عصر ایران - در سال ۲۰۰۸، آئودی دنیای خودرو را شگفت‌زده کرد و از کانسپت R8 V12 TDI رونمایی کرد؛ خودرویی با پیشرانه دیزلی که میراث مسابقات لمان را با عملکرد یک سوپراسپرت ترکیب می‌کرد. در زیر پوشش شیشه‌ای پیشرانه، یک موتور ۶ لیتری V12 دوقلو توربو قرار داشت که از خودروی مسابقه‌ای R10 LMP1 آئودی گرفته شده بود. این موتور توانایی تولید ۴۹۳ اسب‌بخار قدرت و ۱۰۰۰ نیوتن‌متر گشتاور را داشت.
با وجود وزن بیشتر نسبت به نسخه V8، این R8 دیزلی می‌توانست در مدت زمانی کمی بیش از ۴ ثانیه از حالت سکون به سرعت ۹۶ کیلومتر بر ساعت برسد و به حداکثر سرعتی بیش از ۳۰۰ کیلومتر بر ساعت دست پیدا کند.
آئودی برای جا دادن این موتور بزرگ، شاسی R8 را بازطراحی کرد؛ بخش عقب خودرو را کشیده‌تر ساخت و سیستم‌های خنک‌کننده‌ی پیشرفته‌تری را در آن به کار گرفت. از نظر ظاهری نیز این خودرو با ورودی‌های هوای جانبی برجسته‌تر، عرض بیشتر و دیفیوزر عملکردی، چهره‌ای تهاجمی و خاص به خود گرفته بود. آئودی این کانسپت را به افتخار ریشه‌های مسابقه‌ای آن «R8 TDI Le Mans» نام‌گذاری کرد.
با وجود تحسین‌های فراوان از نظر فنی و مهندسی، این پروژه در نهایت کنار گذاشته شد. هزینه‌های بالا، پیچیدگی تولید و مقررات سخت‌گیرانه آلایندگی، مانع از عرضه‌ی این سوپراسپرت دیزلی به بازار شدند. با این حال، R8 V12 TDI همچنان یکی از جذاب‌ترین «اگرها» در تاریخ آئودی باقی مانده است؛ خودرویی دیزلی که تا آستانه تولید واقعی پیش رفت، اما هرگز به خیابان‌ها نرسید.
