شوک حاصل از این گزارش‌ها به‌سرعت در رفتار بازار نمود پیدا کرد. شاخص‌ها متوقف شدند، ارزش معاملات افت کرد و ذهنیت فعالان بازار از چشم‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌انداز سال‌جدید تیره‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تر شد. بازار، به‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌جای یک رشد پرشتاب در دومین ماه سال، وارد فاز‌تردید و تامل شد؛ فازی که هنوز هم به‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌طور کامل پایان نیافته‌است. اما بازار همیشه در حال بازتعریف انتظارهاست. با انتشار گزارش‌های فروش فروردین و اردیبهشت ۱۴۰۴، بخشی از فضای یأس‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌آلود تعدیل شد. شرکت‌های بزرگ معدنی، فلزی و پتروشیمی در بسیاری موارد فروش‌ریالی بالاتری نسبت به ماه‌های قبل ثبت کردند. نرخ‌های فروش نیز در برخی محصولات رشد داشت و به‌نظر می‌رسید‌کف‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌سازی نرخ ارز برای صادراتی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها در حال تثبیت است. این نشانه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها باعث‌شده تا‌بار دیگر نگاه‌ها به فصل بهار و صورت‌های مالی سه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ماهه آن دوخته شود: آیا می‌توان امیدوار بود که گزارش‌های ۳ ماهه بهار، ناکامی زمستان را جبران کند؟
تجربه بازار نشان‌داده که صورت‌های مالی فصل زمستان، به‌ویژه در سال‌هایی که با امیدهای تورمی همراه است، وزن روانی بالایی دارد. وقتی این گزارش‌ها کمتر از انتظار باشند، بازار برای بازسازی اعتماد نیازمند نشانه‌های قوی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تری در فصل بعد خواهد بود، از این‌رو صرف رشد فروش ماهانه کافی نیست؛ بازار منتظر ترجمه این فروش‌ها به سود عملیاتی و سود خالص است.
از سوی دیگر، برخی تحلیلگران معتقدند؛ بخشی از ضعف زمستان ناشی از هم‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌زمانی افت نرخ ارز، سیاست‌های محدودکننده بودجه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای دولت در ماه‌های پایانی سال‌و فشار بر نرخ خوراک و سوخت صنایع بوده‌است؛ عواملی که ممکن است در بهار ۱۴۰۴ تعدیل‌شده باشند. در مقابل، برخی دیگر با احتیاط به داده‌های فروش نگاه می‌کنند و نگران هستند که با ادامه رکود داخلی و نبود تقاضای پایدار، بهبود درآمدها صرفا اسمی و ناشی از نوسان نرخ‌ها باشد، نه تغییر در ساختار تقاضا یا سودآوری.
در این بین، متغیرهای غیربنیادی هم همچنان در حال اثرگذاری‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اند. وضعیت ژئوپلیتیک منطقه، سیاست‌های ارزی بانک‌مرکزی و حتی مباحث مرتبط با مولدسازی و بودجه، همگی در مسیر آینده بازار سهام نقش دارند. تحلیلگران یادآوری می‌کنند که در سال۱۴۰۳، کاهش نرخ بهره بین‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌بانکی و توقف رشد پایه‌پولی تا حدی به ثبات نسبی بازار کمک کرد، اما هنوز سیگنال قطعی برای یک روند صعودی از سمت اقتصاد کلان دیده نمی‌شود.
به همین‌دلیل، فعالان بازار حالا در موقعیتی ایستاده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اند که میان دو ذهنیت در نوسان هستند: از یک‌سو، خاطره سرد زمستانی که انتظارها را ناامید کرد و از سوی دیگر، داده‌هایی که اگر تداوم یابند، می‌توانند مقدمه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای بر یک فصل تازه از اطمینان باشند. صورت‌های مالی بهار ۱۴۰۴، آزمون اعتماد دوباره برای بازار است. اگر این‌بار هم انتظارات با واقعیت فاصله داشته‌باشد، ممکن است بازار وارد فاز‌رکود عمیق‌تری شود، اما اگر نشانه‌هایی از بازگشت حاشیه سود و رشد واقعی دیده شود، می‌توان به احیای روند صعودی در نیمه دوم سال‌امیدوار بود. در نهایت، آنچه مشخص است اینکه بازار فعلا نه خوشبین مطلق است و نه بدبین کامل. در وضعیت «انتظار آگاهانه» قرار دارد؛ انتظاری که فقط با شفاف‌شدن صورت‌های مالی و ثبات در سیاست‌های کلان، می‌تواند به تصمیم قطعی منجر شود. بهار ۱۴۰۴، هنوز تمام نشده، اما برای بسیاری از فعالان، گزارش‌های میان‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دوره‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای این فصل، سرنوشت‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ساز خواهد بود؛ هم برای اعتماد، هم برای قیمت‌ها.
