داستان کوتاه آبجی خانم از کتاب زنده به گور صادق هدایت
صادق هدایت (۲۸ بهمن ۱۲۸۱ – ۱۹ فروردین ۱۳۳۰) نویسنده، مترجم و روشنفکر ایرانی بود. او در طول حیات خود آثار ماندگار بسیاری به رشته‌ی تحریر درآورد که زنده به گور، حاجی آقا، وغ وغ ساهاب ، بوف کور و.... تنها چند نمونه از شاهکارهای ادبی هدایت هستند.
زنده به گور، گویی دریچه ای است به سوی ذهن پیچیده و روح ناآرام صادق هدایت، نویسنده و روشنفکر برجسته ایرانی. این کتاب، مجموعه ای از 8 داستان کوتاه است که برگرفته از تجارب شخصی، افکار تاریک و شخصیت خاص هدایت می باشد. داستان های این کتاب، بازتابی از تناقضات و جنگ های درونی انسان معاصر هستند. هدایت با قلمی توانمند، نقاب از چهره ریا و تزویر برمی‌دارد و زخم های عمیق جامعه را به تصویر می‌کشد. در این مقاله برای شما یکی از داستان های این کتاب به نام آبجی خانم را قرار داده ایم امیدواریم از خواندن آن لذت ببرید.
صادق هدایت نویسنده، مترجم و روشنفکر ایرانی
آبجی‌خانم خواهر بزرگ ماهرخ بود، ولی هرکس که سابقه نداشت و آنها را میدید ممکن نبود باور بکند که با هم خواهر هستند. آبجی‌خانم بلندبالا، لاغر، گندمگون، لبهای کلفت، موهای مشکی داشت و روی هم رفته زشت بود. در صورتی که ماهرخ کوتاه، سفید، بینی کوچک، موهای خرمائی و چشمهایش گیرنده بود و هر وقت میخندید روی لپهای او چال میافتاد. از حیث رفتار و روش هم آنها خیلی با هم فرق داشتند. آبجی‌خانم از بچگی ایرادی، جنگره و با مردم نمیساخت حتی با مادرش دو ماه سه ماه قهر میکرد برعکس خواهرش که مردم‌دار، تودل‌برو، خوشخو وخنده‌رو بود، ننه حسن همسایه‌شان اسم او را «خانم سوگلی» گذاشته بود.
مادر
