هاکی زیر آب (Underwater Hockey) ورزشی منحصربهفرد و هیجانانگیز از دسته ورزشهای آبی است که ترکیبی از مهارتهای غواصی، کار تیمی و استراتژیهای مشابه هاکی روی یخ را در محیط زیر آب ارائه میدهد. این ورزش که گاهی با نام "اوکتاپوش" (Octopush) نیز شناخته میشود، در دهه ۱۹۵۰ میلادی در انگلستان ابداع شد و بهتدریج در سراسر جهان محبوبیت یافت. در این مقاله، به بررسی تاریخچه، قوانین، تجهیزات، ویژگیها، فواید و چالشهای این ورزش جذاب میپردازیم.
هاکی زیر آب در سال ۱۹۵۴ توسط آلن بلیک، دبیر کلوپ زیرآبی بریتانیایی دریای جنوبی پورتسموث در انگلستان، ابداع شد. هدف او از خلق این ورزش، ارائه فعالیتی بود که مهارتهای غواصی را بهبود بخشد و در عین حال سرگرمکننده باشد. این ورزش ابتدا با نام "اوکتاپوش" شناخته میشد، نامی که به دلیل استفاده از یک دیسک (پوک) و چوب کوچک برای بازی انتخاب شد.
در سال ۱۹۶۲، این ورزش از طریق نورم لایبک، مربی غواصی استرالیایی، به کانادا معرفی شد و بهسرعت در بریتیش کلمبیا محبوبیت یافت. در سال ۱۹۷۲، اتحادیه هاکی زیر آب بریتیش کلمبیا تشکیل شد و این ورزش بهصورت رسمی در سطح بینالمللی گسترش یافت. امروزه، هاکی زیر آب در کشورهایی مانند انگلستان، کانادا، آفریقای جنوبی، نیوزیلند، استرالیا و حتی ایران بازی میشود و دارای فدراسیون جهانی به نام CMAS (Confédération Mondiale des Activités Subaquatiques) است.
هاکی زیر آب یک ورزش تیمی غیرتماسی است که در استخرهای شنا با عمق معمولاً ۱.۸ تا ۳ متر انجام میشود. دو تیم، هر کدام با ۶ بازیکن فعال در آب و ۴ بازیکن ذخیره در منطقه تعویض، با هدف به ثمر رساندن گل در دروازه حریف رقابت میکنند. بازیکنان با استفاده از تجهیزات غواصی مانند ماسک، اسنورکل و باله، یک دیسک سنگین به نام پوک (Puck) را با چوب مخصوص در کف استخر حرکت میدهند تا آن را به دروازه حریف برسانند.
این ورزش شبیه به هاکی روی یخ است، با این تفاوت که در محیط سهبعدی زیر آب انجام میشود، جایی که بازیکنان باید مهارتهای حبس نفس، غواصی و استراتژی تیمی را به کار گیرند. هر بازی معمولاً از دو نیمه ۱۰ تا ۱۵ دقیقهای تشکیل شده و بین نیمهها استراحتی ۳ دقیقهای وجود دارد.
هاکی زیر آب به تجهیزات خاصی نیاز دارد که هم برای ایمنی بازیکنان و هم برای انجام صحیح بازی ضروری هستند. تجهیزات اصلی عبارتاند از:
ماسک غواصی: برای دید واضح زیر آب.
اسنورکل: برای تنفس در سطح آب بین غوصها.
بالههای شنا: برای حرکت سریع و مؤثر در آب.
چوب هاکی: چوبی کوچک (حدود ۲۵ تا ۳۰ سانتیمتر) از جنس چوب یا پلاستیک برای حرکت دادن پوک.
پوک: دیسکی سنگین (حدود ۱.۳ کیلوگرم) که در کف استخر باقی میماند.
کلاه واترپلو: برای شناسایی بازیکنان تیمها (معمولاً به رنگهای سفید یا مشکی) و محافظت از گوشها.
دستکش: برای محافظت از دستها و بهبود کنترل چوب.
لباس غواصی (اختیاری): برای محافظت از بدن در برابر خراشیدگی یا سرما.
برخلاف تصور برخی، در این ورزش از کپسول اکسیژن استفاده نمیشود، زیرا بازیکنان باید با حبس نفس در زیر آب حرکت کنند. این ویژگی، هاکی زیر آب را به ورزشی ارزانتر و در دسترستر نسبت به برخی ورزشهای آبی دیگر تبدیل کرده است.
هاکی زیر آب دارای قوانین مشخصی است که توسط فدراسیون جهانی CMAS تنظیم شدهاند. برخی از قوانین اصلی عبارتاند از:
ترکیب تیم: هر تیم شامل ۱۲ بازیکن است که ۶ نفر در آب و ۴ نفر بهعنوان ذخیره در منطقه تعویض حضور دارند. دو بازیکن اضافی نیز بهعنوان ذخیره کامل در نظر گرفته میشوند.
زمین بازی: بازی در استخری با ابعاد تقریبی ۲۵×۱۵ متر و عمق ۱.۸ تا ۳ متر انجام میشود. دروازهها در دو انتهای کف استخر قرار دارند.
زمان بازی: هر مسابقه شامل دو نیمه ۱۰ تا ۱۵ دقیقهای است، با ۳ دقیقه استراحت بین نیمهها. هر تیم میتواند در هر نیمه یک تایماوت ۶۰ ثانیهای درخواست کند.
داوری: بازی توسط دو داور زیر آب (با تجهیزات غواصی) و یک داور سطحی کنترل میشود. داوران زیر آب اطمینان میدهند که پوک با چوب حرکت داده شود و تخلفاتی مانند تکل زدن یا نگه داشتن حریف رخ ندهد. داور سطحی از کنار استخر بازی را نظارت میکند و با سیگنالهای دستی یا دستگاههای خاص با بازیکنان ارتباط برقرار میکند.
تخلفات: اقداماتی مانند گرفتن بازیکن حریف، استفاده از دست برای حرکت پوک، یا رفتار غیرورزشی منجر به جریمههایی مانند اخراج موقت یا دائم میشود.
شروع بازی: بازی با قرار گرفتن پوک در وسط استخر آغاز میشود و بازیکنان هر دو تیم از دو انتهای استخر به سمت آن حرکت میکنند.
هاکی زیر آب به دلیل ویژگیهای خاص خود، جذابیتهای زیادی برای بازیکنان و تماشاگران دارد:
ورزشی برای همه: این ورزش برای افراد در هر سن، جثه و سطح آمادگی جسمانی مناسب است. بازیکنان میتوانند با تمرین، مهارتهای خود را بهبود دهند و از بازی لذت ببرند.
کار تیمی: هاکی زیر آب به همکاری نزدیک بین بازیکنان وابسته است. استراتژیهای تیمی و هماهنگی برای موفقیت در این ورزش حیاتی هستند.
محیط سهبعدی: برخلاف بسیاری از ورزشها که در سطح دوبعدی انجام میشوند، هاکی زیر آب در محیط سهبعدی آب برگزار میشود، که چالشها و جذابیتهای جدیدی به بازی اضافه میکند.
ایمنی نسبی: این ورزش غیرتماسی است و برخلاف برخی ورزشهای دیگر، خطر آسیبهای جدی مانند برخوردهای شدید یا افتادن وجود ندارد.
ارزان بودن: هزینههای این ورزش نسبت به بسیاری از ورزشهای آبی دیگر مانند غواصی با کپسول اکسیژن پایینتر است، زیرا تجهیزات سادهای نیاز دارد.
هاکی زیر آب فواید متعددی برای بازیکنان دارد، از جمله:
بهبود آمادگی جسمانی: این ورزش ترکیبی از تمرینات هوازی و بیهوازی است که استقامت قلبی-عروقی، قدرت عضلانی و ظرفیت تنفسی را افزایش میدهد.
تقویت مهارتهای غواصی: بازیکنان با تمرین مداوم، توانایی حبس نفس و حرکت در آب را بهبود میبخشند.
تقویت روحیه تیمی: ارتباط و همکاری بین بازیکنان، مهارتهای اجتماعی و کار تیمی را تقویت میکند.
کاهش استرس: فعالیت در آب و تمرکز بر بازی میتواند به کاهش استرس و بهبود سلامت روان کمک کند.
با وجود ایمنی نسبی، هاکی زیر آب چالشها و خطراتی نیز دارد:
نیاز به مهارتهای غواصی: بازیکنان باید توانایی حبس نفس و حرکت در زیر آب را داشته باشند، که ممکن است برای مبتدیان چالشبرانگیز باشد.
خطر آسیب: اگرچه این ورزش غیرتماسی است، اما امکان خراشیدگی، برخورد با کف استخر یا فشار به گوشها وجود دارد. استفاده از تجهیزات مناسب میتواند این خطرات را کاهش دهد.
محدودیت محیط: این ورزش فقط در استخرهای کنترلشده قابل انجام است و نمیتوان آن را در محیطهای باز مانند دریا یا دریاچه انجام داد، زیرا ایمنی و کنترل بازی در این محیطها دشوار است.
هاکی زیر آب در کشورهایی مانند کانادا، انگلستان، آفریقای جنوبی و نیوزیلند بهصورت حرفهای دنبال میشود و مسابقات جهانی و منطقهای آن تحت نظارت CMAS برگزار میشود. در کانادا، این ورزش به حدی جدی گرفته شده که لیگهای سالیانه برگزار میشود.
در ایران، اگرچه هاکی زیر آب هنوز به اندازه ورزشهای دیگر مانند فوتبال یا والیبال شناختهشده نیست، اما در سالهای اخیر توجهاتی به آن شده است. برخی کلوپهای غواصی و استخرهای مجهز در شهرهای بزرگ مانند تهران، این ورزش را بهصورت آماتور یا نیمهحرفهای آموزش میدهند. با این حال، نبود زیرساختهای کافی و آگاهی عمومی، توسعه این ورزش را در ایران محدود کرده است.
هاکی زیر آب گاهی با هاکی روی یخ زیر آب (Underwater Ice Hockey) اشتباه گرفته میشود. این ورزش که در زیر سطح یخزده استخرها انجام میشود، بسیار مخاطرهآمیزتر است و نیاز به تجهیزات پیشرفتهتری مانند ماسک غواصی با قابلیت تحمل سرما دارد. برخلاف هاکی زیر آب، این ورزش کمتر رایج است و در کشورهای معدودی انجام میشود.
۱. هاکی زیر آب چیست و چگونه انجام میشود؟
هاکی زیر آب یک ورزش تیمی است که در استخرهای کمعمق انجام میشود. بازیکنان با استفاده از ماسک، اسنورکل و باله، یک دیسک سنگین (پوک) را با چوب مخصوص در کف استخر حرکت میدهند تا به دروازه حریف گل بزنند.
۲. تجهیزات مورد نیاز برای هاکی زیر آب چیست؟
تجهیزات شامل ماسک غواصی، اسنورکل، بالههای شنا، چوب هاکی، دیسک (پوک)، کلاه واترپلو و دستکش است. کپسول اکسیژن استفاده نمیشود و بازیکنان باید نفس خود را حبس کنند.
۳. آیا هاکی زیر آب برای همه مناسب است؟
بله، این ورزش برای افراد در هر سن و سطح آمادگی جسمانی مناسب است. با تمرین، افراد میتوانند مهارتهای لازم مانند حبس نفس و حرکت در آب را کسب کنند.
۴. هاکی زیر آب چه فوایدی برای سلامتی دارد؟
این ورزش استقامت قلبی-عروقی، قدرت عضلانی و ظرفیت تنفسی را افزایش میدهد، مهارتهای غواصی را بهبود میبخشد و با تقویت کار تیمی، به سلامت روان کمک میکند.
۵. آیا هاکی زیر آب در ایران رایج است؟
در ایران، این ورزش هنوز چندان شناختهشده نیست، اما در برخی کلوپهای غواصی و استخرهای مجهز بهصورت آماتور یا نیمهحرفهای آموزش داده میشود.
هاکی زیر آب ورزشی مهیج، چالشبرانگیز و در عین حال در دسترس است که ترکیبی از مهارتهای جسمانی، استراتژی تیمی و لذت فعالیت در آب را ارائه میدهد. این ورزش نهتنها به بهبود آمادگی جسمانی و مهارتهای غواصی کمک میکند، بلکه فرصتی برای تقویت همکاری تیمی و تجربه محیطی منحصربهفرد فراهم میآورد. با وجود چالشهایی مانند نیاز به آموزش و تجهیزات خاص، هاکی زیر آب میتواند برای افرادی که به دنبال تجربهای متفاوت در ورزش هستند، گزینهای ایدهآل باشد.
گرد آوری:بخش ورزشی بیتوته