به گزارش مشرق، «تالاب آغوزبن» بابل با تهدید جدی «سنبل آبی» (Eichhornia crassipes)، قاتل خاموش «اکوسیستم‌های آبی» که به «شیطان بنفش» نیز شهرت دارد، روبه‌رو است. این گیاه مهاجم، بومی حوضه آمازون بوده و با رشد بی‌رویه، بخش گسترده‌ای از سطح تالاب را اشغال کرده است.
تبخیر بیش از حد آب، کاهش اکسیژن، خفگی آبزیان، جذب سموم و فلزات سنگین مانند سرب و جیوه، از جمله آثار مخرب آن است که به افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های مهلک منجر می‌شود. با وجود هشدارهای زیست‌محیطی، اقدامات کنترلی همچنان به اندازه کافی مؤثر نبوده و ممنوعیت ورود گردشگران به تنهایی نتوانسته مانع گسترش بیشتر این گیاه شود. افزایش سفرهای اخیر و ازدحام مسافران، همراه با تردد قایق‌ها و انتقال ناخواسته بذرهای «سنبل آبی»، زمینه رشد وسیع‌تر آن را فراهم کرده است. «سنبل آبی» ابتدا به‌عنوان یک گیاه زینتی وارد ایران شد و در گلخانه‌های شهرهای مختلف پرورش یافت، اما با انتقال ناخواسته به تالاب‌ها و رودخانه‌ها، به سرعت در اکوسیستم‌های آبی شمال کشور گسترش یافت. عدم برنامه‌ای جامع و عملیاتی برای مدیریت این بحران، خطر نابودی کامل تالاب را بیش از پیش افزایش داده و ادامه‌ی این روند اکوسیستم ارزشمند تالاب را به یک مرداب خشک و بی‌حیات تبدیل خواهد کرد.
