به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از خبرگزاری شهاب، در حالی که نگاه جهانیان معطوف به جنایات وحشیانه صهیونیست‌ها علیه نوار غزه است، رژیم اشغالگر در سایه سکوت خبری و بی سر و صدا، در تلاش برای بازطراحی حضور استراتژیک خود در قاره آفریقا است؛ حضوری که ظاهراً با ابزارهای توسعه‌ای و مدنی خود را نشان می‌دهد اما در واقعیت، ریشه‌های عمیق اطلاعاتی و امنیتی دارد.

جاسوسی با پوشش بشردوستانه و توسعه‌ای

از اوگاندا تا اتیوپی و از نیجریه تا آفریقای جنوبی، گزارش‌ها حاکی از گسترش تحرکات سرویس جاسوسی موساد رژیم صهیونیستی و شرکت‌های وابسته به آن، در پوشش پروژه‌های اقتصادی و بشردوستانه است؛ به طوری که اطلاعات زیادی درمورد استخدام عناصر محلی و استفاده از ابزارهای پیشرفته نظارت الکترونیکی از طریق شرکت‌های غیرنظامی که ظاهراً توسعه محور هستند، اما در اصل بازوی اطلاعاتی و جاسوسی به شمار می‌روند، منتشر شده است.

این نفوذ جاسوسی صهیونیست‌ها در قاره آفریقا بعد از آغاز جنگ غزه از ۷ اکتبر ۲۰۲۳ به شکل قابل توجهی افزایش یافت و در چارچوب تلاش‌های این رژیم برای ایجاد هرم سیاسی در مجامع بین‌المللی و جلب حمایت کشورهای آفریقایی قرار دارد؛ کشورهایی که به طور سنتی و در سطح ملی همواره از فلسطینی‌ها حمایت کرده‌اند.

بر اساس تحقیقات روزنامه تایمز رژیم صهیونیستی، سرویس جاسوسی موساد از نوامبر ۲۰۱۷ تحت پوشش پروژه‌های اقتصادی و بشردوستانه، عملیات‌های خود را در چندین کشور آفریقایی تشدید کرده است.

طبق تحقیق جدیدی که اخیراً توسط مرکز مطالعاتی الزیتونه منتشر شده، رژیم صهیونیستی با بیش از ۴۴ کشور آفریقایی به شکل رسمی یا غیر رسمی ارتباط دارد و برای ایجاد نفوذ اطلاعاتی خاموش، به ابزارهای توسعه و شرکت‌های خصوصی متکی است.

جذب جاسوس از طریق نهادهای آموزشی

در میان این شرکت‌ها، نهاد «ماشاو» به عنوان آژانس همکاری بین‌المللی رژیم صهیونیستی قرار دارد که خود را به عنوان بازوی کمک‌های توسعه‌ای به بازار عرضه می‌کند؛ اما اغلب دروازه‌ای برای نفوذ سیاسی و امنیتی است. همچنین مؤسسات آموزشی رژیم صهیونیستی به رهبری مؤسسه مدیریت بین‌المللی «الجلیل» صدها شخصیت و دانشجو از کشورهای آفریقایی را از طریق برنامه‌هایی که فراتر از مدیریت، آموزش نظامی و ایجاد شبکه‌های دفاعی محلی است، جذب می‌کنند.

گفته می‌شود اکثر کشورهای آفریقایی حداقل یک مقام برجسته دارند که از این مؤسسه صهیونیستی فارغ التحصیل شده است. فعالیت‌هایی که نهادهای مذکور رژیم صهیونیستی انجام می‌دهند، در ظاهر شامل تأسیس مراکز توسعه است که بخش بزرگی از آنها مربوط به جمع آوری اطلاعات در مورد فعالیت‌های ضد صهیونیستی یا ردیابی جنبش‌های حامی مقاومت فلسطین هستند.

محمد صالح، مدیر مرکز تحقیقات و مطالعات سیاسی آفریقا در این زمینه می‌گوید: این روندی که نهادهای صهیونیستی پیش گرفته‌اند و تشدید تلاش‌های این رژیم جهت نفوذ در قاره آفریقا از طریق ابزارهای جاسوسی، به ضعف محبوبیت تل‌آویو در محافل آفریقایی به ویژه میان ملت‌ها برمی‌گردد. این مسئله موجب شده تا رژیم صهیونیستی از شکنندگی برخی دولت‌های آفریقایی و ضعف زیرساخت‌های امنیتی آنها برای نفوذ در این کشورها از طریق جبهه‌های غیرنظامی یا شرکت‌های توسعه‌ای که بازوی جذب نیرو و نفوذ امنیتی هستند، سوء استفاده کند.

بدافزار پگاسوس رژیم صهیونیستی در بازارهای آفریقا

در این میان، بدافزار جاسوسی پگاسوس در سال‌های اخیر از جمله ابزارهای نفوذ رژیم صهیونیستی در قاره آفریقا بوده و شرکت‌های صهیونیستی متخصص در امنیت سایبری و جاسوسی، به عنوان بازیگران کلیدی در عرصه آفریقا ظهور کرده‌اند. این شرکت‌ها در شکل دهی و هدایت سیاست‌های نظارتی برای خدمت به دستور کارهای امنیتی که فراتر از مرزهای ملی هستند، نقش زیادی داشته‌اند.

طبق گزارش روزنامه انگلیسی گاردین در سال ۲۰۲۱ درمورد افشاگری‌های پروژه پگاسوس، چندین دولت آفریقایی از این بدافزار جاسوسی برای ردیابی مخالفان و فعالان خود استفاده کرده‌اند. شرکت صهیونیستی NSO که این بدافزار را تولید می‌کند، به عنوان واسطه میان دولت‌های آفریقایی و سازمان‌های امنیتی رژیم اشغالگر عمل کرده و این فناوری را با تأیید وزارت جنگ این رژیم، در اختیار آفریقایی‌ها قرار داده است.

مجله فارین پالیسی نیز در ژانویه ۲۰۲۲ گزارش داد که پگاسوس در رواندا، اوگاندا، مغرب و چندین کشور ساحل آفریقا مورد استفاده قرار گرفته و منجر به هک تلفن همراه‌های روزنامه‌نگاران، مخالفان و حتی مقامات خارجی در آفریقا شده است.

طبق گزارش مرکز تحقیقات و مطالعاتی سیاسی عرب در سال ۲۰۲۰ تل آویو با کشورهای آفریقایی مانند چاد، اتیوپی و اوگاندا توافق‌نامه‌های امنیتی امضا کرده که شامل آموزش نظامی و اشتراک گذاری اطلاعات می‌شود. اما هدف از این توافق‌نامه‌ها، بازیابی ائتلاف‌های تل‌آویو در آفریقا برای خدمت به استراتژی رژیم صهیونیستی در راستای منزوی کردن مقاومت فلسطین در منطقه و میان کشورهای عربی است.

در گزارشی که شبکه الجزیره در سال ۲۰۲۲ منتشر کرد نیز آمده است که موساد، مراکز نظارتی زیادی در کشورهای آفریقایی ایجاد کرده تا فعالیت حماس و جهاد اسلامی را رصد کند و مراکز مخالف فلسطین را در این کشورها به وجود بیاورد.

پشت پرده گسترش تحرکات جاسوسی تل‌آویو در آفریقا

ناتان براون، محقق مؤسسه بروکینگز معتقد است که تل آویو از گسترش نفوذ خود در آفریقا برای کسب مشروعیت بین المللی از طریق بلوک رأی دهندگان آفریقایی در سازمان ملل استفاده می‌کند؛ به ویژه اینکه حمایت کشورهای اروپایی از تل‌آویو در مورد مسائل حقوق بشر در سازمان ملل، کاهش یافته است.

با وجود گسترش فعالیت‌های جاسوسی رژیم اشغالگر در قاره آفریقا، گزارش‌ها نشان می‌دهند که سقفی در این کشورها وجود دارد که تل‌آویو نمی‌تواند از آن عبور کند؛ یعنی افکار عمومی ضد استعماری در آفریقا که حامی آرمان فلسطین هستند.