به گزارش "ورزش سه"، شاید در سالیان اخیر هیچ باشگاهی در فوتسال ایران به اندازه مس سونگون زندانی گذشته خود نباشد، جایی که هواداران برای یافتن سرنخ‌هایی که به آینده اشاره دارند، به تاریخ غنی آن نگاه می‌کنند. غول تبریزی در یک دهه اخیر تنها مدعی جدی قهرمانی در کنار گیتی پسند بوده است و پیش بینی می‌شود که آنها تنها کاندید واقعی برای پایان دادن به دوران درخشان رقیب دیرینه خود در فصل جدید باشند.
با این حال، افضل و ستاره‌های جدید و قدیمی‌اش که بار روانی جدایی بازیکنان سابق را تحمل می‌کنند، در اولین قدم‌های خود سه بازی دوستانه را پشت‌سر گذاشتند و به یک پیروزی دست یافتند و به دو شکست معنادار متحمل شدند. ناکامی در دو بازی که یکی از آنها مقابل گیتی پسند و دیگری برابر شهرداری ساوه رقم خورده، در نگاه اول کمی نگران کننده به نظر می‌رسد. هرچند آمار و تحلیل این بازی‌ها نیاز به بررسی زمینه‌ای دارد و دوستانه بودن آن اهمیت نتیجه را محدود می‌کند. به خصوص که دو بازیکن خارجی به جمع‌شان اضافه نشده و مهدی جاوید به دلیل مصدومیت خارج از میدان بوده است.
اگرچه می‌توان آن بازی‌ها را کم‌اهمیت جلوه داد، اما این نیز درست است که مس سونگون گاهی لنگ هم می‌زند و ماهیت این دیدارها پوشش نقاط ضعف خواهد بود. بنابراین، یک سوال دو جنبه‌ای وجود دارد. یک، مشکل کوتاه‌مدت با توجه به ساختار جدید منطقی به نظر می‌رسد و آیا افضل می‌تواند این وضعیت را تغییر بدهد و سوال بعدی کیفیت سالنی بازهای جدید تا چه میزان با تاکتیک مربی جدید وقف پیدا می‌کند.
قابل درک است با وجود مربی‌ای که کسی نمی‌تواند دانش او را زیر سوال ببرد، با کمی تنظیم دقیق، مس قوی‌تر در لیگ حاضر شود. آنها بدون شک از خریدهای جدید سود خواهند برد، زیرا قابلیت‌های زیادی دارند و به هیچ وجه خط حمله به اندازه این تورنمنت، پر از مشکل و بی‌زهر نخواهد بود. کنار گذاشتن قدیمی‌ها و جایگزین کردن ستاره‌های جدید، به مس یک جهش در گام‌هایش خواهد داد.
روحیات افضل در جریان بازی‌ها و رفتار او در قبال عملکرد و حواشی بازیکنانش و با پشت‌سر گذاشتن سه بازی نخست لیگ، مطمئناً وقت بهتری در اختیار کارشناسان و طرفداران خواهد گذاشت.
