به گزارش همشهری آنلاین؛ خودتحقیری و کتمان ظرفیت های ملی برای پیشرفت، مخرج مشترک شبه روشنفکرانی است که غرب را به مثابه یک حقیقت مطلق باور دارند و تصور می‌کنند راه سعادت از متبدل شدن به صورت فرنگ میگذرد.
مواضع اخیر «محسن رنانی» استاد اقتصاد، درباره تفاوت های فیزیولوژیک میان ایرانیان و غربی ها و مبنا قرار دادن این تفاوت ها برای توسعه، در درون خود، رشحاتی از اعتقاد به برتری نژادی اروپایی ها و آمریکایی ها در نسبت با ایرانیان را دارد. اما رنانی چه گفت؟
خودتحقیری رنانی، از مغز تا زبان!
رنانی چندی پیش در نشستی با عنوان رونمایی از کتاب «روایت مسعود»، مدعی شد کورتکس مغزی (قشر مغز که نقش اصلی در پردازش اطلاعات حسی، تفکر، زبان، تصمیم‌گیری، حافظه و آگاهی را ایفا میکند) اروپایی‌ها ضخیم‌تر از آسیایی‌هاست و این امر به دلیل تفاوت‌هایی در فرهنگ ازدواج، مانند پایان چند همسری و کاهش ازدواج فامیلی در اروپا، به توسعه سریع‌تر این قاره منجر شده است.
رنانی حتی در موضعی دیگر، با زیر سوال بردن غنای زبانی ایرانی‌ها در طول تاریخ، مدعی شد که زبان فارسی به دلیل تصلب و عدم تغییر پس از هزار سال، برخلاف زبان انگلیسی، از گونه زبان های بسته است و این بسته بودن، مانع توسعه ایران شده است.
تضاد توسعه غربی و انسانیت
مواضع رنانی درباره برتری مغزی غربی ها، در شرایطی است که او هیچ اشاره ای به حمایت همین مغز(به عنوان منبع دریافت و پردازش اطلاعات) از جنایات رژیم صهیونیستی در طول جنگ غزه نمی‌کند.
با کتمان حمایت غرب از جنایات تل‌آویو در غزه و جنوب لبنان از سوی رنانی، میتوان چنین نتیجه گرفت که توسعه مدنظر امثال او، کاملاً در تضاد با «امر انسانی» است و نمیشود هیچ گونه نسبتی میان توسعه و انسانیت در دیدگاه رنانی یافت.
علیه تمدن ایرانی
از سوی دیگر، رنانی در حالی ساختار زبان فارسی را زیر سوال میبرد که این زبان، ستون فقرات فرهنگ و سابقه تاریخی ما ایرانیان است و بدون زبان فارسی، اساساً چیزی به اسم تمدن و هویت ایرانی وجود خارجی نخواهد داشت.
حمله به زبان فارسی، رنانی را متوجه این اتهام بزرگ خواهد کرد که موضوعیت و موجودیتی به نام ایران، ذره ای برای او ارزش ندارد و آنچه رنانی و سایر شبه‌روشنفکران را ارضا میکند، هضم ایران در فرهنگ غربی است.
به همین علت است که رهبر انقلاب، مدام بر حفظ و حراست از زبان فارسی و منزه داشتن آن از برخی اختلاط های نابجا و همچنین گرامیداشت چهره هایی نظیر فردوسی که حق بزرگی بر گردن زبان فارسی دارند، تاکید دارند.
