکن غیر حرفه‌ای اما او بابت اشتباهی که در تمرین کرده بود پذیرفت که باید یک بازی بیرون بنشیند و در بازی بعدی که به میدان آمد صدش را برای استقلال گذاشت تا خودش و تیمش موفق شوند. یک فوتبالیست حرفه‌ای می‌داند اگر او کمک کند که تیم موفق شود در نهایت سود و فایده‌اش برای خودش است. الان اندونگ از برنده شدن در فینال و قهرمانی قطعاً جایزه و پاداش می‌گیرد و این پاداش در صورتی که استقلال قهرمان نمی‌شد قطعاً به او نمی‌رسید. فوتبالیست می‌خواهد فوتبال بازی کند تا پول در بیاورد بنابراین اینکه بخواهد در یک مسابقه ضعیف کار کند یا صدش را نگذارد باعث می‌شود خودش قبل از هر کسی ضرر کند چون این قبیل پاداش‌ها اول به جیب خود بازیکن می‌رود.
با ادامه‌دار شدن بازی نگران نبودید که در ضربات پنالتی اتفاقی غیر از این رخ بدهد؟
ما تا قبل از زدن گل هم یکی دو موقعیت خیلی خوب داشتیم که من حتی فکر کردم کار تمام شد اما متاسفانه اینطور نبود. طبیعتاً دوست نداشتم بازی به ضربات پنالتی برسد چون در ضربات پنالتی نمی‌توان تیم واقعی برتر را انتخاب کرد. ضربه پنالتی ممکن است بر اساس شرایط روحی روانی یک بازیکن از تیم برتر اشتباه زده شود و بر اساس شرایط روحی روانی یک بازیکن ضعیف در تیم ضعیف‌تر به گل تبدیل شود. در کل ضربه پنالتی فقط برای این است که یک نقطه پایان بر بازی فوتبال گذاشته شود وگرنه تعیین کننده قطعی تیم برتر میدان نیست. خیلی خوشحالم که روزبه چشمی با آن دقت و ضربه خوبی که زد توانست استقلال را در دقیقه ۱۲۰ برنده کند. این نشان می‌دهد که روزبه شرایط جسمانی خیلی خوبی دارد که در آن دقیقه بعد از آن همه دویدن توانست آن ضربه خوب را به توپ بزند. این فقط از یک فوتبالیست حرفه‌ای در سطح جام جهانی برمی‌آید.
این قهرمانی چقدر برای استقلال اهمیت داشت؟
برای استقلال و هوادارانش خیلی مهم بود که این جام به آرشیو مدال‌ها و کاپ‌های قهرمانی استقلال اضافه شود. طبیعتاً این قهرمانی خیلی برای همه اهمیت داشت اما ما نباید با این قهرمانی مشکلات بزرگ استقلال به ویژه آنهایی که در فصل قبل تیم را اذیت کرد از یاد ببریم. نباید از فصل نقل و انتقالات غافل شویم و از رقبا عقب بمانیم. حالا که سهمیه آسیایی گرفته‌ایم و قرار است سال آینده در لیگ ۲ قهرمانان آسیا حاضر باشیم می‌توانیم با یک تیم خوب و یارگیری درست و حسابی در آن رقابت‌ها از همین حالا خودمان را قهرمان بدانیم. بنابراین من فکر می‌کنم باید خوشحالی از قهرمانی را کم کم فراموش کنیم و بلافاصله به سراغ بستن یک تیم خوب و برنامه‌ریزی برای روزهای برویم.
