دزیره دوئه با عملکردی درخشان در دیدار برابر اینتر نامش را در تاریخ لیگ قهرمانان به ثبت رساند.
به گزارش "ورزش سه"، دزیره دوئه. این نامی است که در ذهن بازیکنان اینتر طنین‌‌انداز شده و مانند کابوسی نفس آنها را بند آورده است. کابوسی واقعی با چشمان باز، همان‌طور که نراتزوری‌ها در فینال لیگ قهرمانان اروپا تجربه‌اش کردند. در ۱۹ سالگی، نام او در صدر پیروزی تاریخی پاری سن ژرمن ثبت شد. دو گل او در دقایق پایانی نیمه اول و ابتدایی نیمه دوم مرگبار بود.
ذهنی کهنه‌کار در بدنی جوان. ترکیبی که به خوبی توصیف کننده عملکرد او در شب رویایی مونیخ بود. پسری که در رن رشد کرد (و پاریس با مبلغی در حدود ۵۰ میلیون یورو او را خرید) و لوئیس انریکه او را به تصویر و شمایل دلخواهش شکل داد. او در آن وینگر تند و تیز، استعدادی کشف کرد، پرورشش داد و در موقعیتی قرار داد تا منفجر شود و حق هم داشت که در مهم‌ترین بازی فصل، از ابتدا به او میدان دهد.
این سرمایه‌گذاری که در تابستان ۲۰۲۴ انجام شد نه فقط از نظر پتانسیل، بلکه به عنوان شاهدی بر چرخش استراتژیک این باشگاه نیز تلقی می‌شود: پایان جذب ستاره‌های گران‌قیمت و ناپایدار و آغاز دوران جذب استعدادهای جوان در دل پروژه‌ای تاکتیکی. حرکتی که کاملاً نتیجه داد.
دزیره دوئه در آکادمی رن رشد کرد و در سال ۲۰۲۲، در حالی که تنها ۱۷ سال داشت، برای اولین بار در تیم اول به میدان رفت. او اولین بازیکن متولد ۲۰۰۵ بود که در یکی از پنج لیگ برتر اروپا (در بازی برابر آنژه) گلزنی کرد. این تنها یکی از جزئیاتی بود که پختگی و تکنیک بالای او را نمایان کرد.
در طول دو فصل ۵۷ بازی و هفت گل در لیگ یک ثبت کرد. در همان سال در رقابت‌های اروپایی نیز درخشید: گل پیروزی‌بخش رن مقابل دینامو کیف در لیگ اروپا را به ثمر رساند و جوان‌ترین گلزن فرانسوی در یک رقابت قاره‌ای شد (در سن ۱۷ سال و ۴ ماه و ۴ روز). پاری سن ژرمن تصمیم گرفت روی او حسابی سرمایه‌گذاری کند و این انتقال برای او تحقق یک رویای همیشگی بود.
او در مصاحبه‌ای اعتراف کرده بود: «همیشه عاشق پی اس جی بوده‌ام چون بزرگ‌ترین باشگاه فرانسه است. باشگاهی است که باعث رویاپردازی می‌شود و همیشه آن را دنبال می‌کردم.»
فوتبال برای دوئه یک مسئله خانوادگی است: برادرش گلا دوئه و پسرعموهایش یان گبوهو و مارک اولیویه دوئه همگی فوتبالیست حرفه‌ای هستند.
سه جام داخلی در فرانسه و حالا لیگ قهرمانان اروپا. در میان چهار ستاره تیم لوئیس انریکه، نام دوئه نیز می‌درخشد. بازیکنی که این فصل ۱۵ گل به ثمر رساند، پنج گل در لیگ قهرمانان، از جمله دو گل بسیار مهم در فینال مقابل اینتر در مونیخ. این فینال، نقطه اوج فصل ۲۵-۲۰۲۴ برای او بود. فصلی که در آن در تیم ملی امید فرانسه در المپیک ۲۰۲۴ مدال نقره گرفت و سال بعد نیز به تیم ملی بزرگسالان دعوت شد.
هرچند با تاخیر به اردوی تیم رسید، دیدیه دشان او را بخشید و گفت: «خیلی‌های دیگر تو را اخراج می‌کردند». در پاریس به خاطر سبک بازی‌اش اغلب با نیمار مقایسه می‌شود که یکی از اسطوره‌هایش است. پیش از این گفته بود:«از او الهام می‌گیرم.» اما واقعیت این است که بر خلاف نیمار، از جنسی متفاوت ساخته شده است. اگرچه مهارت در دریبل، خلاقیت، و توانایی بر هم زدن نظم دفاعی در خونش جاری است.
لوئیس انریکه را باید مربی ایده‌آل برای او دانست. پاریس همان جایی است که شرایط نجومی و هماهنگی ستاره‌ها باعث شد او منفجر شود. شماره ۱۴ را در ترکیب پی اس جی می‌پوشد. پست تخصصی‌اش وینگر راست است. وینگری هجومی با توانایی بازی با هر دو پا، دارای دریبل‌های دقیق، هوش تاکتیکی بالا، دید بازی، غریزه و دقت در پاس گل و البته سرعتی کشنده.
بر اساس برخی برآوردها، دوئه در مسابقات به حداکثر سرعت ۳۲.۸۵ کیلومتر در ساعت رسیده و میانگین سرعت او ۳۰.۷۱ کیلومتر در ساعت بوده است. تنها چیزی که کم داشت، خونسردی یک بازیکن باتجربه بود که آن را هم در بازی مقابل لیورپول، با زدن پنالتی سرنوشت‌ساز برای حذف این تیم انگلیسی به نمایش گذاشت.
با وجود موفقیت‌ها و شهرت روزافزون، دوئه همان فردی مانده که همیشه بوده است. تا این لحظه، زندگی خصوصی‌اش کاملاً عادی است. نه حاشیه‌ای، نه افراطی. تنها روی فوتبال و پیشرفت شغلی‌اش تمرکز دارد. نه به‌دنبال حواس پرتی است و نه آن را می‌طلبد.
اطرافیان باشگاه پی اس جی او را «خانه‌نشین» توصیف می‌کنند: ترجیح می‌دهد وقت آزادش را با خانواده و دوستان نزدیک بگذراند و از زندگی شبانه دوری کند. و نکته جالب دیگر: او هنوز با هیچ برند ورزشی قرارداد حمایت مالی امضا نکرده است.
