به گزارش مشرق،کانال تلگرامی مطالعات خلیج فارس در مطلبی با عنوان دلال قدرت نیویورکی پشت معاملات جهانی امارات، کلید دسترسی به ترامپ است، به این پرسش پاسخ داد که؛
مارتی ادلمن، وکیل برجسته نیویورکی که در دنیای سیاست و تجارت ابوظبی نفوذی بی‌نظیر دارد. چگونه او به «مرد ابوظبی در منهتن» تبدیل شد؟
در دنیای محدود و بسته خانواده سلطنتی ابوظبی، یک وکیل ۸۳ ساله در حوزه املاک نفوذی خاص دارد. ثمرات کار او در حمایت از جاه‌طلبی‌های این امارت در زمینه هوش مصنوعی و معاملات خارجی، زمانی آشکار شد که اماراتی‌ها میزبان یکی از همراهان دیرینه‌اش بودند: دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور وقت ایالات متحده.
مارتی ادلمن در شهر خاورمیانه‌ای ابوظبی، جایی که طبقه بالا توسط اعضای ارشد خانواده ثروتمند و قدرتمند آل نهیان تسلط دارد، یک استثنا محسوب می‌شود. این نیویورکی که هم در اتاق هیئت‌مدیره بین‌المللی و هم در مجلس‌های سنتی اماراتی احساس راحتی می‌کند، لقب «مرد ابوظبی در منهتن» را به خود اختصاص داده است.
ادلمن به‌عنوان مشاور ارشد برای امارات متحده عربی، در مرکز دگرگونی این کشور از یک دولت نفت‌محور به یک مرکز تجارت، فناوری و فرهنگ قرار داشته است. او در انعقاد قرارداد مهم خرید باشگاه فوتبال منچسترسیتی توسط ابوظبی در سال ۲۰۰۸ و همچنین در تلاش‌های اخیر این امارت برای دستیابی به تراشه‌های پیشرفته شرکت انویدیا نقش کلیدی داشته است.
نشانه‌هایی از نفوذ این وکیل در داستان تأسیس دانشگاه نیویورک در ابوظبی در سال ۲۰۱۰ به چشم می‌خورد. خالدون المبارک، مدیرعامل صندوق سرمایه‌گذاری ۳۳۰ میلیارد دلاری مبادله، از «مذاکرات سخت و طولانی» با دانشگاه در جریان راه‌اندازی این شعبه صحبت کرده است.
«مارتی ادلمن پلی میان دو طرف بود»، المبارک چنین گفت.
روابط سیاسی
در واپسین سال‌های ریاست‌جمهوری جو بایدن، ادلمن مهارت‌های دیپلماتیک خود را به کار گرفت و از مذاکرات حساس میان مقامات آمریکایی و شرکت G42، شرکت هوش مصنوعی مستقر در ابوظبی که تحت نظارت مشاور امنیت ملی، شیخ طحنون بن زاید آل نهیان قرار دارد، حمایت کرد. این وکیل طی سال‌ها روابط سطح بالایی با حلقه‌های قدرت حزب دموکرات از جمله کندی‌ها، کلینتون‌ها و جورج سوروس برقرار کرده است.
بازگشت ترامپ، چهره‌ای آشنا را به کاخ سفید بازگرداند. ادلمن از طریق همکاری با ترامپ و استیو ویتکاف در دوران رونق املاک نیویورک در دهه‌های ۱۹۸۰ و ۹۰ با آنان دوست شده بود. این روابط باعث شد او به رابطی کلیدی تبدیل شود، چراکه امارات به دنبال فناوری پیشرفته آمریکایی است در حالی که سعی دارد استراتژی دیپلماتیک «دوستی با همه» را حفظ کند.
نفوذ ادلمن از طریق حضورش در سمت مشاور یا عضو هیئت‌مدیره در بسیاری از نهادهای برجسته ابوظبی مشهود است؛ از مبادله و G42 گرفته تا باشگاه منچسترسیتی و گروه رویال (Royal Group) که ریاست آن را شیخ طحنون بر عهده دارد. این فهرست همچنین شامل شرکت MGX، که در تلاش ۱۰۰ میلیارد دلاری ترامپ برای پیشرفت در هوش مصنوعی سرمایه‌گذاری کرده، و GlobalFoundries Inc.، تولیدکننده بزرگ نیمه‌رسانا تحت مالکیت مبادله، می‌شود.
«راز موفقیت مارتی این است که مورد اعتماد هر دو حزب سیاسی و فرهنگ‌های مختلف است»، ویتکاف، نماینده ویژه ترامپ که سه دهه است ادلمن را می‌شناسد، گفت. «هیچ‌کس او را یک ایدئولوگ نمی‌بیند. او به دنبال راه‌حل است و همیشه سعی دارد دیدگاه همه را در نظر بگیرد.»
این گزارش بر پایه مصاحبه با بیش از دو دوجین نفر که با فعالیت‌ها و حرفه ادلمن در ارتباط بوده‌اند، تهیه شده است. بیشتر آن‌ها به دلیل محرمانه بودن اطلاعات، نخواستند نامشان فاش شود.
ادلمن به درخواست‌های برای اظهار نظر پاسخ نداد.
«مرد ابوظبی در منهتن»
ادلمن نخستین بار در اوایل دهه ۲۰۰۰ به منطقه سفر کرد، در همراهی با ژنرال ارتش آمریکا، تامی فرانکس، که او را وارد حلقه خانواده سلطنتی ابوظبی کرد.
او به‌ویژه با شیخ محمد بن زاید آل نهیان، رئیس‌جمهور کنونی امارات، و برادرش شیخ طحنون، که بر امپراتوری ۱.۵ تریلیون دلاری نظارت دارد، ارتباط خوبی برقرار کرد. پس از مدتی، اماراتی‌ها او را به‌عنوان مشاور برای دولت و خانواده آل نهیان انتخاب کردند – رابطه‌ای که در طول دو دهه گذشته عمیق‌تر شده است.
ادلمن، که هر روز ساعت ۴:۳۰ صبح بیدار می‌شود و با تماس‌های کاری و ورزش روز خود را آغاز می‌کند، یکی از معدود مشاوران غربی است که به سطوح بالای امارات دسترسی دارد.
امروزه شرکت‌هایی از سراسر جهان به سمت ابوظبی جذب می‌شوند؛ شهری که بر ۱.۷ تریلیون دلار دارایی دولتی و ۶ درصد از ذخایر نفت جهانی کنترل دارد. با این حال، حتی مدیران رده‌بالا نیز باید از مسیر پرپیچ‌وخم دروازه‌بان‌های سیاسی عبور کنند. اما ادلمن این روابط را پیش از «هجوم» گسترده خارجی‌ها ایجاد کرده بود.
این نیویورکی حتی گذرنامه اماراتی دریافت کرده است – امتیازی که تنها به شمار اندکی از خارجی‌ها داده می‌شود و نشانه‌ای از اعتماد عمیق در بالاترین سطوح دولت است. هنگامی که با طراح مد، نورما کامالی، ازدواج کرد، مراسمی نیز در ابوظبی برگزار شد. این وکیل مدت‌هاست با شرکت Paul Hastings همکاری دارد، شرکتی که به تازگی دفتر جدیدی در پایتخت امارات افتتاح کرده تا از تلاش این شهر برای توسعه در حوزه‌هایی مانند هوش مصنوعی بهره‌برداری کند.
ارتباط با خانواده کندی
مسیر ادلمن به دنیای ترامپ و خانواده سلطنتی ابوظبی، غیرمعمول بود.
فرزند پدری مهاجر از روسیه و مادری یتیم، او در خانواده‌ای لیبرال در شهرستان وست‌چستر رشد کرد؛ خانواده‌ای که به عدالت اجتماعی افتخار می‌کرد و در آن درباره جنبش حقوق مدنی و سیاست‌های کمونیستی بر سر میز شام گفت‌وگو می‌شد.
در اوایل دهه ۱۹۶۰، در دوران تحصیل در دانشگاه پرینستون، ادلمن بازیکن لاکراس بود و در صحنه موسیقی راک اند رول شرق آمریکا حضور داشت؛ جایی که به‌عنوان درامر در کنار افسانه‌هایی مانند چاک بری و فَتس دومینو نواخت. کارآموزی تابستانه به‌عنوان نویسنده سخنرانی برای رابرت اف. کندی، دادستان کل وقت آمریکا، او را به‌طور غیرمنتظره‌ای وارد یکی از سلسله‌های سیاسی مشهور آمریکا کرد.
پس از فارغ‌التحصیلی، ادلمن مسیر خانوادگی‌اش را ادامه داد و وارد مدرسه حقوق – دانشگاه کلمبیا – شد. سپس با شدت گرفتن جنگ ویتنام، به خدمت سربازی فراخوانده شد و در طول سه سال، چندین بار به مأموریت اعزام شد.
پس از بازگشت به نیویورک، فوراً وارد حرفه حقوق شد. در نخستین روز کاری، به جلسه‌ای با یک مشتری سرشناس در هارلم فرستاده شد؛ جایی که جکی رابینسون – نخستین مرد سیاه‌پوست که در لیگ برتر بیسبال بازی کرد – نیز حضور داشت. آن دو درباره پروژه‌ای در حوزه مسکن یارانه‌ای صحبت کردند و رابینسون به‌زودی ادلمن را به‌عنوان وکیل خود انتخاب کرد.
ادلمن از این فرصت بهره برد و به چهره‌ای کلیدی در معاملات املاک نیویورک تبدیل شد؛ مشاوری قابل‌اعتماد در قراردادهای سطح بالا و شخصیتی پرنفوذ در دنیای مالی و قدرت منهتن.
«او سال‌هاست که ترامپ را می‌شناسد»، ویتکاف گفت. «مارتی در همان سال‌هایی که ترامپ معاملات بزرگ انجام می‌داد، در رده بالای وکلای املاک نیویورک قرار داشت.»
«وکیل ساختمان‌های بلند»
دعوتی اتفاقی در سال ۲۰۰۲ موجب شد ادلمن به ابوظبی سفر کند.
از طریق فعالیت‌های خیریه‌اش در امور کهنه‌سربازان، او با ژنرال فرانکس آشنا شد؛ کسی که رهبری عملیات نظامی آمریکا در خاورمیانه را در اوایل دهه ۲۰۰۰ بر عهده داشت.
اندکی پس از حملات ۱۱ سپتامبر، ادلمن یک سفر نمایشی برای سربازان آمریکایی ترتیب داد که در آن بازیگران مشهور هالیوود و موزیسین‌هایی مانند رابرت دنیرو، کید راک و وین نیوتن حضور داشتند. تقریباً در همان زمان، فرانکس از او دعوت کرد تا در سفرهای منظمش برای ملاقات با رهبران منطقه خلیج فارس همراه شود.
ادلمن، که یهودی است، در ابتدا تردید داشت که چگونه در منطقه مورد استقبال قرار می‌گیرد، اما در نهایت پذیرفت. طی یک هفته، او از فردی با ارتباطات اندک به شخصی تبدیل شد که به تصمیم‌گیرندگان قدرتمند منطقه دسترسی مستقیم داشت.
اماراتی‌ها به‌ویژه از او استقبال کردند و او را «پزشک معاملات» و «وکیل ساختمان‌های بلند» نامیدند – فردی که می‌توانست در حوزه‌های دیپلماسی، معاملات، قدرت نرم و سیاست به آن‌ها کمک کند. او به مشاوری مورداعتماد برای خانواده آل نهیان تبدیل شد؛ چهره‌ای آمریکایی در اتاق هیئت‌مدیره که نگرانی‌ها را آرام می‌کرد و مشکلات سرمایه‌گذاری‌های فرامرزی را حل می‌کرد.
این نقش شامل قرارداد باشگاه منچسترسیتی نیز می‌شد – جایی که ادلمن در مرکز امور، در کنار شیخ منصور بن زاید آل نهیان، المبارک و سفیر یوسف العتیبه، کار می‌کرد. به‌زودی، ادلمن به‌عنوان همتای غیررسمی العتیبه در واشنگتن ظاهر شد – و بازیگری کلیدی در تعمیق روابط آمریکا و امارات.
ادلمن در پادکستی اخیر که درباره دیدار نخستش با برخی از رهبران امارات صحبت می‌کرد، آن را یکی از نقاط عطف زندگی حرفه‌ای خود دانست؛ مسیری که اکنون او را به مشاور دولت و خاندان سلطنتی امارات در سطح بین‌المللی تبدیل کرده است.
«آن اتفاق زندگی‌ام را به طرز چشمگیری تغییر داد»، او گفت. «من توانستم هر آنچه فکر می‌کردم می‌خواهم انجام دهم را تجربه کنم – و سپس ۴۰۰۰ چیز دیگر که حتی به ذهنم هم نرسیده بود.»
*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.
