به گزارش همشهری آنلاین به نقل از فارس نوشیدن چای از جمله عادت‌های ایرانیان در جمع‌های دورهمی و نوشیدنی معمول بسیاری افراد بعد از صرف ناهار یا شام است.
وجود آنتی اکسیدان‌ها در مواد غدایی یکی از اصلی‌ترین فاکتورهای تایید سلامتی است. این ماده در چای سیاه وجود دارد.

آنتی اکسیدان‌ها به سلامت کلی بدن کمک می‌کنند، آسیب سلولی را کاهش می‌دهند، سطح کلسترول و قند خون را پایین می‌آورند و به کاهش چربی کمک می‌کنند.

بهترین راه برای جذب آنتی اکسیدان‌ها از طریق خوردن و نوشیدن مواد غذایی است. حالا که اینطور است پس چرا با خیال راحت یک لیوان چای ننوشیم؟

کمک به سلامتی قلب

چای سیاه حاوی گروه دیگری از آنتی اکسیدان‌ها به نام فلاونوئیدها است که برای سلامت قلب مفید هستند. فلاونوئیدها را می‌توان در سبزیجات، میوه‌ها و شکلات تلخ هم پیدا کرد.
مصرف منظم فلاونوئیدها، ممکن است به کاهش بسیاری از عوامل خطر بیماری قلبی، مثل فشار خون بالا، کلسترول بالا،تری گلیسیرید بالا و چاقی کمک کند.

یک بررسی بزرگ از مطالعات نشان داده که به ازای مصرف هر فنجان چای روزانه، خطر مرگ ناشی از بیماری قلبی ۴ درصد، خطر حمله قلبی و سایر حوادث قلبی و عروقی ۲ درصد و خطر سکته مغزی ۴ درصد کمتر می‌شود.

اما به گفته متخصصین تغذیه نوشیدن چای بعد از غذا عوارض بسیاری دارد.

دفتر بهبود تغذیه جامعه وزارت بهداشت در پاسخ به اینکه آیا نوشیدن چای یا شیرچای بلافاصله بعداز غذا، به هضم بهتر کمک می‌کند؟، مطرح کرد: مصرف چای همراه یا بلافاصله بعد از غذا برای اکثر مردم یک عادت محسوب می‌شود و ممکن است عادتی باشد که در طول زمان به دست آمده باشد.

بنا بر اعلام وزارت بهداشت و دفتر بهبود تغذیه معاونت بهداشت اکثر متخصصین توصیه می‌کنند که از مصرف چای همراه یا بعد از غذا اجتناب شود.

چای به خودی خود، دارای مزایای تغذیه‌ای بسیار از جمله بهبود وضعیت التهاب بدن و تقویت سیستم ایمنی است، با این وجود، در مورد مصرف انواع چای همراه یا بلافاصله بعد از غذا، باید گفت که بر های چای اسیدی هستند و می‌توانند بر روند هضم تأثیرگذار باشند؛ به طوری که اگر وعده غذایی مصرف شده حاوی پروتئین باشد، مصرف چای نه تنها به فرآیند هضم کمک نمی‌کند، بلکه اسید موجود در چای محتوای پروتئین را سفت و هضم آن را دشوار می‌کند.

به علاوه، بعضی از ترکیبات موجود در چای می‌توانند مانع جذب ویتامین‌ها و مواد معدنی شوند. یکی از این نمونه‌ها تانن‌هایی است که در چای وجود دارد و مسئول ایجاد رنگ قهوه‌ای تیره در آن است.

غلظت بالای این ترکیب می‌تواند در جذب پروتئین و مواد معدنی از قبیل آهن، روی و کلسیم اختلال ایجاد کند و افرادی که دچار کمبود این مواد معدنی هستند، باید از نوشیدن چای همراه یا بلافاصله بعد از وعده‌های غذایی خودداری کنند.

تانن موجود در چای سیاه مسئول طعم تلخ آن نیز است و می‌تواند منجر به حالت تهوع یا ناراحتی گوارشی شود. اگزالات موجود در چای نیز باعث اختلال در روند جذب آهن و کلسیم می‌شود.

از طرف دیگر، محتوای کافئین موجود در چای ممکن است از جذب مواد مغذی در سیستم گوارشی جلوگیری کند.

به علاوه، در صورت داشتن مشکلات گوارشی از جمله زخم‌های گوارشی، کافئین می تواند باعث تشدید مشکلات گوارشی شود.

همچنین، کافئین تولید اسید در معده را افزایش می‌دهد و در صورت ابتلا به سندرم روده تحریک پذیر می‌تواند علائم را تشدید کند. به علاوه، مصرف چای همراه یا بلافاصله بعد از غذا می‌تواند شیره‌های گوارشی را رقیق کرده که منجر به سوء هاضمه می‌شود.

در کنار این موارد، بعضی از افراد گزارش کرده‌اند که نوشیدن چای بعد از غذا گازها و نفخ معده را برطرف می‌کند. بنابراین، با در نظر گرفتن تمامی نکات فوق توصیه می‌شود چای یک ساعت قبل یا یک ساعت بعد از غذا مصرف شود تا بتوان با کاهش مضرات مصرف چای هنگام غذا، از فواید آن استفاده کرد