به گزارش "ورزش سه"، جشنی که می‌تواند ۳۲ سال پس از قهرمانی مارسی در سال ۱۹۹۳، دومین عنوان قهرمانی یک تیم فرانسوی در این رقابت‌ها را رقم بزند. برج ایفل، نماد پایتخت فرانسه، با رنگ‌های قرمز و آبی پی‌اس‌جی نورپردازی خواهد شد و با هر گل احتمالی این تیم، درخششی ویژه، فراتر از نورپردازی معمول شبانه‌اش، به نمایش خواهد گذاشت.
پیام‌های تشویق هواداران روی صفحه‌نمایش‌های نصب‌شده در بلوارها، کنارگذرها و خود برج ایفل پخش می‌شود. در صورت پیروزی، رژه‌ای باشکوه و «امپراتوری» به قول روزنامه لوپاریزین، از طاق پیروزی تا میدان کنکورد در شانزلیزه برگزار خواهد شد، مگر اینکه ناآرامی‌های احتمالی شب فینال مانع این مراسم شود.
امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه، برنامه خود را برای یکشنبه ساعت ۶ عصر خالی کرده تا در کاخ الیزه از بازیکنان پی‌اس‌جی، که به‌عنوان قهرمانان احتمالی بازمی‌گردند، استقبال کند، همان‌گونه که پس از قهرمانی تیم ملی فرانسه در جام جهانی ۲۰۱۸ انجام داد. ورزشگاه پارک دو پرنس، با وجود برگزاری بازی در مونیخ، مملو از ۴۸ هزار هوادار خواهد بود که با پرداخت ۱۰ یورو بلیت، فینال را روی چهار صفحه بزرگ تماشا خواهند کرد. در کافه‌ها و براسری‌های شهر، از جمله کورکوران در گرند بولوار، هواداران با فریاد و شور و شوق بازی را دنبال می‌کنند، هرچند بیش از ۲۰۰ عضو کلوب اینتر در پاریس امیدوار به پیروزی تیم ایتالیایی هستند.
این فینال برای پی‌اس‌جی و امیر قطر، که از سال ۲۰۱۱ بیش از ۲.۲ میلیارد یورو برای ساخت تیمی رویایی هزینه کرده، اهمیتی حیاتی دارد. در سال ۱۹۹۳، مارسی با گل سرنوشت‌ساز باسیله بولی برابر میلان در مونیخ قهرمان شد و حالا بولی، با وجود رقابت تاریخی میان دو تیم، از پی‌اس‌جی حمایت می‌کند. هرچند برخی در فرانسه ممکن است علیه پاریسی‌ها باشند، حس غالب در کشور، انتظار برای تحقق رویای قهرمانی است.
شهردار پاریس، آنه هیدالگو، نیز با نورپردازی برج ایفل از پیش از شروع بازی، به این جشن ملی کمک کرده است. اما اینتر، همان‌طور که ایتالیا در جام جهانی ۲۰۰۶ جشن فرانسه را خراب کرد، می‌تواند این شادی زودهنگام و بدون احتیاط را به سکوت بکشاند و رؤیای پاریسی‌ها را به کابوس تبدیل کند.
