به گزارش خبرورزشی، بررسی‌های انجام‌شده نشان می‌دهد که سهامداران اصلی ۲۰ باشگاه سری A مجموعاً نزدیک به ۶ میلیارد یورو برای فوتبال ایتالیا هزینه کرده‌اند؛ سرمایه‌گذاری‌هایی که به‌ویژه از سوی مالکان خارجی انجام شده و برای بقای سیستم کنونی فوتبال ایتالیا حیاتی بوده‌اند.

قهرمانی سری A را تیمی به دست آورد (ناپولی) که سیاست خودکفایی مالی را دنبال می‌کند. در مقابل، سه تیم صعود کرده به دسته اول—کرمونزه، پیزا و ساسولو—از حمایت‌های مالی چشمگیر سهامداران خود بهره‌مند بوده‌اند. اورلیو دلاورنتیس، مالک ناپولی، نمونه‌ای نادر در میان اکثریت مالکان فوتبال ایتالیاست که در این صنعت به‌جای سودآوری، اغلب شاهد سوخت شدن سرمایه‌ها هستند—واقعیتی که گزارش تحقیقی روزنامه گاتزتا دلواسپورت نیز آن را تأیید می‌کند.

مبنای محاسبات انجام‌شده، مجموع هزینه‌های مالکان شامل خرید سهام، تزریق سرمایه، اعطای وام، و قراردادهای اسپانسری مرتبط است. این بررسی از زمان خرید سهام توسط مالکان آغاز شده، به‌جز در مورد خانواده آنیلی که از سال ۱۹۲۳ مالک یوونتوس هستند—در مورد یووه، محاسبات از سال ۲۰۰۱ (ورود باشگاه به بورس) انجام شده است.

⸻

صدرنشین: دن فریدکین (آ.اس. رم)

تا کنون ۹۵۸ میلیون یورو برای رم هزینه کرده:

 • ۱۹۹ میلیون یورو برای خرید سهام از پالوتا

 • ۳۷ میلیون برای سهام شناور در بورس

 • ۷۲۲ میلیون برای جبران زیان‌های مالی

او همچنین متعهد شده هزینه ساخت استادیوم جدید رم در منطقه پیترالانا را تأمین کند.

⸻

رتبه دوم: رِدبرد (آث میلان)

سرمایه‌گذاری به ارزش ۸۲۵ میلیون یورو، بیشتر به‌منظور تأمین خواسته‌های گروه الیوت.

در سال ۲۰۲۲ با تعیین ارزش ۱.۱۵ میلیارد یورویی برای باشگاه، جری کاردیناله ۶۰۰ میلیون یورو سرمایه جذب کرد و مابقی را از طریق وام و پرداخت به الیوت (۱۷۰ میلیون یورو) تکمیل نمود. تنها ۵۵ میلیون از این مبلغ مستقیماً صرف پروژه استادیوم شده است.

⸻

رتبه سوم: خانواده آنیلی (یوونتوس – گروه اکسور)

از سال ۲۰۰۱، مجموعاً ۷۱۵ میلیون یورو در پنج مرحله افزایش سرمایه تزریق کرده‌اند؛ بعلاوه ۱۵ میلیون دیگر در مارس امسال، در چارچوب برنامه جذب سرمایه‌گذار تا سقف ۱۱۰ میلیون یورو تا پایان تابستان.

⸻

سرمایه‌گذاران خارجی (بخش اول)

سرمایه‌های خارجی، برای فوتبال ایتالیا نقش کلیدی داشته‌اند. از جمله:

 • وام ۳۹۰ میلیون یورویی شرکت Oaktree به ژانگ (مالک اینتر)، که در نهایت به تملک باشگاه توسط این شرکت منجر شد.

ارزش اینتر اکنون حدود ۱.۷ میلیارد یورو برآورد می‌شود.

سایر سرمایه‌گذاری‌های قابل توجه:

 • روکو کومیسو (فیورنتینا): ۴۷۴ میلیون یورو (از جمله ۱۲۲ میلیون برای پروژه پارک ویولا)

 • کایل کراوس (پارما): ۴۴۳.۵ میلیون یورو

 • برادران هارتونو (کومو): ۳۹۰ میلیون یورو از ۲۰۱۹ (در حالی که تنها با ۲۰۰ هزار یورو وارد شدند)

⸻

سرمایه‌گذاران خارجی (بخش دوم)

نمونه‌های مهم دیگر:

 • آتالانتا: ۲۹۴ میلیون یورو توسط گروه آمریکایی به رهبری استیون پاگلیوکا

 • بولونیا: ۲۹۲.۵ میلیون یورو توسط جوئی ساپوتو (از ۲۰۱۴ تاکنون)

 • جنوا: ۴۰ میلیون یورو افزایش سرمایه توسط دن سوچو (رومانیایی)

 • ورونا: ۱۲۰ میلیون یورو توسط شرکت پرزیدیو

 • پیزا: ۱۱۰ میلیون یورو توسط الکساندر کنستر (آمریکایی با ریشه روسی)

⸻

سرمایه‌گذاران ایتالیایی

در مناطق غیرمرکزی ایتالیا، همچنان شاهد تزریق منابع مالی قابل توجهی هستیم:

 • ماپئی پس از درگذشت جورجو اسکونتزی، تاکنون ۴۸۳ میلیون یورو در ساسولو سرمایه‌گذاری کرده (اغلب از طریق اسپانسری)

 • آروِدی (کرمونزه): ۲۱۰ میلیون یورو از سال ۲۰۰۷

 • کلاودیو لوتیتو (لاتزیو) و اورلیو دلاورنتیس (ناپولی): به ترتیب ۳۶ و ۱۶ میلیون یورو

 • اوربانو کایرو (تورینو): ۷۲ میلیون یورو از سال ۲۰۰۵

 • تومزو جولینی (کالیاری): ۶۲ میلیون یورو

 • ساوریو استیکی دامیانی و شرکا (لچه): ۲۳ میلیون یورو تا رسیدن به خودکفایی

 • جیان‌پائولو پوتزو (اودینزه): از ۱۹۸۶ تنها ۲۲ میلیون یورو سرمایه‌گذاری کرده، رقمی که در صورت فروش احتمالی باشگاه به آمریکایی‌ها می‌تواند چند برابر شود