به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، حکایت عملکرد و توانایی سیستم دیوانسالاری در ایران حکایتی دیرینه، بویژه از نظر بهره وری دارد: سازمان ها و ساختارهایی عریض و طویل گاه بدون خروجی و عملکرد مشخص که سهم قابل توجهی از کشور بابت حقوق و دستمزد برای آن تخصیص داده می شود.
بنابر روایت عصرایران، این موضوع در سال های اخیر از دو بعد نیروی ناراضی ازحقوق و عملکرد ضعیف سیستم تشدید شده است و نارضایتی های جدی در سطح جامعه نیز ایجاد کرده است.
در این میان بیان "پرداخت براساس عملکرد" گرچه حرف درستی است اما پیش نیازهای جدی دارد و به یک حداقل برنامه اجرایی۱۰ساله برای عملیاتی شدن احتیاج دارد که برخی از آن ها شامل موارد ذیل می شود:
۱. تغییر ساختار و بهینه سازی کلیه سازمان ها با رویکرد دولت کارآفرین و چابک
۲.تغییر و بهینه سازی نظام جذب و استخدام در دولت مبتنی برشایسته سالاری
۳. تدوین مدل حقوق و دستمزد متناسب با ماموریت و اثر بخشی سازمان ها و نهادهای دولتی
۴.تغییر مدل های قراردادی در دولت
۵.طراحی و تغییر برنامه های مدیریت عملکرد با شاخص های متناسب واقعی سازمان ها نه جشنواره های عملکردی کاغذی
۶.پیاده سازی نظام جامع دولت الکترونیک
۷. فرهنگ سازی بهره وری وکار در سیستم دولت
لذا سخنان ریاست محترم جمهور گرچه برای پرداخت براساس عملکرد حرف زیبا و درستی است اما پروژه ای است که حتی در سازمان ها و شرکت های خصوصی هم به ندرت اجرا می شود؛ چرا که پر از چالش و پیش نیاز است.
حال بماند که فردی که قطار دولت را سوار می شود به این راحتی ها نمی شود، ولو برای عملکرد ضعیف اش، از آن پیاده کرد.
القصه این صحبت های رئیس جمهور سهل ممتنع است و آرزویی سخت که اگر بشود چه خواهد شد!
۳۱۲۲۱۹
