خبرگزاری فارس: در حالی که شرکت فولاد مبارکه سپاهان به عنوان یکی از غول‌های صنعتی ایران، نقش محوری در اقتصاد کشور ایفا می‌کند و کارگران آن در شرایط سخت و طاقت‌فرسای کاری، با تحمل دمای بالا در کوره‌ها و کارخانه‌ها، چرخ تولید را به حرکت در می‌آورند، گزارش‌ها از شکاف عمیقی در پرداخت‌ها میان این قشر زحمتکش و بازیکنان تیم فوتبال تحت حمایت همین شرکت حکایت دارد.
تفاوت فاحش در درآمدها
به عنوان مثال بر اساس اطلاعات موجود، حداکثر حقوق دریافتی کارگران فولاد مبارکه بین ۴۰ تا ۶۰ میلیون تومان است.
این در حالی است که قراردادهای امسال تیم فوتبال سپاهان از ارقام بالای ۱۰۰ میلیارد تومان برای هر بازیکن در سال خبر می‌دهد.
این تفاوت نجومی، سوالات جدی درباره اولویت‌بندی هزینه‌ها و عدالت در توزیع منابع را مطرح می‌کند.
گزارش‌های سال گذشته نیز نشان می‌دهد که تیم فوتبال سپاهان بیش از ۱۱۰۰ میلیارد تومان هزینه کرده است.
این ارقام در کنار وضعیت معیشتی کارگران زحمتکش، که با عرق جبین در دمای طاقت‌فرسای کارخانه فولاد فعالیت می‌کنند، تضاد معناداری را به نمایش می‌گذارد.
قرارداد ۱۰۰ میلیارد تومانی یک بازیکن فوتبال معادل حقوق ۲۰۰۰ کارگر با حقوق ۵۰ میلیون تومان است.
ارقام قراردادهای بازیکنان سپاهان که گفته می‌شود تا ۳ میلیون یورو هم است، حتی در مقایسه با برخی بازیکنان شناخته‌شده در لیگ‌های معتبر اروپایی نیز قابل تأمل است.
برای مثال، قرارداد لوئیس دیاز و واتارو اندو در لیورپول حدود ۲.۵ میلیون پوند است. با در نظر گرفتن نرخ پوند به یورو (تقریباً ۱.۱۸ یورو به ازای هر ۱ پوند در حال حاضر)، این رقم تقریباً ۲.۹۵ میلیون یورو می‌شود.
همچنین، قرارداد آنخل کوریا با اتلتیکو مادرید حدود ۳.۵ میلیون یورو است.
این در حالی است که باشگاه‌های اروپایی از منابع درآمدی بسیار متنوع‌تر و عظیم‌تری مانند حق پخش تلویزیونی جهانی، فروش پیراهن و بلیت‌فروشی بهره‌مند هستند که درآمدهای آن‌ها را بسیار فراتر از باشگاه‌های ایرانی می‌برد.
رقم ۱۱۰۰ میلیارد تومان هزینه تیم فوتبال سپاهان در سال گذشته، حتی از ارزش بازار برخی شرکت‌ها فعال در بورس ایران بالاتر است. این رقم می‌تواند سرمایه‌گذاری قابل توجهی در توسعه زیرساخت‌ها، بهبود شرایط کاری کارگران یا حتی ایجاد ده‌ها فرصت شغلی جدید
