به گزارش "ورزش سه"، در اردوی تیم ملی همه میدانند که آندو یکجا بند نمیشود و با وجود گذشت زمان و عبور از سن بازیگری، تیموریان همان مرد شیطان و شوخ و شنگی است که قبلا به عنوان هافبک دفاعی کابوس همه بازیکنان حریف بود. بازیکنی با ۱۰۰ بازی ملی که شاید هنوز نه در استقلال و نه در تیم ملی، بازیکنی در سطح او ظهور نکرده باشد.
صحبتهای ما با آندو درباره تمرین تیم ملی و دعوت از بازیکنان جدید است. تیموریان میگوید: لیست تیم ملی با دیدن همه بازیهای لیگ و با جلسات مکرر کادر فنی و آنالیزهای مختلف بسته میشود و این دوره هم مثل دفعات قبلی است. من خوشحالم که به عنوان عضوی از یک کادر، سیاست بر دیدن همه مسابقات و دادن حق به همه بازیکنان، علیالخصوص جوانهایی است که باید همیشه سطح خودشان را در موقعیتی که به آنها میرسد، نگه دارند تا در جمع برگزیدگان فوتبال ایران جای بگیرد. به هر حال ملی پوش شدن افتخار کمی نیست و شما باید استعداد، تداوم و تلاش کافی را برای تبدیل شدن به بازیکن ملی، حتی در حد یک دعوت، انجام بدهید و فکر نکنید که این افتخار به سادگی به دست میآید.
آندو در ادامه میگوید: در نسل ما هم همینطور بود و در سالهای قبلتر و بعدتر هم همین اتفاق خواهد افتاد؛ بازیکن تیم ملی باید بزند چه موقعیت فوقالعادهای را به دست میآورد و بنابراین باید برای حفظ خود در فرمی که بتواند در حد و اندازه تیم ملی باشد، تلاش کند. ما مسابقات و رقابتهای مهمی در پیش داریم و جوانهای فوتبال ایران باید به قول مربیان تیم ملی درِ رختکن ما را با لگد باز کنند و فوتبال ایران نیاز به چنین بازیکنانی دارد که رقابتی شدید بین بازیکنان برای وجود داشته باشد.
آندو درباره نحوه همکاریاش با امیر قلعهنویی میگوید: خوشحالم که آقای قلعهنویی به من به عنوان یک فوتبالیست قدیمی اعتماد کرده و در کادر حضور دارم و من سعی میکنم از ایشان چیزهای زیادی یاد بگیرم تا در آینده و به مرور تبدیل به مربی بهتری بشوم و بتوانم مثل ایشان افتخارات زیادی کسب کنم.
او در بخشی از صحبتهایش به قهرمانی استقلال در رقابتهای جام حذفی نیز اشاره میکند و میگوید: درست است که مربی تیم ملی هستم ولی خوشحالم که استقلال قهرمان جام حذفی شد، نه فقط به خاطر تعلق خاطری که به این باشگاه دارم، بلکه به خاطر شادی مردمی که هر طور حساب کنیم امسال بابت هواداری، رنج زیادی کشیدند. البته جا دارد به مازیار زارع هم تبریک بگویم که تیم بسیار خوبی داشت با یک قرعه سخت به فینال آمد که به هر صورت مغلوب استقلالی شد که به هر حال تیم بزرگی است و برای فتح جام آمده بود. در کل صحنههای خوبی را در ورزشگاه دیدم و بازی پرهیجانی بود، اگرچه تیمها کمی هم بیشتر از حد و اندازه احتیاط کردند.
تیموریان در پایان صحبتهایش هم به مجتبی جباری تبریک میگوید: مجتبی دوست خیلی خوب من و رفیق قدیمی من و یکی از برادرهای من در فوتبال ایران است و من خوشحالم که این موفقیت را در استقلال به دست آورد و این جام همیشه به اسم او در تاریخ باشگاه استقلال ثبت خواهد شد. برای او بهترین آرزوها را میکنم و امیدوارم هواداران هم از این موفقیت لذت کافی را ببرند.