خبر چه سنگینه ...
نمیدانم امروز از کدام داغ بنویسم؟ از کدام درد؟ از کدام هجران؟ از کدام فقدان؟
باز هم جمعه شد و صد گل پرپر دادیم
باز هم از همه جا بوی شهادت آمد
کاش به این خبرهای تلخ سحرهای جمعه عادت نکنیم. کاش هربار داغمان با غم دیگر تازه نشود. کاش برسد جمعه روزی که خبر خوش نابودی اسرائیل و به درک واصل شدن صهیونیستهای حرامزاده و آزادی کل دنیا از چنگال آنها، گوش فلک را کر کند.
امروز از آن جمعه هایی بود که لحظه به لحظه اش خبر دردناک داشت، هر ساعتش خبری جانکاه قلبمان را به درد آورد و با هر شهیدی از شهدا اشک ریختیم و خون گریه کردیم.
برای من به شخصه تلخ تر از همه، شهادت شهید حاجی زاده بود. او که روزی فریاد زد گردن ما از مو هم باریکتر است؛ او که رجزخوانی هایش برای اسرائیل همیشه دلمان را قرص میکرد و امیدوار به وعده های صادق؛ او که میگفت:" برد موشک‌هایمان به احترام اروپایی‌ها ۲۰۰۰ کلیومتر است ، ان شاءالله که احترام خودشان را حفظ کنند "؛ او که خطاب به آمریکا میگفت:"کسی‌که در اتاقک شیشه‌ای است، سمت کسی سنگ‌پرانی نمی‌کند. آمریکایی‌ها حداقل ۱۰ پایگاه با ۵۰ هزار نیرو در منطقه دارند؛ یعنی در یک اتاقک شیشه‌ای نشستند". روحت شاد و شهادتت مبارک سردار عزیز.
یادی کنم از شهید سردار سلامی با اقتدار که میفرمود: " دست‌های ما روی ماشه است و در کمین هستیم و منتظریم اگر غلطی بکنند بی‌درنگ پاسخ‌هایی دریافت خواهند کرد که تمام گذشتۀ خود را فراموش کنند. به مقامات آمریکایی هم می گوییم ما برای هر سناریویی آماده هستیم. کشور ما هرگز تسلیم ارادۀ سیاسیِ دیگران نمی‌شود."
شهید سردار باقری از دیگر شهدای امروز هم از دیگر جان فدایان کشورمان بود که معتقد بود:" دشمنان شاید بتوانند درگیری با ایران را آغاز کنند، اما بدانند خاتمۀ درگیری و توسعۀ صحنۀ عملیات در اختیار ایران خواهد بود."
شهید سردار رشید، شهید سردار شیخیان، دانشمندان شهید عزیز فریدون عباسی، محمدمهدی طهرانچی، سید امیرحسین فقهی، عبدالحمید مینوچهر، احمدرضا ذوالفقاری و مطلبی زاده، مردم بی دفاعی که در خانه خود مورد حمله تروریستی قرار گرفتند و خانواده های این شهدا و دانشمندان و سرداران، همه و همه داغی سنگین بر دلهایمان گذاشتند و سند جنایتی شدند بر جانی بودن آمریکا و اسرائیلی که بعضی ها ادعا داشتند آنها در جنگ به سراغ مردم عادی نمیروند !
یادمان باشد همیشه بازار شایعه در حوادث و اخبارهای فیک، داغ است و تحلیلهای من درآوردی درباره شرایط امنیتی و نظامی کشور باعث میشود که بیشتر اوقات از فهم خبر و تحلیل درست غافل شویم. اینکه سامانه پدافندی ما تا چه حد درست عمل کرده یا از کار افتاده است؟ اینکه سیستم نفوذ و خیانت تا کجاها پیش رفته است؟ اینکه قرار است این حملات تروریستی اعلان جنگ رسمی اسرائیل با ایران باشد؟ اینکه چقدر این تعلیق و بلاتکلیفی پروازها ادامه خواهد داشت و سوالات بسیار از این دست را باید متخصصان و کارشناسان مربوطه پاسخ دهند. ما نیز باید تلاش کنیم تا از ایجاد سخنانی که منجر به حس ناامنی و آشوب و .. میشود، جلوگیری کنیم.
قطعا مطالبه انتقام، گزینه همواره مد نظر ما خواهد بود و یک قدم هم از این خواسته بحق خود کوتاه نخواهیم آمد.
صفورا ترقی
