اولین دور حملات اسرائیل به خاک ایران بامداد جمعه ۲۳ خرداد رخ داد؛ حملاتی که ابعاد آن برخلاف ادعاهای قبلی این رژیم اهداف غیرنظامی از جمله مناطق مسکونی را هم در برگرفت.
بر اساس خبرهای رسیده به «شرق» در کنار قربانیان و مصدومان، تعدادی از شهروندان از جمعه صبح ناپدید شده‌اند. یکی از آنها مجید پسر جوانی است که در یکی از مجتمع‌های غرب تهران ساکن بود و حالا ناپدید شده است. «سارا» میان آوارها به دنبال اثری از برادرش می‌گردد؛ برادری که از لحظات اولیه حملات مفقود شده و اثری از او نیست: «مجید و همسرش مینا در یکی از بلوک‌های مجتمع ارکیده در محله پاتریس لومومبا زندگی می‌کردند. واحد روبه‌رویی آنها محل زندگی یکی از دانشمندان هسته‌ای بود، ظاهرا علت حمله به این مجتمع هم حضور همین دانشمند بوده است».
«مینا» همسر مجید باردار است و بعد از اصابت به خانه‌شان، از پنجره به خیابان پرتاب می‌شود؛ درست روی درختی در همان نزدیکی: «همین درخت جان همسر برادرم و جنین در شکمش را نجات داد. مینا بیهوش شده بود اما آتش‌نشان‌ها به موقع رسیدند و او را نجات دادند. حالا همسر برادرم با استخوان‌های شکسته در بیمارستان بستری است در حالیکه در انتظار شنیدن خبری از سرنوشت همسرش است».
سارا اضافه می‌کند: «از همه دنیا همین یک برادر برایم مانده بود. مادر و پدرم هر دو فوت کرده‌اند و چه بهتر که چنین روزی را ندیدند. برادر جوانم نیست. نمی‌دانم کجا باید او را جستجو کنم. اینجا روی آوارها راه می‌روم و لابه‌لای سنگ‌ها را جستجو می‌کنم به این امید که صدای ناله‌ای یا هر اثر دیگری از تنها دارایی زندگیم پیدا کنم».
