به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین استان سمنان ، وی اظهار کرد: بیابان‌زایی به‌معنای گسترش سرزمین‌های خشک، نیمه‌خشک و کم‌باران به دلیل فعالیت‌های انسانی یا تغییرات اقلیمی است؛ پدیده‌ای که آرام، خزنده و بدون سر و صدا پیش می‌رود؛ اما تأثیرات عمیق و بلندمدتی بر اکوسیستم، معیشت مردم و امنیت غذایی کشورها می‌گذارد.
وی با تفکیک مفهومی بین بیابان و صحرا افزود: بسیاری تصور می‌کنند بیابان همان صحراست، در حالی که بیابان، نتیجه تخریب سرزمین بر اثر سوءمدیریت و فشارهای انسانی و طبیعی بوده در حالی که صحراها، زیست‌بوم‌هایی با شرایط خاص آب‌وهوایی هستند که تعادل اکولوژیک خود را دارند. بیابان‌زایی یعنی حرکت سرزمین‌ها به‌سمت بی‌حاصلی، نه‌صرفاً خشکی.
وی افزود: با بیان اینکه ایران با بیش از ۷۵ درصد از مساحت سرزمینش در نواحی خشک و نیمه‌خشک، به‌شدت در معرض بیابان‌زایی قرار دارد، عنوان کرد: مقابله با بیابان‌زایی دیگر فقط وظیفه دولت یا سازمان منابع طبیعی نیست. باید بیابان‌زدایی را به فرهنگ عمومی، دغدغه فراگیر و حتی مکتب فکری ملی تبدیل کنیم؛ مکتبی که زیست‌سالم، آبادانی سرزمین و پایداری نسل‌ها را هدف بگیرد.
وی اعلام کرد در شهرستان سمنان اقداماتی از قبیل کنترل مدیریت هرزآب ونهالکاری به وسعت ۳۷۵هکتار وبذرباشی با گونه های گیاهی تاغ، شنان و...، آبیاری سنواتی به وسعت ۱۲۵هکتار به مدت سه دوره ،توزیع نهال های غیرمثمر برای جلوگیری از فرسایش ورسوب نیز احداث بادشکن صورت پذیرفته است.
وی بر ظرفیت عظیم مردم در بیابان‌زدایی تأکید کرد و ادامه داد: اقداماتی ساده مانند کاشت گونه‌های بومی مقاوم، مدیریت صحیح منابع آبی، جلوگیری از چرای بی‌رویه دام و مشارکت در پروژه‌های مردمی نهال‌کاری، می‌تواند اثراتی شگرف در کاهش بیابان‌زایی داشته باشد. مردم باید بدانند هر عمل کوچک آنها، درختی را نجات می‌دهد یا سرزمینی را از بیابان شدن بازمی‌دارد. درادامه از زحمات مسئولین واحد بیابان و جنگل در راستای اقدامات صورت گرفته اعلام تقدیر و تشکر کرد.
