شعر کودکانه شهادت امام موسی کاظم (ع)سیاه چال های بغداد
خونه این آقا بود
چهارده سالی می شد
امام تو زندونا بود
تو بیست و پنج رجب
رفت امام از این دیار
تو کاظمین مرقدش
نور می پاشه به زوار
* * * * * * * * *
همیشه در زنجیر
همیشه در زندان
دلش پر از غصه
لبش ولی خندان
همیشه در سجده
همیشه در تکبیر
همیشه میخواند او
نماز در زنجیر
سیاه چال و نور
ستاره ای در بند
سکوت و تاریکی
عبادت و لبخند
همیشه خشم او
برای ظالم بود
ا
