عصر ایران/ سواد زندگی؛ مریم طرزی- جنگ موضوع دشواری است که اغلب با تصاویر یا اطلاعات نگران‌کننده، به ویژه برای کودکان، همراه است. والدین، بستگان و معلمان چگونه باید رفتار کنند و چگونه می‌توانند ترس کودکان را کاهش دهند؟
در دنیایی که اخبار جنگ و درگیری به سرعت منتشر می‌شوند، کودکان نیز در معرض این اطلاعات قرار می‌گیرند. آنها ممکن است سوالاتی درباره جنگ، خشونت و ترس بپرسند که پاسخ دادن به آنها برای والدین و مراقبان چالش‌برانگیز باشد.
سکوت و نادیده گرفتن این پرسش‌ها نه تنها به رفع نگرانی‌های کودکان کمکی نمی‌کند، بلکه می‌تواند باعث ایجاد اضطراب و ترس بیشتر در آنها شود.
بنابراین، ضروری است که با رویکردی آگاهانه و همدلانه، فضایی امن برای گفت‌وگو با کودکان درباره جنگ ایجاد کنیم.
این مقاله با ارائه ۹ نکته کاربردی،به توصیه یونیسف، به شما کمک می‌کند تا این گفت‌وگو را به شیوه‌ای مناسب و سازنده مدیریت کنید و به کودکان خود اطمینان دهید که در کنارشان هستید.
ترس، غم، عصبانیت و خشم و عصبی بودن؛ این احساسات و سایر احساسات می‌توانند زمانی که جنگ یا درگیری تیتر اخبار میشود، ایجاد شوند.
هر زمان که کودکان به امنیت و محافظت نیاز دارند، به والدین، بستگان و معلمان خود مراجعه می‌کنند - حتی بیشتر در مواقع بحرانی.
در اینجا نُه نکته در مورد چگونگی برقراری ارتباط با کودکان، حمایت از آنها و ایجاد آرامش پیدا خواهید کرد.
زمانی را انتخاب کنید که بتوانید به طور طبیعی به رویدادهای جاری بپردازید، مانند هنگام صرف غذا. قبل از بحث در مورد درگیری، از کودک بپرسید که چه می‌داند و چه احساسی دارد. برخی از کودکان اطلاعات کمی دارند و نمی‌خواهند در مورد آن صحبت کنند. شما باید به این انتخاب احترام بگذارید. دیگران ممکن است بی‌سروصدا نگران باشند. برای کودکان خردسال، نقاشی یا بازی می‌تواند به باز کردن بحث کمک کند.
اخبار از طرق مختلف به کودکان می‌رسد. به همین دلیل درک آنچه کودک دیده یا شنیده است، مهم است. از این فرصت برای آرام کردن کودک و انکار هرگونه اطلاعات نادرستی که به صورت آنلاین دیده یا از دوستانش شنیده است، استفاده کنید.
همه کودکان به یک اندازه با جریان مداوم تصاویر و اطلاعات نگران‌کننده کنار نمی‌آیند. کودکان خردسال ممکن است نتوانند بین تصاویر روی صفحه نمایش و واقعیت خود تمایز قائل شوند: آنها معتقدند که در معرض خطر قریب‌الوقوع هستند. کودکان بزرگتر ممکن است مقالات نگران‌کننده‌ای را در رسانه‌های اجتماعی خوانده باشند و از تشدید درگیری بترسند.
مهم است که نگرانی‌های کودکان را کوچک نشمارید. به آنها اطمینان دهید که احساساتشان طبیعی است. با توجه کامل به آنها نشان دهید که به حرف‌های شان گوش می‌دهید و به آنها اطمینان دهید که می‌توانند در هر زمانی با شما صحبت کنند.
کودکان حق دارند در مورد اتفاقات جهان اطلاعات کسب کنند. در عین حال، بزرگسالان مسئولیت محافظت از کودکان در برابر آسیب را بر عهده دارند. در طول بحث، از زبان مناسب سن استفاده کنید و همیشه واکنش‌های آنها را زیر نظر داشته باشید.
البته، ممکن است شما نیز نگران وضعیت جهانی باشید و این کاملاً طبیعی است. اما به یاد داشته باشید که کودکان به طور خاص احساساتی هستند. بنابراین باید سعی کنید با آرامش صحبت کنید و مراقب زبان بدن خود باشید.
به کودکان اطمینان دهید که در امان هستند و مردم در سراسر جهان برای پایان دادن به درگیری و دستیابی به صلح تلاش می‌کنند.
ممکن است مواقعی وجود داشته باشد که پاسخ یک سوال را نداشته باشید. و اشکالی ندارد. به کودک بگویید که باید اطلاعات بیشتری کسب کنید یا تحقیق کنید. با کودکان بزرگتر، می‌توانید با هم به دنبال پاسخ باشید.
از وب‌سایت‌های سرویس‌های خبری معتبر یا سازمان‌های بین‌المللی مانند یونیسف یا سازمان ملل استفاده کنید. به فرزندتان توضیح دهید که برخی از اطلاعات موجود در اینترنت نادرست است و یافتن منابع معتبر مهم است.
متأسفانه، درگیری‌ها اغلب با بیگانه‌هراسی نسبت به یک قوم یا کشور خاص همراه هستند. هنگام صحبت با کودک، از کلی‌گویی در مورد گروه‌ها یا ملیت‌ها خودداری کنید. در عوض، از این فرصت برای ایجاد حس دلسوزی استفاده کنید، مثلاً برای خانواده‌هایی که مجبور به ترک وطن خود شده‌اند.
حتی اگر درگیری در یک کشور دوردست در حال وقوع باشد، می‌تواند باعث ایجاد تبعیض در نزدیکی آنها شود. اگر مشکوک هستید که کودکی در مدرسه مورد سرزنش یا آزار و اذیت قرار می‌گیرد، او را تشویق کنید تا با شما یا یک بزرگسال مورد اعتماد صحبت کند.
برای کودکان مهم است که درک کنند که مردم از طریق اعمال شجاعانه و مهربانانه به یکدیگر کمک می‌کنند. به دنبال داستان‌های مثبت باشید، مانند داستان‌هایی در مورد امدادگران که به دیگران کمک می‌کنند یا جوانانی که خواستار صلح هستند.
از کودکان بپرسید که آیا مایل به شرکت در یک ابتکار صلح هستند یا خیر. به عنوان مثال، آنها می‌توانند یک پوستر بکشند یا شعری برای صلح بنویسند. همچنین می‌توانید با هم در یک کمپین جمع‌آوری کمک‌های مالی محلی شرکت کنید، در حالت ایده‌آل برای یک سازمان بشردوستانه معتبر که می‌داند چگونه از کمک‌های مالی به طور مؤثر استفاده کند.
وقتی فکر می کنیم که داریم کاری انجام می دهیم یا همان احساس اقدام، حتی در مقیاس کوچک، اغلب نتایج بزرگی به همراه دارد:آرامش.
به محض اینکه بحث به پایان رسید، باید احساسات کودک را بررسی کنید. به عنوان مثال، سعی کنید با مشاهده زبان بدن یا تنفس او، سطح اضطراب او را ارزیابی کنید. همچنین می‌توانید بررسی کنید که آیا کودک از همان لحن همیشگی استفاده می‌کند یا خیر.
به کودک یادآوری کنید که اگر نگران است، سؤالی دارد یا صرفاً می‌خواهد صحبت کند، همیشه می‌تواند به شما مراجعه کند.
تا زمانی که درگیری ادامه دارد، باید مرتباً کودک را بررسی کنید. چه احساسی دارد؟ آیا سؤال یا چیز جدیدی دارد که دوست دارد با شما در میان بگذارد؟
اگر کودک نگران وقایع به نظر می‌رسد، مراقب هرگونه تغییر در رفتار یا خلق و خو، مانند درد معده، سردرد، کابوس یا اختلالات خواب باشید. غم یا عصبانیت نیز ممکن است بروز کند. بسیاری از این واکنش‌ها پاسخ‌های طبیعی به وقایع استرس‌زا هستند و معمولاً کوتاه‌مدت هستند. با این حال، اگر ادامه پیدا کنند، ممکن است کودک به کمک تخصصی نیاز داشته باشد.
برای کمک به کودکان، از خودتان مراقبت کنید. اگر در مورد وضعیت جهانی احساس ترس یا استرس دارید، با اعضای خانواده، دوستان یا افرادی که به آنها اعتماد دارید تماس بگیرید.
به نحوه دریافت اطلاعات خود توجه کنید: سعی کنید در طول روز زمانی را برای اطلاع از رویدادها اختصاص دهید، نه اینکه دائماً آنلاین باشید. برای انجام کارهایی که به شما کمک می‌کنند آرامش و استراحت پیدا کنید، وقت بگذارید.
کانال تلگرامی سواد زندگی: savadzendegi@
