همشهری آنلاین-لیلا شریف: حضور حیوانات خانگی در فضاهای عمومی و استفاده از وسایل بازی پارک‌ها به موضوعی برای بحث میان کاربران شبکه‌های اجتماعی تبدیل شد. همزمان با این موضوع، سیستم قضایی کشور تصمیم گرفت که به شکل دومینووار در استان‌های مختلف ممنوعیت سگ‌گردانی اعلام کند.
ورود سگ ممنوع
در روزهای گذشته دادستان‌های شهرهای مختلف با انتشار اطلاعیه‌هایی دست به مرزبندی با صاحبان سگ‌های خانگی زدند و از آنها خواستند تا از سگ‌گردانی در پارک‌ها و وسایل نقلیه خودداری کنند. اگر بخواهیم بر نقطه مشترک این اطلاعیه‌ها و دستورالعمل‌ها تکیه کنیم باید بگوییم که صیانت از حقوق عامه، حفظ نظم عمومی و جلوگیری از اقدام تهدیدکننده بهداشت عمومی در بیشتر اطلاعیه‌ها مورد توجه قرار گرفته است. تا به امروز شهرهایی همچون اصفهان، ارومیه، خرم‌آباد، همدان، کرمان، قزوین، گلستان، رباط‌کریم، لواسانات، بروجرد، ملارد، بهارستان، اسلامشهر، سبزوار، ری و همچنین تهران مشمول این ممنوعیت شده‌اند.
گمشده‌ای به نام فرهنگسازی
حالا که بحث برخورد شهر به شهر با سگ‌گردانی داغ شد این سؤال در ذهن بسیاری شکل گرفته است که چرا یک قانون واحد در این رابطه وجود ندارد و چطور فرهنگسازی می‌تواند در این مسئله نقطه تعادلی ایجاد کند؟ پاسخ این سؤال‌ها نیازمند شنیدن صحبت‌های ۲طرف ماجراست؛ هم آنهایی که به هر دلیلی حیوانات خانگی را بخشی از زندگی خود قرار داده‌اند، هم آنهایی که از تسخیر پارک‌ها و فضاهای عمومی به وسیله حیوانات خانگی شاکی هستند؛ موضوعی که در سال‌های اخیر و همزمان با رواج این سبک زندگی مورد توجه قرار نگرفت و بیشتر تلاش شد تا با طرح‌های ضربتی و لحظه‌ای، وضعیت سامان پیدا کند. برای فهمیدن خلأ فرهنگسازی فقط کافی است که برای دقایقی در پارک‌های شهر قدم زد و پای حرف خانواده‌های صاحب کودک نشست، آن زمان است که واقعیت بدون هیچ روتوشی عیان می‌شود.
پارک‌ها در قرق فضولات سگ
شاید بتوان از نبود فرهنگ جمع‌آوری فضولات حیوانات خانگی در معابر شهری با کمی چشم‌پوشی گذشت اما وجود فضولات سگ‌های خانگی در پارک‌ها و بی‌توجهی صاحبان آنها به این مسئله، تبدیل به دردسر خانواده‌ها شده است. مرجان که تا یک سال پیش، از پارک نزدیک خانه‌اش به‌عنوان یک گزینه برای تفریح کودک خود استفاده می‌کرد، دیگر تمایلی برای رفتن به پارک ندارد. او به همشهری گفت: «من مشکلی با اینکه آدم‌ها حیوان خانگی داشته باشند، ندارم اما مدتیه که خیلی از پارک‌ها به محلی برای دستشویی سگ‌ها تبدیل شده است.» صحبت با چند سالمند هم نشان داد که این مشکل فقط محدود به کودکان نیست، آنها که پارک را به‌عنوان محلی برای ورزش و همنشینی با دوستانشان انتخاب کرده بودند، این روزها دیگر کمتر به پارک می‌روند.
قانون چه شد؟
حوالی تابستان سال ۱۴۰۰بود که موضوع سگ‌گردانی در پارک‌ها مورد توجه قرار گرفت و این نگرانی به طرحی با نام «صیانت حقوق عامه در مقابل حیوانات خطرناک و مضر» ختم شد. این طرح در مجلس یازدهم به‌دلیل نرسیدن به نوبت بررسی، به صحن علنی راه پیدا نکرد و با پایان دوره مجلس یازدهم، وضعیت آن بلاتکلیف ماند..حالا که بحث ممنوعیت سگ گردانی دوباره داغ شد، محمدتقی نقدعلی، نایب‌رئیس کمیسیون قضایی و حقوقی مجلس از بررسی این طرح در مجلس خبر داد و گفت:«اخیرا برخی نمایندگان کمیسیون قضایی و حقوقی از طریق سامانه بارگذاری طرح‌ها و لوایح، درخواست بررسی مجدد این طرح در دوره جدید مجلس شورای اسلامی را داده‌اند و طرح مذکور در آینده نزدیک، دوباره در کمیسیون مطرح خواهد شد. اما فعلا می‌توان از قوانین موجود برای اعلام ممنوعیت سگ‌گردانی بهره برد، اگرچه تصویب طرح «صیانت از حقوق عامه در برابر حیوانات خطرناک و مضر»، می‌تواند پشتوانه قانونی این ممنوعیت را بیشتر کند.»
ممنوعیت جدی در کشورهای دیگر
۱-آمریکا: سگ‌گردانی بسیار رایج است. اما قوانین سختگیرانه‌ای در مورد بستن قلاده، جمع‌آوری فضولات و عدم ورود به برخی اماکن (مثلاً بعضی پارک‌ها یا رستوران‌ها) وجود دارد. همچنین بیشتر شهرها پارک‌های مخصوص سگ دارند.
۲-فرانسه: بسیاری پاریس را به‌عنوان شهر دوستدار سگ معرفی می‌کنند اما در این شهر هم جمع‌نکردن فضولات سگ‌های خانگی جریمه‌های سنگینی دارد.
۳-انگلیس: با نظارت خاص، سگ‌گردانی، آزاد و درواقع سگ‌گردانی در پارک‌ها و خیابان‌ها رایج است اما سگ‌ها باید میکروچیپ داشته باشند و در برخی مناطق هم قلاده الزامی است.
