عصر ایران؛ مهرداد خدیر- در پی بازداشت پسر و عروس شیخ کاظم صدیقی معلم اخلاق و رییس عالی ستاد امر به معروف و نهی از منکر به اتهام زد و بند و احتمالا مرتبط با پرونده باغ ازگل یا حوزه علمیه تحت تولیت و مدیریت او عزت‌الله ضرغامی رییس پیشین سازمان صدا و سیما و وزیر دولتی که رییس آن صدیقی را حسب ادعای او نوازش کرده بود به دیدار شیخ رفت و از او خواست از او خواست به نماز جمعه نرود؛ حداقل فعلا.
مشخص نیست آقای ضرغامی حامل پیامی بوده یا نظر شخصی خود را منتقل کرده ولی آقای صدیقی هم گفته خودم هم چنین نظری دارم. برخی از دلواپسان اما از این تصمیم خرسند نیستند و در ویدیویی که منتشر شده خانمی قضیه را به مخالفت مهندس ضرغامی با ستاد امر به معروف ربط داده و از صدیقی خواسته نه یک قدم که یک شست پا هم عقب‌نشینی نکند! آقای صدیقی هم تحت تاثیر قرار گرفته و با لحن گریان همیشگی گفته کاش شما در کربلا بودید.
این رفتار نشان می دهد شیخ دست‌بردار نیست و همچنان از احساسات مذهبی بهره می‌برد در حالی که این شایبه پدید می‌آید که آیا در صدد شبیه‌سازی مواجهه خواهر گرامی امام حسین است با زینب کبری؟ اگر هم این نباشد مگر در کربلا حضرت زینب نبود؟ خدای ناکرده برای این خانم چنین شأنی قایل است که می توانسته از پیام رسان کربلا بهتر عمل کند؟! هر چند مشخص نیست آن خانم از کارمندان و حقوق بگیران ستاد امر به معروف با بودجه ۱۲۳ میلیارد تومانی است یا شهروندی عادی و از مشتاقان نماز جمعه به امامت حجت‌الاسلام کاظم صدیقی؟
شاید بگوید نه! منظورم این بود که او هم زینب را یاری می‌کرد. بسیار خوب! خودتان چه جناب شیخ؟ چرا در هشت سال جنگ -که همواره به کربلا تشبیه می‌شد- در جبهه حاضر نشدید؟ سن و سال‌تان که کاملا با حضور در جبهه می‌خواند. کجا بودی آن موقع؟
این نوشته برای آن است که یادآور شویم باورهای دینی و مذهبی سرمایه اجتماعی است و همان گونه که برداشت بی‌رویه از چاه های آب موجب خشک شدن آنها شده برداشت بی‌رویه و زیاده از حد از باورهای مذهبی و دینی آن هم برای توجیه رفتارهای شخصی این سرمایه را هم به مخاطره می‌اندازد و نینداخته مگر و عجبا که هم‌لباسان شیخ او را انذار نمی‌دهند که دست بردارد و بس کند و مدتی در دید نباشد!
اخلاقی که شیخ آن را به دیگران توصیه و معروفی که کارکنان ستاد ۱۲۳ میلیارد تومانی بدان امر می کنند ایجاب می کرد به آن خانم بگوید ربطی به ستاد ندارد. من پسر خودم را خیلی خوب تربیت کرده‌ام آن قدر که به جای مهارت آموزی و کسب و کار مثل میلیون ها ایرانی دیگر دنبال این حرفه رفت که اگر اتهام او ثابت شود اصطلاحا به آن کار‌چاق‌کنی یا زد و بند می گویند و در این شغل شریف بدون ارتباط و انتساب به آدم هایی دیگر یا ادعای آن نمی‌توان کاری را پیش برد یا ادعا کرد و قضیه از شست پا و یک قدم فراتر است که اگر فراتر نبود قوه قضاییه با این صراحت وارد نمی‌شد.
