به گزارش مشرق، محمد زعیم‌زاده، سردبیر روزنامه فرهیختگان طی یادداشتی نوشت: التماس و تمنای نتانیاهو به ترامپ برای ورود به جنگ یک معنا بیشتر ندارد، آن‌ها به اهداف خود نرسیده‌اند و صحنه نبرد به سمتی پیش می‌رود که امکان شکست در آن بیشتر از پیروزی است.
اسرائیلی‌ها، ۴ هدف در آغاز جنگ برای خود متصور بودند، پایان برنامه هسته‌ای ایران، انهدام توان موشکی، فروپاشی سازمان رزم کشور و از همه مهم‌تر ایجاد آشوب در داخل کشور از مسیر تولید نارضایتی و... امروز نه‌تنها همه این هدف‌گذاری‌ها با چالش روبه‌رو شده است؛ بلکه اکثر آن‌ها به ضد خودشان تبدیل شده‌اند.
تخریب جزئی صنعت هسته‌ای، دست ایران را برای هر اقدامی باز می‌گذارد، امروز حرف ایران برای عبور از خطوط قرمز خودساخته در برنامه هسته‌ای مسموع‌تر از همیشه خواهد بود، درباره کیفیت برنامه موشکی ایران بهتر است وضعیت را از ساکنان تل‌آویو و اجاره‌نشینان پناهگاه‌ها از جمله رئیس رژیم صهیونی هرتزوگ سؤال کنید. آسمان حیفا و تل‌آویو حالا برای موشک‌های ایرانی تبدیل به اتوبان یک‌طرفه‌ای شده است. سازمان رزم ایران هم علی‌رغم ازدست‌دادن فرماندهان ارزشمند، امروز عملیاتی‌تر از قبل شده است و جانشینان آن‌ها سرشار از انگیزه انتقام هم‌سنگرانشان به شکل دیگری می‌جنگند. همه این‌ها مهم است؛ اما مهم‌تر از همه آن چیزی است که در صحنه اجتماعی رقم خورده است. آمریکا و اسرائیل خوب می‌دانند حتی اگر همه اهداف سه‌گانه اول محقق شود، اما در کف جامعه اتفاق مثبتی برای آن‌ها رخ ندهد، دستاوردشان از این ماجرا تقریباً هیچ است.
آن‌ها زیادی روی فضای منفی اجتماعی ایران حساب باز کرده بودند و دست به اقدامی زده‌اند که تاکنون نتیجه کاملاً معکوس داده است، این همگرایی عجیب بین مردم که امروز زمینه‌های برون‌دادش به‌خوبی قابل‌رؤیت است علاوه بر آثار معنوی خون عزیزان ازدست‌رفته حاصل حماقت اسرائیلی‌ها و آمریکایی‌هاست.
جامعه ایرانی در ۱۶ سال اخیر یعنی از انتخابات ۸۸ تا وقایع ۱۴۰۱ دچار شکاف‌هایی شده بود که به این راحتی قابل ترمیم نبود، امروز با قاطعیت می‌توان گفت بسیاری از آن شکاف‌ها مستعد ترمیم است و این می‌تواند بزرگترین آورده ایران از این جنگ باشد.
امروز ایران عزیز دوباره محور همگرایی حداکثری شده است، همه ایران امروز هسته سخت است. ایران برای همه ایرانیان است و دفاع از آن وظیفه همه ما. مدافع ایران امروز فقط آن ارتشی دلاور که پای پدافند از ایران دفاع می‌کند یا آن سبزپوش عزیزی که آرش‌وار هایپرسونیک‌ها را حواله تل‌آویو و حیفا می‌کند، نیستند. مدافع ایران امروز آن جوان دهه هشتادی است که صبح تا شب برای لقمه نانی کار می‌کند و شب تا صبح در خیابان‌ها گشت می‌زند تا خودفروخته‌های اجاره‌ای همکار موساد را شناسایی کند.
مدافع ایران امروز استاد شفیعی‌کدکنی است که پیرانه سرش عشق جوانی به سر افتاده و در ۸۶ سالگی در صفحه اینستاگرام درس رسانه به همه ما می‌دهد، مدافع ایران امروز آن رزیدنت جوانی است که صبح تا شب در بیمارستان پاس می‌دهد و شب تا صبح بیماران را اینترنتی رایگان ویزیت می‌کند.
مدافع ایران امروز آن نانوای ملایری است که یک ساعت بعد از عروج برادر، تنورش از دل سوخته‌اش داغ‌تر است و نان به مردم می‌دهد، مدافع ایران امروز آن پیرزن و پیرمرد گیلانی و مازندرانی هستند که خانه‌شان محل اسکان رایگان کسانی شده است که توان تهران ماندن را نداشته‌اند. مدافع ایران امروز آن روشنفکر ایرانی در آن سوی مرزهاست که به قلم و کلام به جنگ سفیدشویان پسر فرح رفته است.
مدافع ایران امروز آن جوان متخصص است که اپلای فلان دانشگاه معتبر را ریز ریز می‌کند و پای تعهدش در تهران می‌ماند. مدافع ایران امروز بازیکن تیم ملی والیبال و آن سلام مشهورش است، مدافع ایران امروز آن ورزشکار پرافتخار است که علی‌رغم عملیات روانی‌ها و وسوسه‌های سرویس‌های اطلاعاتی غربی پای کار مانده است.
مدافع ایران امروز آن هنرمندانی هستند که علی‌رغم اختلاف‌ها برای وطن کار می‌کنند و علیه رسانه خبیث اسرائیل‌اینترنشنال پست و توییت می‌زنند، مدافع ایران امروز آن چند هزار خبرنگاری هستند که وقتی صدا و سیما زیر ضرب رفت؛ گفتند ما همه سحر امامی هستیم و آماده کمک به رسانه کشور، مدافع کشور آن نوجوان کم‌حجابی است که در نمای برج میلاد عکس می‌گیرد و به زبان خودش برای نتانیاهو رجز می‌خواند و... این لیست حالا حالاها قابل ادامه‌دادن است.
یک جنبش اجتماعی پرتوان به وجود آمده است که کار نتانیاهو و ترامپ را زار کرده است. قبلاً هم گفته‌ایم، اسرائیلی‌ها هر چه در جنایت مهارت دارند در فهم جامعه ایرانی احمقند. آن‌ها امروز شکست خود را در اجتماعی‌سازی بی‌وطنی به چشم می‌بینند، امروز یک سرمایه بزرگ، هم برای عبور از جنگ پدید آمده است و هم برای ساختن دوباره ایران در فردای جنگ، به شرطی که آن را به رسمیت بشناسیم و بتوانیم از آن صیانت کنیم.
