عکاشه، یکی از پیشگامان و بنیان‌گذاران دانش ژئوفیزیک و زلزله‌‌شناسی نوین در کشور بود و از سال ۱۳۴۸ با پیوستن به موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران نقش مهمی در ارتقای دانش زلزله‌‌شناسی در کشور و تربیت نسلی از متخصصان زلزله شناس ایفا کرد. اولین استاد زلزله‌‌شناسی کشور، از سال ۱۳۶۴، رسالت استادی در توسعه علم زلزله‌‌شناسی در دانشگاه تهران و پس از آن دانشگاه آزاد تهران شمال را در پیش گرفت و آثار علمی بسیاری از تالیف کتاب تا بیش از ۱۰۰ مقاله علمی داخلی و ۳۵ مقاله بین‌المللی در زمینه زلزله‌‌شناسی و ژئوفیزیک از خود برجای گذاشت.

عکاشه، سال‌ها رئیس بخش زلزله‌‌شناسی در موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران بود و در سال ٧٣ رشته ژئوفیزیک را در واحد تهران شمال راه‌‌اندازی کرد و به مدت ۱۴ سال ریاست گروه ژئوفیزیک دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال را بر عهده داشت و چند سال نیز ریاست دانشکده علوم پایه این واحد دانشگاهی را عهده‌‌دار بود. همچنین، طراحی و راه‌‌اندازی چند پایگاه زلزله‌‌نگاری در کشور، انجام مطالعات طیف طراحی ساختگاه رآکتور تحقیقاتی تهران، تحلیل و ارزیابی مقاومت سازه‌‌ای رآکتور سازمان انرژی اتمی ایران در برابر زلزله و مشارکت در پروژه‌‌های ملی ژئوتکنیکی و لرزه‌‌ای در سطح کشور از مهم‌ترین فعالیت‌‌های علمی عکاشه به‌‌شمار می‌رود.  اگرچه جامعه علمی ایران در ۱۲ خرداد ۱۴۰۴پدر علم زلزله شناسی را از دست داد، اما با برجای گذاشتن میراث علمی خود و پرورش متخصصانی خبره در علم ژئوفیزیک، اثر بلندمدتی را برجای گذاشته است.